Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται νέο αφήγημα
Ενυπόγραφα

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται νέο αφήγημα

Εδώ και μήνες η χώρα ολόκληρη έχει μπει σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Η καθημερινή πολιτική επικαιρότητα αναλώνεται με το εάν θα ψηφισθεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή όχι από την παρούσα Βουλή, αφού από τη συγκεκριμένη εξέλιξη θα κριθεί εάν θα πάμε σε κάλπες μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2015 ή όχι.

Φυσικό επόμενο είναι το κλίμα που έχει δημιουργηθεί να επηρεάζει άμεσα όχι μόνο την πορεία της χώρας και την όποια προσπάθεια γίνεται να ξεφύγει από τη «μέγγενη» της πρωτοφανούς κρίσης, αλλά κι ένα σωρό άλλους παράγοντες της καθημερινότητάς μας.

Σε τοπικό επίπεδο οι συνέπειες από αυτή την κατάσταση αναμονής είναι πλέον εμφανείς σε πολλούς τομείς. Από τα μείζονος σημασίας ζητήματα που απασχολούν τους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας, όπως η κατάρτιση των προϋπολογισμών και των τεχνικών προγραμμάτων τους, αλλά και η ίδια η δυνατότητα λειτουργίας τους, εν μέσω μειώσεων πόρων και προσωπικού, έως την ποιότητα και την ποσότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους δημότες και την έκταση και αποτελεσματικότητα του κοινωνικού έργου τους, όλα τελούν υπό την… αίρεση του τι θα γίνει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο.

Περιφερειακές και δημοτικές αρχές και οι αντίστοιχες αντιπολιτεύσεις τους κινούνται έχοντας το ένα μάτι στραμμένο προς την πλατεία Συντάγματος, καθώς εκτιμούν -κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους- ότι το αποτέλεσμα των πιθανολογούμενων εκλογών θα αλλάξει και την κατεύθυνση της πολιτικής σε αυτοδιοικητικό επίπεδο.

Εν μέρει, η παραπάνω συλλογιστική έχει βάση. Υπό τις παρούσες συνθήκες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, έχοντας απωλέσει σημαντικό κομάτι του αυτοδιοικητικού χαρακτήρα της, εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά από τη βούληση της κεντρικής διοίκησης. Διαθέτοντας ελάχιστους ίδιους πόρους, παίρνοντας όλο και λιγότερα χρήματα από τον κρατικό κορβανά κι αδυνατώντας, τουλάχιστον στη φάση που διανύουμε, να βρει εναλλακτικές πηγές εσόδων για να χρηματοδοτήσει το έργο της, αναγκαστικά «χορεύει» στους ρυθμούς των «οργάνων» που κρατά η κεντρική εξουσία.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε κάθε βαθμό της, οφείλει να καταρτίσει τον δικό της «οδικό χάρτη» 
για το πώς θα πορευτεί τα επόμενα χρόνια. Κι αυτός ο «οδικός χάρτης» δεν μπορεί 
παρά να σχεδιαστεί με την ενεργή συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.

Μόνο που συνεχίζοντας να μένει εγκλωβισμένη σε αυτόν τον αδιέξοδο «χορό», ουσιαστικά αποδέχεται τη διατήρηση της πλήρους εξάρτησής της από το κράτος. Έτσι, ακόμη κι αν αλλάξουν οι συσχετισμοί σε κεντρικό επίπεδο στην κατεύθυνση που επιθυμούν όσοι θεωρούν ότι η πορεία που ακολουθούμε είναι καταστροφική, τούτο δεν σημαίνει ότι αυτομάτως θα αλλάξουν και τα πράγματα σε αυτοδιοικητικό επίπεδο. Αντιθέτως, το πιθανότερο είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση να παραμείνει «αλυσοδεμένη» στις διαθέσεις της κεντρικής εξουσίας, με τη διαφορά ότι πλέον θα «χορεύει» σε… νέους «ρυθμούς».

Ο μόνος τρόπος για να αρχίσει να δίνει εκείνη τον ρυθμό των εξελίξεων, τουλάχιστον για τα του οίκου της, είναι να προετοιμάσει από τώρα (και ίσως έχει αργήσει) την επόμενη μέρα. Για να γίνει σεβαστή από τον συνομιλητή της σε κεντρικό επίπεδο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε κάθε βαθμό της, οφείλει να καταρτίσει τον δικό της «οδικό χάρτη» για το πώς θα πορευτεί τα επόμενα χρόνια. Κι αυτός ο «οδικός χάρτης» δεν μπορεί παρά να σχεδιαστεί με την ενεργή συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.

Ο τόπος -και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο- χόρτασε από «μαθητευόμενους μάγους» και «φωτεινά μυαλά», που το μόνο που κατάφεραν ήταν να καταστήσουν τις περιφέρειες και τις πόλεις της χώρας σε μικρά κακέκτυπα της Ελλάδας. Ήρθε η ώρα για πραγματικά συμμετοχικές διαδικασίες, οι οποίες τουλάχιστον θα διασφαλίσουν ότι «μαζί θα τα σχεδιάσουμε και μαζί θα τα κάνουμε», έτσι ώστε όταν θα φθάσει η ώρα του απολογισμού «είτε μαζί να μοιραστούμε τα οφέλη, είτε μαζί να πληρώσουμε για τις λάθος επιλογές».

Το παραμύθι ότι «μαζί τα φάγαμε», που κάποιοι προσπαθούν να μεταφέρουν και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, όταν άλλοι έπαιρναν τις αποφάσεις, όταν άλλοι έκαναν τα στραβά μάτια σε κατάφορες παρανομίες, όταν άλλοι δημιουργούσαν προσωπικές περιουσίες από δραστηριότητες «νόμιμες και άρα, ηθικές» ή μη, αν μη τι άλλο είναι τουλάχιστον προκλητικό.

Άλλο είναι το αφήγημα που πρέπει να ανακαλύψουμε σήμερα για να βγούμε από τον «βάλτο» και να βάλουμε στέρεες βάσεις για μια πιο υγιή, πιο ισορροπημένη και κοινωνικά δικαιότερη ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο. Κι αυτό το αφήγημα μόνο όλοι μαζί μπορούμε να το δημιουργήσουμε, γιατί μόνο όλοι μαζί θα μπορέσουμε να το υποστηρίξουμε ώστε αυτή τη φορά να πετύχει και κυρίως να γίνει αναγκαστικά αποδεκτό από τον οποιοδήποτε κεντρικό κυβερνήτη, ανεξαρτήτως της «παντιέρας» που αυτός ανεμίζει…

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet