Γ. Πατούλης: Αστείρευτη πηγή έμπνευσης το «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου

Πλήθος κόσμου συμμετείχε στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου στο Μαρούσι, παρουσία της δημοτικής Αρχής, μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπροσώπων του Κλήρου.

Μαθητές των σχολείων της πόλης παρέλασαν υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Αμαρουσίου.

Ο δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, Γιώργος Πατούλης, απευθυνόμενος στους πολίτες τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «το παλλαϊκό “OΧΙ” της 28ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης για όλους μας. Με το ίδιο ΟΧΙ πρέπει να απαντήσουμε κι εμείς, ως σύγχρονοι Έλληνες, σε κάθε ατιμωτική πράξη ή πρόκληση, από όπου κι αν εκπορεύεται».

Ακολουθεί η ομιλία του δημάρχου Αμαρουσίου, προέδρου της ΚΕΔΕ:

Μαρουσιώτισες και Μαρουσιώτες,

Στον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου τιμούμε τον διαχρονικό αγώνα του Ελληνισμού για Ελευθερία, Αξιοπρέπεια και Δικαιοσύνη. Είναι μια γιορτή τιμής και μνήμης που αναδεικνύει σε όλο της το μεγαλείο μια από τις σημαντικότερες σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας του Έθνους μας.

Ήταν το χάραμα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, όταν χτύπησαν οι σειρήνες του πολέμου, γιατί η φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι ζήτησε με τελεσίγραφο από τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά να της παραχωρήσουμε τμήματα των ελληνικών εδαφών.

Και η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν ένα λακωνικό αλλά πολύ περήφανο ΟΧΙ. Ένα ΟΧΙ που το στήριξε ο ελληνικός λαός με πρωτοφανή προθυμία κι αυταπάρνηση.

Ήταν η αυτονόητη εκδήλωση της ελληνικής ψυχής, όπως αυτή διαπλάστηκε μέσα στους αγώνες της μακραίωνης ιστορίας του Έθνους μας. 

Για μια ακόμη φορά, ένα σημαντικό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας γράφτηκε με ένα ΟΧΙ. Γιατί όλα τα μεγάλα κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας αρχίζουν και τελειώνουν με ένα μεγάλο ΟΧΙ.

Ο ελληνικός λαός πάντα πρωτοπόρος έλαμψε στην ιστορία των αιώνων με το θάρρος του και τη ζωτικότητά του.

Και το 1940 απέδειξε για μια ακόμα φορά σ’ όλη την οικουμένη ότι όταν ένα έθνος κινείται ολόψυχα, ενωμένο κι αποφασισμένο να υπερασπιστεί πρώτα και πάνω από όλα τις υπέρτατες αξίες της  ελευθερίας  και της αξιοπρέπειας, στο τέλος δικαιώνεται. Εκεί τοποθετείται η ιστορική αξία της 28ης Οκτωβρίου του 1940.

Όσοι κατέχουν το βαθύτερο νόημα της ιστορίας γνωρίζουν ότι το Ελληνικό «ΟΧΙ» του ΄40 δεν ήταν συμπτωματική εκδήλωση περιστάσεων, αλλά συνειδητή έκφραση πεποιθήσεων ριζωμένων από μακρούς αιώνες στα σπλάχνα της φυλής μας.

Πολιτογραφημένη πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια η Ελευθερία στη μικρή μας χώρα.

Αυτή τη βραχώδη, ευρωπαϊκή γωνιά της Μεσογείου διάλεξε η Ιστορία για θέατρο των μεγαλύτερων αγώνων του πολιτισμού. Εδώ υψώθηκαν διά μέσου των αιώνων τα λαμπρότερα τρόπαια του πνεύματος, του θριάμβου της δημοκρατίας.

Στα βουνά της Αλβανίας το όνομα της Πίνδου αναδείχθηκε ως το ιερό σύμβολο των ελεύθερων λαών και των ελεύθερων ανθρώπων σε στιγμές αγωνίας και απόγνωσης.

Όταν άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί υποδουλώνονταν ο ένας μετά τον άλλον, σχεδόν αμαχητί, στις δυνάμεις του Άξονα, η φτωχή, αλλά περήφανη χώρα μας αντιστάθηκε. Η μικρή και φτωχή Ελλάδα τόλμησε να υψώσει το δικό της περήφανο ΟΧΙ, αλλά δεν το κράτησε μόνον για τον εαυτό της. Το χάρισε αιματοβαμένο και δαφνοστόλιστο, σε όλους τους ελεύθερους λαούς της γης. Ήταν το πιο εύγλωττο, το πιο λακωνικό, αλλά συνάμα και το πιο πειστικό παγκόσμιο κήρυγμα υπέρ της Ελευθερίας στην ιστορία των Εθνών. Δύο συλλαβές που έκρυβαν απίστευτη δύναμη κι αποφασιστικότητα για να διασπάσουν τον ψυχικό πυρήνα της ανθρωπότητας.

Το 1940 η Ελλάδα είπε ΟΧΙ στην καταπάτηση των ιερών αρχών της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Αξιοπρέπειας. Είπε ΟΧΙ σε όσους αμφισβήτησαν το δικαίωμα του κάθε λαού στην ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση.

Με το ίδιο ΟΧΙ πρέπει να απαντήσουμε κι εμείς, ως σύγχρονοι Έλληνες, σε κάθε ατιμωτική πράξη ή πρόκληση, από όπου κι αν εκπορεύεται. Εντός ή εκτός Ελλάδος. Από αυτούς που βαφτίζουν την υποταγή και την προδοσία ρεαλισμό.

Μια χώρα η οποία υποχρεώνεται από τη ζώσα εθνική πραγματικότητα, να καταφεύγει σε παραδείγματα της πρόσφατης ιστορικής μνήμης, για να ανακαλύψει εστίες εθνικής αξιοπρέπειας,  είναι μια χώρα σε κρίση. Και η κατάσταση αυτή εξηγεί κατά ένα μεγάλο μέρος τη βαθύτερη παθογένεια του ελληνικού προβλήματος, που είναι πρωτίστως και κυρίως πρόβλημα πολιτικής.  Ελλειμματικής παρουσίας ηγετικών προσωπικοτήτων. 

Αρκεί να συγκρίνει κανείς την περήφανη στάση των ηγετών του παρελθόντος, ηγετών μιας χώρας περισσότερο φτωχής από ότι είναι ακόμη και σήμερα αλλά σίγουρα και περισσότερο αξιοπρεπούς, με τους ηγέτες του παρόντος χρόνου.

Δυστυχώς οι συγκρίσεις είναι θλιβερές. Αλλά δεν πρέπει να χάσουμε την ελπίδα μας. Την πίστη και την αυτοπεποίθησή μας για τις μεγάλες δυνατότητες του Έθνους μας.

Το παλλαϊκό «OΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης για όλους μας. 

Η Πατρίδα και ο λαός μας έχουν δοκιμαστεί πολλές φορές στην μακραίωνη Ιστορία μας, αλλά όποτε είμαστε ενωμένοι, βγήκαμε νικητές. 

Βλέποντας όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ευρώπη αλλά και στην ευρύτερη γειτονιά μας και παράλληλα βιώνοντας καθημερινά την πολυεπίπεδη κρίση στη χώρα μας, οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι πρέπει επιτέλους να αφήσουμε πίσω τις ανούσιες συγκρούσεις .  Με συνεργασίες και συναινέσεις να προχωρήσουμε μπροστά. 

Σε αυτή την προσπάθεια για την εθνική αναγέννηση και ανασυγκρότηση του τόπου μας, δεν πρέπει να λείψει κανείς. Δεν περισσεύει κανείς. Και δεν χωρούν μικροπολιτικές και μικροκομματικές λογικές και σκοπιμότητες. Δεν χωρά ο φθηνός λαϊκισμός. Αρκετά ακριβά πληρώσαμε μέχρι σήμερα αυτή τη λογική. Αυτή ευθύνεται για τα όσα περνά σήμερα η Πατρίδα και ο λαός μας. Η χώρα μας θα σηκώσει και πάλι ψηλά το κεφάλι.

Με εφόδια την Παιδεία, το θάρρος και την ενότητα, οι Έλληνες μπορούν να επιτύχουν τους εθνικούς τους στόχους. Αναγνωρίζοντας πως υπέρτατο χρέος όλων μας, και ιδιαίτερα των ηγετών αυτής της χώρας, είναι η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.

Σε αυτή την προσπάθεια εθνικής αναγέννησης είναι κρίσιμος ο ρόλος της Παιδείας. Γιατί μέσα από την Παιδεία θα μεταλαμπαδεύσουμε στη νέα γενιά της Ελλάδος τις απαραίτητες γνώσεις για να πάνε τη χώρα μπροστά. Οι νέοι μας θα πάνε τη χώρα μας ξανά μπροστά, γι αυτό οφείλουμε να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να κρατήσουμε τα νέα παιδιά στην Πατρίδα.

Η γνώση της Ιστορίας αυτού του τόπου είναι  ένα απαραίτητο εφόδιο για το νέο ξεκίνημα. Η γνώση της Ιστορίας  δεν είναι εθνικισμός, όταν βοηθά στην κατάκτηση της εθνικής αυτογνωσίας. Χάνοντας την ιστορική μας μνήμη, χάνουμε την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά μας. Χάνουμε την επαφή με τις ρίζες μας. Χάνουμε την ταυτότητά μας.

Ο αγώνας λοιπόν για ελευθερία και για τη στήριξη του δημοκρατικού φρονήματος των πολιτών, αποκτά τις μέρες μας κρίσιμη ιστορική σημασία. Μεγαλύτερη κι από τα καλύτερα οικονομικά προγράμματα που υποτίθεται πως θα μας βγάλουν από την κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει. Η συνείδηση της ατομικής ελευθερίας κι αξιοπρέπειας είναι οι ισχυρές βάσεις που θα στηριχθεί η νέα εθνική προσπάθεια, ώστε να υπάρξει ξανά προοπτική στην Πατρίδα μας.

Φίλες και φίλοι,

Η μελέτη και η κατανόηση του παρελθόντος είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για ένα καλύτερο και πιο ειρηνικό μέλλον. Για την αποφυγή της επανάληψης λαθών που οδηγούν σε καταστροφές. Για την καταδίκη λογικών και πρακτικών που πάντα και παντού οδηγούν σε περιπέτειες. 

Το δίδαγμα από τη μελέτη της  Ιστορίας είναι πάντα επίκαιρο. Πολύ περισσότερο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, διεθνούς αναστάτωσης και γεωπολιτικής αστάθειας σαν αυτές που βιώνουμε σήμερα.

Ας είναι λοιπόν ευλογημένες οι μνήμες της ιστορικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου και η ανάμνησή τους  ας αποτελεί για όλους μας το αιώνιο έμβλημα αδιάσπαστης ενότητας και σύμπνοιας, αιώνια πηγή των υψηλότερων και ευγενέστερων αρχών και αξιών.