Χρ. Τσίκας: “Παραπλανούν τον ελληνικό λαό”
Γνώμες

Χρ. Τσίκας: “Παραπλανούν τον ελληνικό λαό”

Θα ήθελα να σχολιάσω δυο κεντρικά πολιτικά θέματα των ημερών στη χώρα μας: το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα και την από πολύ καιρό διαφημιζόμενη έξοδο στις αγορές. Η μεθόδευση ως προς τον χρόνο των εξαγγελιών (λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές), αλλά και η ουσία αυτών, αποτελεί την πιο προωθημένη κοινή, κυβέρνησης και τρόικας, προσπάθεια παραπλάνησης του ελληνικού λαού ως προς την αποτελεσματικότητα της ασκούμενης πολιτικής των μνημονίων.

Γράφει ο Χρήστος Τσίκας*

Ένα πρωτογενές πλεόνασμα που προέκυψε από το “στύψιμο” κυριολεκτικά των εργαζόμενων και συνταξιούχων συμπολιτών μας, με τις μειώσεις των αμοιβών και τις φορολογικές αυξήσεις, αλλά και από τη μεγάλη μείωση των δαπανών που κατευθύνονται στην κοινωνική πρόνοια, στις δημόσιες επενδύσεις, στην παιδεία, στην τοπική αυτοδιοίκηση και όπου αλλού το κράτος οφείλει να παρεμβαίνει οικονομικά. Η απλότητα της σύλληψης είναι πράγματι εκπληκτική: μειώνω μέχρι πενίας τα έξοδα, αυξάνω μέχρι κεφαλικού φόρου τα έσοδα. Μια τέτοια συνταγή, προταθείσα από τους δανειστές και εκτελεσθείσα από τους πρόθυμους κυβερνητικούς εταίρους, είναι αναπόφευκτο να πετύχει με τον λαό να πένηται. Η αποκορύφωση του εμπαιγμού έρχεται με τη διάθεση μέρους του “πλεονάσματος” στις περισσότερο πληγείσες κοινωνικές ομάδες. Να θυμίσω εδώ ότι η χορήγηση εφάπαξ του εκπληκτικού ποσού των 500 € ανακοινώθηκε πριν από την έγκριση και τάχα της Eurostat για την επίσημη αποδοχή της ύπαρξης του πλεονάσματος από πλευράς Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από αυτό και μόνο το γεγονός καταλαβαίνει κανείς ότι το παιχνίδι είναι συνεννοημένο…

Από την άλλη μεριά, πανηγυρίζει η κυβέρνηση για τον νέο δανεισμό από τις διεθνείς αγορές. Αλλά και ο πιο μέτριος σπουδαστής οικονομικών κατανοεί την φαυλότητα των ισχυρισμών περί εμπιστοσύνης των αγορών στα νέα οικονομικά δεδομένα της χώρας. Οι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν μια πράξη δανεισμού είναι η ρευστότητα του δανειστή, το ύψος του δανείου, το επιτόκιο, ο χρόνος εξόφλησης και η φερεγγυότητα του δανειζόμενου. Για παράδειγμα, όσο μικρότερο είναι το ρίσκο της δανειοδότησης λόγω υψηλής φερεγγυότητας του δανειζόμενου, τόσο μικρότερο γενικά είναι το επιτόκιο και αντίστροφα. Ή όσο μεγαλύτερη είναι η ρευστότητα, δηλαδή το διαθέσιμο ποσό για τέτοιου τύπου επένδυση, τόσο περισσότερο είναι διατεθειμένος ο δανειστής να αναλάβει μεγαλύτερο ρίσκο.

Τι συμβαίνει λοιπόν με την, μετά κρότου, έξοδο της χώρας μας στις αγορές σήμερα; Αφενός υπάρχει μια μεγάλη ρευστότητα στην παγκόσμια οικονομία, αφετέρου η αποπληρωμή του δανείου είναι εξασφαλισμένη, αφού αυτό διέπεται από το αγγλικό δίκαιο που δίνει το δικαίωμα σε κατασχέσεις δημόσιας περιουσίας, άρα μικρό σχετικά ρίσκο κ.λπ., ενώ το επιτόκιο δανεισμού είναι από τα υψηλότερα διεθνώς. Να λοιπόν πιο είναι το success story της εξόδου στις αγορές. Εξάλλου, η δήλωση του κ. Σαμαρά στο Bloomberg, ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται οικονομική βοήθεια και δανεισμό, αποτελεί την πιο τρανταχτή απόδειξη ότι η έξοδος στις αγορές αποτελεί προεκλογικό πυροτέχνημα…

* Οικονομολόγος, συνταξιούχος τραπεζικός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη δημοτική παράταξη ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΛΥΚΟΒΡΥΣΗΣ-ΠΕΥΚΗΣ

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet