Ρ. Δούρου: Δεν σώσαμε το Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» από την καταστροφή για να παίζουν μαζί του… μαθητευόμενοι μάγοι

Με αφορμή καταγγελία των μελών της απερχόμενης διοίκησης του Φορέα Διαχείρισης του Μητροπολιτικού Πάρκου «Αντώνης Τρίτσης» ότι ο Φορέας, παραμένει με ευθύνη του αρμόδιου υπουργού, Κωστή Χατζηδάκη, χωρίς διοίκηση, η τέως περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Το καλοκαίρι έπαιζαν το σόου μπροστά στις κάμερες ο αρμόδιος υπουργός και οι πολιτικοί αυτοδιοικητικοί του φίλοι. Με άλλη μία καλοστημένη επικοινωνιακά ψευδή ιστορία που είχε τίτλο “Οι κακοί κατέστρεψαν το Πάρκο “Αντώνης Τρίτσης”, εμείς οι καλοί ερχόμαστε να το σώσουμε”. Το αστείο κράτησε μόλις τέσσερις εβδομάδες. Η διοίκηση του Πάρκου ολοκλήρωσε τη θητεία της, αφήνει έναν φροντισμένο, φωτισμένο, συντηρημένο χώρο, με εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες τον χρόνο, με δεκάδες επιτυχείς καμπάνιες, εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, εθελοντικές δράσεις, με διαδικτυακή ενημέρωση προς όλες και όλους του Αθηναίους.

»Αφήνει, για πρώτη φορά στα χρονικά, χρήματα και όχι χρέη στο ταμείο. Ολοκλήρωσε με λίγα λόγια την πρώτη νοικοκυρεμένη θητεία μετά από δεκαετίες. Τέρμα οι καταπατήσεις, οι βανδαλισμοί, η έλλειψη συντήρησης, η παραβατικότητα, τα ερειπωμένα κενά κτήρια, το αφρόντιστο πράσινο, ο κίνδυνος πυρκαγιάς. Η Περιφέρεια Αττικής το στήριξε και αυτό πέτυχε. Όμως οι άλλοι, η κυβέρνηση και οι υπουργοί της, κρύβονται από το καλοκαίρι και δεν παραλαμβάνουν τη διοίκηση! Το Πάρκο ήταν για αυτούς χρήσιμο μόνο για τα τρία λεπτά δημοσιότητας μπροστά στις κάμερες. Ανεύθυνοι και με άγνοια κινδύνου θα τρέχουν να κρυφτούν για τα καλά, αν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάτι κακό, καθώς δέκα μέρες τώρα το Πάρκο “Αντώνης Τρίτσης” είναι ακέφαλο.

»Εμείς θα υπερασπιστούμε αυτή την κοινή οικολογική κληρονομιά της Αττικής, το πράσινο και τους βιότοπους, το παιχνίδι των παιδιών και τη βόλτα των μεγάλων, τη δημιουργία μέσα σε αυτό το μοναδικό περιβάλλον. Δεν σώσαμε το Πάρκο από την καταστροφή και την εγκατάλειψη για να παίζουν μαζί του οι μαθητευόμενοι μάγοι της νεοδημοκρατικής μικροπολιτικής».