Υπό ασφυκτική πίεση οι αιρετοί…
Ενυπόγραφα

Υπό ασφυκτική πίεση οι αιρετοί…

Ένα ένα τα Δημοτικά Συμβούλια στα… Βόρεια κλείνουν τα μικρόφωνα και εκτός απροόπτου, θα επανεργοποιηθούν προς το τέλος του Αυγούστου, με την ορκομωσία των νέων δημοτικών αρχών.

Μία εξαιρετικά δύσκολη και «κουτσουρεμένη» χρονικά δημοτική περίοδος βαίνει στο τέλος της. Ξεκίνησε εν μέσω κρίσης και ολοκλήρωσε το έργο της μέσα στην ίδια κρίση, προσπαθώντας να ισορροπήσει πάνω σε ένα «τεντωμένο σχοινί», τη μία άκρη του οποίου «κρατά» η γενικότερη μνημονιακή πολιτική και το άλλο οι ίδιες οι επιλογές των αυτοδιοικητικών παραγόντων.

Θα καταφέρουν οι δημοτικοί σύμβουλοι, έστω και για μια φορά, να λειτουργήσουν πέρα και έξω 
από τη... μέγγενη του περιβόητου πολιτικού κόστους και να αποκαταστήσουν 
την Αυτοδιοίκηση στα μάτια των σκεπτόμενων δημοτών τους;

Τα κατάφερε; Αν θεωρήσουμε ότι στόχος ήταν να μην «γκρεμοτσακιστεί» ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης, τότε η απάντηση είναι θετική. Αν, όμως, το κριτήριο είναι το κατά πόσο ο θεσμός αυτός ανταποκρίθηκε στη λειτουργία για την οποία τον προόριζε ο συνταγματικός νομοθέτης, τότε η… πτώση έχει επέλθει από καιρό.

Στα 3,5 χρόνια που διήρκεσε τούτη η δημοτική περίοδος η Αυτοδιοίκηση μόλις που κατάφερε να «περάσει τη βάση». Ωστόσο, η πολύ χαμηλή βαθμολογία της δεν της επιτρέπει να τρέφει αυταπάτες για το μέλλον της, εάν δεν αλλάξει ουσιαστική ρότα. Όσο θα παρακολουθεί ως απλός θεατής τα όσα προαποφασίζει η κεντρική εξουσία, θα φθείρεται μαζί της και θα οδηγείται σε πλήρη απαξίωση. Από την άλλη, όσο οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης δεν συνειδητοποιούν ότι για να πετύχουν την όποια ανατροπή-αλλαγή θα πρέπει πρώτα να πείσουν τους δημότες ότι έχουν και οι ίδιοι αλλάξει τις όποιες παλιές κακές συνήθειές τους, μάλλον η κατάσταση θα παραμένει ως έχει.

Η νέα δημοτική περίοδος θα είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο δύσκολη από την προηγούμενη. Η παρατεταμένη διάρκεια της κρίσης, η έλλειψη ουσιαστικών ενδείξεων ανάκαμψης, η ασυγκράτητη ανεργία, η εξαθλίωση όλων και μεγαλύτερων κοινωνικών ομάδων, δημιουργούν ένα ασφυκτικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα κληθούν να λειτουργήσουν τα μέλη των νέων Δημοτικών Συμβουλίων. Ο αγώνας τους διμέτωπος: από τη μία πρέπει να συντονίσουν και να αυξήσουν τις πιέσεις προς την κεντρική εξουσία, ώστε να διεκδικήσουν τους απαραίτητους πόρους που χρειάζονται κι αφετέρου να διαχειριστούν με εξαιρετικά ορθολογικό τρόπο τα όποια κονδύλια διαθέτουν, για τη συντήρηση ενός ελάχιστου επιπέδου κοινωνικών παροχών προς τους δημότες τους.

Σε αυτόν τον αγώνα τους οι δημοτικοί σύμβουλοι ίσως βρεθούν εξαιρετικά μόνοι. Οι δημότες, δυστυχώς στη μεγάλη πλειονότητά τους, εξακολουθούν να ενδιαφέρονται περισσότερο για τα του οίκους τους, παρά για το λεγόμενο συλλογικό καλό. Ως πολίτες συνεχίζουμε να κοιτάμε το ατομικό πρόβλημά μας, μη συνειδητοποιώντας ότι αυτό ουδέποτε πρόκειται να λυθεί οριστικά, όσο δεν θα συνοδεύεται από αντίστοιχες λύσεις σε συλλογικό επίπεδο.

Οπότε, οι… προσωπικές πιέσεις προς τους δημοτικούς συμβούλους (και της διοίκησης και της μειοψηφίας) θα συνεχιστούν, οι προσδοκίες για «νέα ρουσφέτια» θα παραμείνουν ισχυρές, οι απαιτήσεις για «εξαργύρωση» των προεκλογικών υποσχέσεων θα ενταθούν. Θα αντέξουν οι δημοτικοί σύμβουλοι όλη αυτή την πίεση; Και το κυριότερο: θα καταφέρουν, έστω και για μια φορά, να λειτουργήσουν πέρα και έξω από τη… μέγγενη του περιβόητου πολιτικού κόστους;

«Ο χρόνος θα δείξει» συνηθίζει να λέει ο λαός σε αυτές τις περιπτώσεις. Μόνο που τον δικό μας χρόνο τον έχουμε εξαντλήσει ή σωστότερα, σπαταλήσει. Τώρα, οι λύσεις δεν πρέπει να είναι μόνο αποτελεσματικές, αλλά και άμεσες. Γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, μπορεί να δοθούν… κατόπιν εορτής.

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet