Ν. Γκιώνης: «Κανείς να μην κλείσει το μάτι στη Χρυσή Αυγή σε τοπικό επίπεδο»

Δυστυχώς, για δεύτερη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση η Χρυσή Αυγή συγκράτησε τα ποσοστά της, αν και έπεσε ελαφρά και σε απόλυτους αριθμούς από το 2012, που έκανε αισθητή την παρουσία της στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ούτε η ναζιστική «Εθνική Ένωσις Ελλάς» το 1936 δεν ξέφυγε από το μηδέν κόμμα κάτι τοις εκατό και μάλιστα σε μία εποχή με μία πιο βαθιά οικονομική κρίση και πραγματική πείνα, ενώ ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε αρχίσει και ο Χίτλερ ήταν τόσο πολύ της μόδας που ο Μεταξάς υποδέχθηκε τον Γκέμπελς στην Αθήνα λίγα χρόνια μετά.

Γράφει ο  Νίκος Γκιώνης*

Κι όμως, οι σύγχρονοι Έλληνες κατάφεραν να το κάνουν και αυτό. Να χρίσουν ένα ναζιστικό κόμμα -αποδεδειγμένα πια- ως τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας. Ενδεχομένως να μας ρωτήσει κάποιος: «Είναι παράνομο να είσαι φασίστας;» Παράνομο δεν είναι, στη Δημοκρατία δεν ποινικοποιούνται ιδεολογίες. Ποινικοποιούνται, όμως, πρακτικές βίας εναντίον των συνανθρώπων μας, κάτι που ο φασισμός έχει αναδείξει σε μόνιμο πολιτικό πρόγραμμα. Συνεπώς, δεν πρέπει κάποιος να κλείνεται στη φυλακή για τις ιδέες του, αλλά έχουμε κάθε δικαίωμα ως δημοκρατικοί πολίτες να τον στηλιτεύσουμε και να τον καταδικάσουμε στο πολιτικό πυρ το εξώτερον.

Η Χρυσή Αυγή στο Μαρούσι, τον τόπο που μεγάλωσα και γεννήθηκα έλαβε 1.849 ψήφους. Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπω στο προάστιο του Αμαρουσίου ένα 5% να ψηφίζει πολιτικά υπεύθυνους ανθρώπους για τον θάνατο του Παύλου Φύσσα και υποστηρικτές των μεγαλύτερων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Μπορεί να φταίει η Παιδεία, μπορεί η οικογένεια, μπορεί να φταίνε χίλια δύο πράγματα. Γεγονός είναι ότι ένας στους 20 γύρω μας ψήφισε το νεοναζιστικό μόρφωμα.

Αυτός ο ένας στους 20, πάντως, ψηφίζει και στις αυτοδιοικητικές εκλογές και φυσικά, αν δεν επιλέγει άκυρο ή λευκό δίνει ψήφο εμπιστοσύνης σε κάποια από τις πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν τον δημαρχιακό θώκο και τη διαχείριση της πόλης μας για μία πενταετία. Αυτό που περιμένω να δω από τους συνδυασμούς που ζητούν την ψήφο των δημοκρατικών πολιτών είναι μία πολιτική καταδίκη των οπαδών του φασισμού και μία άρνηση να τους έχουν ως μία μέλλουσα εκλογική πελατεία. Κάποιοι κινητοποιήθηκαν ενεργά με αφορμή το άνοιγμα των γραφείων της Χ.Α. στην περιοχή. Ελπίζω κανείς να μην αποβλέπει σε προσεταιρισμό τον ψηφοφόρων της. Παρόλα αυτά, αν κάποιος θέλει δικαιούται να το κάνει και εμείς να τον κρίνουμε.

* Πτυχιούχος Ιστορίας ΕΚΠΑ, μεταπτυχιακός φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης ΠΕΔΔ-ΕΚΠΑ και Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας ΦΛΣ-ΕΚΠΑ.