H Λεπέν… προβάρει προεδρικό ταγέρ

Η αρχηγός του γαλλικού Εθνικού Μετώπου επέστρεψε από τις διακοπές και βάζει πλώρη για τον αγώνα της γαλλικής προεδρίας, δίνοντας μία γεύση του πώς θα παίξει τη μάχη μέχρι τον Μάιο: Διατρανώνοντας την «ελευθερία της από συμφέροντα», προσπαθώντας με επιμονή να εμφανιστεί προεδρική και υποσχόμενη, αν επικρατήσει, δημοψήφισμα για την αποχώρηση από την Ε.Ε., η Λεπέν κάλεσε –«από τη Γαλλία των ξεχασμένων», όπως τόνισε- σε συμπαράταξη για μία χώρα «πολιτισμικής ομοιογένειας, με μοντέλο αφομοίωσης και κατευνασμού μέσω της εξουσίας».

Η Μαρίν Λεπέν εμφανίστηκε το Σάββατο σε συγκέντρωση στο Μπρασέ (Ωτ-Μαρν) που, πρακτικά, πρέπει να θεωρηθεί η πρεμιέρα στην εκστρατεία της πριν τους δύο γύρους για τη γαλλική προεδρία την άνοιξη του 2017. Οι δημοσκοπήσεις -όσο πρόωρες κι αν είναι ενώ ακόμη δεν έχουν καταλήξει στους υποψηφίους τους τα δύο μεγάλα πολιτικά στρατόπεδα- της δίνουν την ελπίδα ακόμη και να περάσει στον δεύτερο γύρο.

Η ρητορική της συνεχίζει όσα στοιχεία υπήρχαν στη μέχρι τώρα παρουσία της, αξιοποιώντας και τονίζοντας τα πιο… επιτυχημένα δείγματα στο υπόλοιπο διεθνές σκηνικό: Υπογράμμισε την ανεξαρτησία της «από τις τράπεζες» σε φράσεις που θύμιζαν κάτι από τον τωρινό αμερικανικό προεκλογικό αγώνα ή τόνισε την ανάγκη για μία «ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα» από την Ε.Ε., μία πολιτική που εκφράζει «τους ξεχασμένους», ενώ το υπόλοιπο πολιτικό τοπίο «δεν έχει επαφή με τα ζητήματα της καθημερινότητας», θυμίζοντας λίγο από την εκστρατεία του Brexit.

Στην εμφάνισή της, η αρχηγός του Εθνικού Μετώπου έκανε κάθε προσπάθεια να φανεί προεδρική: «Το να προεδρεύεις σημαίνει να προλαμβάνεις, σημαίνει να αισθάνεσαι φύλακας της χώρας, του έθνους, των αξιών του γαλλικού πολιτισμού, του Συντάγματος» είπε.

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο «Monde», έμεινε υπεράνω προσωπικών επιθέσεων στους αντιπάλους της εκτός από έναν που έκανε τον κόπο να ονοματίσει -τον «ανταγωνισμό» όταν πρόκειται για ψηφοφόρους: «Ο Νικολά Σαρκοζί» είπε «που θέλει να εμφανίζεται ως ο πρωταθλητής στη μάχη εναντίον του ριζοσπαστικού ισλαμισμού, δεν έχει πρόβλημα με τον ουαχαμπισμό», δείχνοντας στη συνάντησή του με τον Σαουδάραβα βασιλιά -και μιλώντας για ένα πολιτικό προσωπικό «υποταγμένο στους Καταριανούς ή τους Σαουδάραβες».

«Εγώ είμαι ελεύθερη από χρήματα από το Κατάρ ή τις πολυεθνικές ή τις τράπεζες» είπε χαρακτηριστικά η Λεπέν.

Η «Liberation» σημειώνει από την πλευρά της ότι  σε αυτό το σημείο η Λεπέν δεν έκανε τον κόπο να αναφερθεί στα δάνεια που παίρνει από ρωσικές τράπεζες.

«Είμαι ελεύθερη από σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Γερμανία που την κυβερνά, είμαι ελεύθερη από σχέσεις με τα ΜΜΕ, δεν παίζω το παιχνίδι του συμβιβασμού, δεν αισθάνομαι υποχρεωμένη σε κανέναν, δεν θέλω να τους γίνω αρεστή» είπε. «Αυτό με κάνει εξαίρεση σε αυτήν την προεκλογική μάχη» δηλώνει χαρακτηριστικά.

Αυτή η «ελευθερία και ανεξαρτησία» έχει αποτύπωση και στο τι ζητά για τη Γαλλία: Επανέλαβε ότι εάν νικήσει θα διοργανώσει δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στην Ε.Ε., λέγοντας πως «οι Βρετανοί επέλεξαν την ανεξαρτησία, μπορούμε να γίνουμε ένας ελεύθερος, υπερήφανος και ανεξάρτητος λαός».

Η «Figaro», από την πλευρά της, σημειώνει ιδιαίτερα το προφίλ της υποψήφιας που «εκφράζει τους ριγμένους» το οποίο θέλησε να τονίσει η Λεπέν. Χαρακτήρισε το Μπρασέ, στο οποίο μίλησε, «ένα μικρό δείγμα του λαού» και της «Γαλλίας των ξεχασμένων» απέναντι στον «εφιάλτη της αχαλίνωτης παγκοσμιοποίησης». Στόχος της, είπε, η ανάκτηση της πολιτική από εκείνους που «κρατούν αποστάσεις από τα ζητήματα της καθημερινότητας».

Όσον αφορά ατο όραμά της για τη γαλλική κοινωνία, με αναφορά στο ζήτημα των μουσουλμάνων στη Γαλλία, η Λεπέν είπε ότι «η αντίληψή μας για το έθνος δεν είναι κλειστή, όμως είναι απαιτητική». «Το μοντέλο μας είναι η αφομοίωση», υπογράμμισε, «ο δρόμος που προτείνω είναι ο κατευνασμός μέσω της εξουσίας».

Το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν έχει καταγράψει σημαντική ενίσχυση στις τελευταίες μεγάλες εκλογικές μάχες, όμως σε εκλογές για αξιωματούχους τις περισσότερες φορές μπαίνει σε εφαρμογή (όπως στις περασμένες εκλογές του Δεκεμβρίου) ο νόμος του δεύτερου γύρου, στον οποίο επικρατεί το λιγότερο ακραίο.

Εξαίρεση δεν αποτελούν οι προεδρικές κάλπες, όπως όμως σημειώνει η «Liberation» «οι ιδεολογικές νίκες δεν είναι απαραίτητα οι πολιτικές νίκες, και αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους το Εθνικό Μέτωπο που, αν και δεν έχει πάρει παρά ψίχουλα εξουσίας, βλέπει τις θέσεις του να διαχέονται στο κοινωνικό σώμα».

Πηγή: in.gr/Βασίλης Ψυχογιός