Υπόθεση Mall: Όταν «μαλώνουν» οι εξουσίες, χαίρονται οι επιχειρηματίες

Νέος «πόλεμος» που έχει ξεσπάσει μεταξύ του Δήμου Αμαρουσίου και της Περιφέρειας Αττικής με αφορμή τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το εμπορικό και ψυχαγωγικό υπερ-κέντρο «The Mall Athens» («το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης», όπως κραύγαζαν στο παρελθόν πολλοί από αυτούς που σήμερα βιάζονται να κλείσουν άρον-άρον τη… δυσάρεστη υπόθεση). Ένας πόλεμος που έρχεται να αποκαλύψει, για άλλη μια φορά, τον διαχρονικό σφιχτό «εναγκαλισμό» των τοπικών και κεντρικών εξουσιών με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις σχέσεις εξάρτησης μεταξύ των κομμάτων του κεντρικού πολιτικού τόξου με την Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ Βαθμού.

Το πώς δημιουργήθηκε το εν λόγω κέντρο είναι λίγο-πολύ γνωστό κι ενδεικτικό των παραπάνω σχέσεων. Το ότι η δημιουργία του, πλην των άλλων νομικών κουσουριών που είχε, επιβάρυνε δραματικά το περιβαλλοντικό ισοζύγιο στην περιοχή και μετέτρεψε σε «Γολγοθά» την καθημερινότητα αρκετών κατοίκων του Αμαρουσίου, είναι επίσης γνωστά. Το ότι εδώ που έφθασαν τα πράγματα το μόνο που μπορεί να διεκδικηθεί είναι όχι η κατεδάφιση του εμπορικού και ψυχαγωγικού υπερ-κέντρου, αλλά η καταβολή από μέρους του σοβαρών αντισταθμιστικών ωφελημάτων, που θα περιορίσουν κάπως τις βαριές επιπτώσεις από τη λειτουργία του, είναι επίσης κατανοητό.

Ωστόσο και σε αυτό το σημείο αποδεικνύεται ότι ο «σαματάς» που έχει ξεκινήσει δεν αφορά στην ουσία της υπόθεσης, που θα έπρεπε να είναι η διασφάλιση όσο το δυνατόν περισσότερων ωφελημάτων για τους δημότες-πολίτες των οποίων η καθημερινότητα έχει υποβαθμιστεί από τη λειτουργία του υπερ-κέντρου, αλλά προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες, ικανοποίηση επιχειρηματικών πιέσεων και τήρηση κομματικών ισορροπιών.

Οι επιχειρηματικές πιέσεις, προς πάσα κατεύθυνση, ήταν και είναι δεδομένες. Υπήρχαν την περίοδο πριν τη δημιουργία του «The Mall Athens» (και, εκ των πραγμάτων, αποδεικνύεται ότι ήταν αποτελεσματικές) και συνεχίζουν να υφίστανται. Λογικό: ποια επιχείρηση θα έσπευδε πρόθυμα, ιδιαίτερα στη σημερινή χαοτική οικονομική πραγματικότητα, να καταβάλλει ένα κόστος από το οποίο δεν θα προσδοκούσε άμεση ανταπόδοση;

Όσο θα εντείνεται η αντιπαράθεση Γ. Πατούλη και Γ. Καραμέρου για το «The Mall Athens», 
η τελική συμφωνία θα απομακρύνεται «έτη φωτός» από αυτό που πραγματικά το Μαρούσι 
και η περιοχή όπου εδράζεται το εμπορικό και ψυχαγωγικό υπερ-κέντρο, έχουν ανάγκη. 

Η κακή «χημεία» μεταξύ των δύο εκ των βασικών πρωταγωνιστών της υπόθεσης της ΣΜΠΕ είναι επίσης δεδομένη. Ο δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, Γιώργος Πατούλης, δεν είναι η πρώτη φορά που ανταλλάσσει «θερμές» ανακοινώσεις με τον αντιπεριφερειάρχη Βορείου Τομέα Αθηνών, Γιώργο Καραμέρο (ο οποίος είχε επιδιώξει, χωρίς να το επιτύχει, να είναι υποψήφιος δήμαρχος Αμαρουσίου στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές). Εκφράζοντας διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αλλά και έχοντας εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις περί των αυτοδιοικητικών πραγμάτων, οι δύο άνδρες σε κάθε ευκαιρία προσπαθούν να αποδομήσουν ο ένας τον άλλον.

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν αποδείχθηκε ότι «όλοι οι άγγελοι είναι με τη μία πλευρά και όλοι οι διάβολοι με την άλλη». Αναμφίβολα, υπήρξαν χειρισμοί και από τις δύο πλευρές που μάλλον δεν διεκδικούν δάφνες επιτυχίας. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια δεδομένα που δύσκολα διαψεύδονται.

Ένα από αυτά είναι η εμφανής δυσκολία του κ. Γ. Καραμέρου να τηρήσει την άκαμπτη στάση που κρατούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι τοπικές παρατάξεις αυτού για το θέμα του «The Mall Athens» τον… μακρινό καιρό που βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Με τον ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, να έχει ανακρούσει πρύμναν, όχι μόνο στην υπόθεση του συγκεκριμένου εμπορικού και ψυχαγωγικού κέντρου, αλλά σε πολλά ακόμη (η υπόθεση του Ελληνικού είναι ακόμη μία εξ αυτών), ο αντιπεριφερειάρχης οφείλει να «συντονιστεί» με τα κεντρικά κελεύσματα…

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Γ. Πατούλης, «πιάνει στον αέρα» τις ευκαιρίες που του παρέχει ο πολιτικός του αντίπαλος, προκειμένου να πλήξει όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και την παράταξη που τον ανέδειξε στη θέση του αντιπεριφερειάρχη, προκειμένου -πλην των άλλων- να εξασφαλίσει και πολιτικά οφέλη, που ενδεχομένως να έχουν μεγάλη «ανταλλακτική αξία» στο μέλλον και όχι αναγκαστικά στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας από την οποία προέρχεται…

Με αυτά και μ’ εκείνα, η μόνη που μπορεί να επιχαίρεται είναι η πλευρά των επιχειρηματιών του «The Mall Athens». Οι τελευταίοι, αντί να βρεθούν σε ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης έχοντας απέναντί τους (όχι εχθρικά ή εκδικητικά, αλλά συγκροτημένα και με επιχειρήματα) ενωμένη την πλευρά της εξουσίας (κεντρική, περιφερειακή και δημοτική), προκειμένου να βρεθεί η «χρυσή τομή», που και τη λειτουργία του εμπορικού και ψυχαγωγικού υπερ-κέντρου να επιτρέπει, αλλά και την περιοχή που αυτό λειτουργεί να ανακουφίσει, βλέπουν τους συνομιλητές τους να «τρώγονται» μεταξύ τους, ακολουθώντας ο καθένας το δικό του «μπαϊράκι».

Και είναι βέβαιο, ότι εάν αυτό συνεχιστεί και ενταθεί το επόμενο διάστημα, η τελική συμφωνία θα απέχει «έτη φωτός» από αυτό που πραγματικά η πόλη του Αμαρουσίου και η περιοχή όπου εδράζεται το «The Mall Athens», έχουν ανάγκη. Και το χειρότερο είναι ότι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο Μαρούσι και στην Αθήνα, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα…