Κωνσταντίνος Χρυσικός στο «Ε»: Στο χέρι μας να ξανασκεφτούμε το μέλλον αισιόδοξα!

Το ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ, εναρμονιζόμενο με τις νέες πρωτόγνωρες συνθήκες που περνά ο τόπος, δίνει βήμα σε ανθρώπους από τον Βόρειο Τομέα Αθηνών, ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που ωστόσο «κουβαλούν» ο καθένας έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, προκειμένου να στείλουν το μήνυμά τους στη μεγάλη μάχη που δίνουμε εναντίον του κορωνοϊού.

Ο Κωνσταντίνος Χρυσικός είναι μαθητής της τρίτης τάξεως του Λυκείου. Όπως χιλιάδες άλλοι συμμαθητές του, αγωνιά για το πότε θα γίνουν οι πανελλαδικές εξετάσεις. Αλλά δεν μένει σε αυτό…

Ο Κωνσταντίνος αναγκάστηκε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να έρθει αντιμέτωπος με δύο κρίσεις. Η πρώτη, η οικονομική, που βίωσε άγρια μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Η δεύτερη, αυτή του «Covid-19», που ήρθε να του στερήσει το δικαίωμα να βγαίνει ελεύθερα έξω, να συναντά τους φίλους του, να αθλείται, να κάνει αυτό που έκανε αρκετό καιρό τώρα, να συνεισφέρει ως απλός εθελοντής στον Σύνδεσμο για την Προστασία και Ανάπλαση του Πεντελικού (ΣΠΑΠ) και στην Πολιτική Προστασία του Δήμου Πεντέλης.

Παρ’ όλα αυτά, έχει τη δύναμη να λέει: «Πειθαρχούμε με τις υποδείξεις των αρμοδίων για να περάσει η κρίση». Σε αυτά τα παιδιά στηρίζουμε όποιες ελπίδες για να κάνουμε ένα πραγματικό… restart!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ, μαθητής Λυκείου Μελισσίων, εθελοντής Πολιτικής Προστασίας

Η πανδημία του νέου κορωνοϊού είναι η δεύτερη μεγάλη κρίση με την οποία έρχεται αντιμέτωπη η γενιά μου, μετά την πρόσφατη οικονομική.

Ως έφηβος, μαθητής Γ’ Λυκείου, έρχομαι διαρκώς αντιμέτωπος με προβλήματα και αλλαγές που επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητά μου.  Η σημαντικότερη είναι αυτή που αφορά στην προετοιμασία για τις πανελλαδικές εξετάσεις, η οποία υλοποιείται πλέον μέσω τηλεδιάσκεψης και μόνο φροντιστηριακά, μέχρι στιγμής, από όσους έχουν τη δυνατότητα, ενώ η ημερομηνία της διεξαγωγής των πανελλαδικών εξετάσεων παραμένει άγνωστη.

Με τα νέα αυτά δεδομένα στα οποία οφείλουμε όλοι, ανεξαρτήτως, να συμβιβαστούμε, λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης για τον περιορισμό του ιού, έχουμε στερηθεί και πράγματα από την καθημερινή ρουτίνα όπως η συνάντηση με τους συμμαθητές, οι έξοδοι με φίλους, η ενασχόληση με σπορ κ.λπ.,  τα οποία δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την προσπάθεια που κάνει ο κάθε μαθητής για επίτευξη των στόχων του, αυξάνοντας και το ήδη υπάρχον άγχος.

Ευελπιστώ ότι η παγκόσμια αυτή κρίση θα περάσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα, κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί μόνο αν πειθαρχήσουμε στις υποδείξεις των αρμοδίων. Είναι στο χέρι όλων μας να περιορίσουμε την εξάπλωση της νόσου και να μπορέσουμε να ξανασκεφτούμε το μέλλον αισιόδοξα!