Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη: Με την Πόλη, όχι με τους πολιτευτές!

Οι εκλογές του Οκτωβρίου είναι ο επόμενος σταθμός στη ροή των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων της κομματοκρατίας, μέσω των οποίων αναδιατάσσονται αυτή την περίοδο οι πολιτικοί συσχετισμοί. Το ζητούμενο το βράδυ των εκλογών είναι να εμφανιστεί στις τηλεοράσεις κατάλληλα χρωματισμένος ο εκλογικός χάρτης των Δήμων, (σε συνέχεια των προηγούμενων χαρτών) και να γίνει η Ελλάδα μπλε, πράσινη, ροζ. Τίποτα περισσότερο. Δεν θα είναι μια μάχη ανάμεσα σε ανταγωνιστικά αυτοδιοικητικά σχέδια -που άλλωστε δεν έχουν κατατεθεί -αλλά μια μάχη για ερείσματα και επιρροή με στόχο τη διαχείριση των Δήμων. Ποιος θα έχει πρόσβαση σε κονδύλια, (που συνήθως, μικρή σχέση έχουν με τις τοπικές προτεραιότητες), ποιος θα κάτσει στην καρέκλα. Αυτό είναι το γεμάτο σκοπιμότητες πλαίσιο που έχει επιβληθεί στην αυτοδιοίκηση, αδειάζοντάς την από περιεχόμενο, και που μέσω των εκλογών, επιβάλλεται στις τοπικές κοινωνίες.

Στα Βριλήσσια, όλη την πρόσφατη περίοδο, οι κομματικοί συνδυασμοί φιλονικούν σαν τα κοκόρια. Ποιος είναι πιο κυβερνητικός, ποιος είναι κεντροαριστερός! Αλληλοσπαράσσονται με τρόπο που αντανακλά το ήθος της διακυβέρνησής τους και επινοούν διάφορα «προφίλ», θέλοντας μέσα σ’ ένα τέτοιας ποιότητας σκηνικό, να διαμορφωθούν τα κριτήρια της ψήφου. Υποψήφιοι που περιφέρονται με υπουργούς, (Άδωνις Γεωργιάδης: «τα Βριλήσσια είναι ένα στοίχημα για την Ν. Δημοκρατία») και μετά αρχίζουν το «όλοι οι καλοί χωράνε». Υποψήφιοι που δηλώνουν ΣΥΡΙΖΑ όσο ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει και μετά (ξανα)γίνονται ΠΑΣΟΚ όταν αυτός υποχωρεί. Υποψήφιοι που αλλάζουν συνδυασμούς σαν πουκάμισα. Υποψήφιοι που έχουν πιάσει στασίδι σε βουλευτικά γραφεία, αλλά δηλώνουν αντικομματικοί! Με τέτοια θα πάμε στις εκλογές. Με προστάτες και εγκάθετους. Με ψέματα, διαμάχες για τα δευτερεύοντα, «επικοινωνία» και υπαγορευμένες πολιτικές που εμφανίζονται ως προγράμματα. Μια ασταμάτητη κατηφόρα. Και με υποσχέσεις για το οτιδήποτε! Από την ασφάλεια της πόλης, μέχρι το αποτύπωμα του διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό είναι το πρόσωπο μιας αυτοδιοίκησης που παρακάμπτει τα κρίσιμα και τα αναγκαία, υπέρ των κομματικών συσπειρώσεων και των συμφερόντων τους.

Στον αντίποδα όλων αυτών, βρίσκεται η δυνατότητα για ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο στον Δήμο. Που θα επιδιώξει τη διαρκή παρέμβαση και παρουσία των δημοτών στα πράγματα, μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Και μια νέα ισορροπία ανάμεσα σε δημότες και δημοτική αρχή. Θέλουμε οι δημότες να έχουν λόγο και συμμετοχή. Δεν αρκούν οι επιτροπές και οι συζητήσεις. Ο δημότης ή έχει λόγο ή σου γυρίζει την πλάτη. Θέλουμε να μπορεί και ο πολίτης να παρεμβαίνει στην τοπική εξουσία, όχι μόνο η εξουσία στον πολίτη. Θέλουμε έναν Δήμο που λειτουργεί δημοκρατικά. Και Δημοκρατία σημαίνει πρόσβαση των πολιτών στην εξουσία. Αυτά δεν είναι ανέφικτα, ούτε μακρινά! Στην αυτοδιοίκηση, η απόσταση που έχει να διανυθεί από τον δημότη μέχρι το πεδίο των αποφάσεων, είναι πολύ μικρή. Και πρέπει να καλυφθεί! Σε σύγκρουση με τους πολιτευτές! Επειδή αυτοί είναι το εμπόδιο. Επειδή πρέπει να ηττηθούν για να μπορεί να δοθεί ο λόγος στους δημότες. Εμείς προσερχόμαστε στις εκλογές με την αντίληψη μιας ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΗΣ, προσεγγίζοντας με αγωνία το ερώτημα, «πώς αλλιώς θα μπορούσε να λειτουργεί ο Δήμος;». Εκείνοι, πώς προσέρχονται; Ως Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ως καθαροί μηχανισμοί εξουσίας. Και τι κομίζουν; Τη διάλυση της αυτοδιοίκησης και σχέδια για να ανταποδώσουν χρίσματα και στηρίξεις.

Απέναντι στον «Δήμο – Κόμμα», που φτιάχνει οπαδούς και χειροκροτητές, απέναντι στον «τεχνοκρατικό Δήμο» που απομονώνει και μετατρέπει τον δημότη σε χρήστη υπηρεσιών, απέναντι στον «Δήμο – εργολάβο», που διογκώνει τη διαφθορά και επιβάλλει την αντίληψη ότι Δήμος είναι τα έργα, υπάρχει μια άλλη αντίληψη που διεκδικεί να δώσει στην αυτοδιοίκηση περιεχόμενο. Ότι ο Δήμος είναι οι δημότες, όχι η γραφειοκρατία και τα έργα. Ότι ο Δήμος είναι η δημοκρατία! Είναι εκείνο το αφυπνιστικό τμήμα της καθημερινότητας, που ωθεί τον δημότη να μετέχει και να αναζωογονείται από τη συμμετοχή του στα πράγματα, να τοποθετείται ως πολίτης, όχι ως καταναλωτής. Αυτοδιοίκηση είναι να αγγίζεις μαζί με τα «μικρά» και τα «μεγάλα». Μαζί με τις λακκούβες και τα ασήμαντα, να κάνεις σκέψεις για μεγάλες αλλαγές και μεγάλες προοπτικές. Να μετατρέπεις την αγωνία για το αύριο, σε διάθεση κάτι να γίνει! Αυτό για μας είναι αυτοδιοίκηση. Επειδή η καθημερινότητα, ως σύνολο, δεν είναι κάτι ασήμαντο για τον άνθρωπο, δεν της αντιστοιχεί μια μικρή λογική, αλλά μια μεγάλη λογική που θέλει να τα αλλάξει όλα. Κι’ αυτό δεν είναι ένα όραμα για κάποιο μελλοντικό παράδεισο. Είναι μια μετάβαση, μόλις ένα βήμα πάνω από το μπόι μας!

Δεν στοιχειοθετείται ποιότητα ζωής σε μια πόλη που περπατάς και δεν γνωρίζεις κανέναν. Σε μια πόλη που δεν είναι τόπος σου, που δεν μπορείς να παρέμβεις, δεν έχεις παρουσία και λόγο. Η τοπικότητα είναι καθοριστικός παράγοντας στη ζωή των ανθρώπων. Εμείς δεν θέλουμε τα Βριλήσσια ένα ξενοδοχείου ύπνου. Έναν all inclusive χώρο με πράσινες διαδρομές και ανέσεις και μια πλατεία, να πίνουν οι κάτοικοι τον καφέ τους. Πόλη είναι εκεί όπου το σύνολο των δημοτών διαμορφώνει τις κοινές υποθέσεις. Χωρίς αυτό, μένουν μόνον οι μπίζνες, οι διευθετήσεις και τα χειριστικά. Το ζήτημα βρίσκεται στην καρδιά της αυτοδιοίκησης. Και εκεί πρέπει να λυθεί. Σε μια κοινωνία όπου όλα γίνονται εμπόρευμα, μαζί και οι ανθρώπινες σχέσεις, τοπικότητα δεν είναι να γίνουμε όλοι φίλοι, ούτε να γυρίσουμε στο χωριό. Είναι εγγύτητα, κοινές αφετηρίες, κοινό παρελθόν, διαμόρφωση ενός μικρόκοσμου, όχι άνθρωποι ανώνυμοι που διασταυρώνονται τυχαία στον δρόμο. Είναι πραγματικές κοινωνικές σχέσεις. Και αυτό πάλι σημαίνει, σύγκρουση με το μοντέλο των συστημικών παρατάξεων, που την αντιλαμβάνονται ως βάρος, διότι δεν θέλουν κανέναν να τους ελέγχει και να διεκδικεί. Θέλουν μόνο πελάτες και ψηφοφόρους. Όχι δημότες.

Τα Βριλήσσια, συγκριτικά με άλλους, είναι ένας Δήμος προνομιακός. Με υποδομές, που όμως φθείρονται, χρειάζονται συντήρηση. Η πόλη είναι παραμελημένη. Όχι μόνον επειδή της λείπουν οι πόροι, αλλά κυρίως επειδή δεν υπάρχει κατεύθυνση συστηματικής φροντίδας. Οι δρόμοι, τα πάρκα, τα δημοτικά κτήρια έχουν δεκαετίες να συντηρηθούν. Αυτά που έγιναν σε άλλες εποχές, σήμερα υποβαθμίζονται. Δεν τους νοιάζει. Δεν έχει αγοραστεί ούτε ένα απορριμματοφόρο, δεν έχει φτιαχτεί ούτε ένα γηπεδάκι, τα δημοτικά οικόπεδα ρημάζουν, οι εργαζόμενοι εκλιπαρούν για κλιματιστικά. Και δεν υπάρχει έγνοια για δημοτική συγκοινωνία, πεζοδρόμια και πολλά άλλα. Αλλά κάποιοι υπόσχονται ότι θα μας αναβαθμίσουν ψηφιακά… Ναι, η συντήρηση των υποδομών είναι κοστοβόρα, (για όσους τουλάχιστον δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν αστείρευτα ευρωπαϊκά κονδύλια, που άλλωστε κατευθύνονται σε άλλους τομείς), αλλά οι Δήμοι δεν μπορεί να συνεχίσουν να πληρώνουν για έναν «εκτοξευτήρα νερού» του γκαζόν 36,90 ευρώ, αντί 3 που αυτός κοστίζει στο εμπόριο, ούτε να δαπανούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τη διαμόρφωση μιας διασταύρωσης. Αυτά πρέπει να σταματήσουν. Πρέπει να γίνουν αποδοτικοί. Υπό καθεστώς περιορισμένων πόρων, ζητούνται οι βέλτιστες επιλογές, κάτι που ουδείς επισημαίνει, ούτε ιεραρχεί. Διότι και εδώ πάλι προϋποτίθεται ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης και διοίκησης, στο οποίο ΔΕΝ μπορούν να ανταποκριθούν οι κομματικές διοικήσεις! Οι οποίες για άλλα ενδιαφέρονται, διαμορφώνουν άλλου είδους δεσμεύσεις…

Έχει φτάσει η ώρα να υποχωρήσει το «θα φτιάξουν όλα, αρκεί να μας ψηφίσετε». Να αποδοκιμαστεί. Και να αντικατασταθεί από το «πάμε να αγωνιστούμε μαζί». Έχει φτάσει η ώρα να δούμε κατάματα την αναγκαιότητα μιας νέας πολιτειακής αντίληψης. Ότι με μακέτες, χαμόγελα και κοροϊδίες, θα κάνουμε το ένα, θα κάνουμε το άλλο, το πράγμα δεν βγαίνει. Ότι η ανάθεση δεν είναι λύση, επειδή είναι η ίδια το πρόβλημα! Και δεν έχει καμία σημασία ποιος από τους εκλεκτούς της κομματοκρατίας θα επικρατήσει, αφού τόσο ο καλύτερος, όσο βέβαια και ο χειρότερος, αντιστρατεύονται τη μόνη διασωστική πρόταση για την πόλη, την ενεργοποίηση των δημοτών. Και υπηρετούν σχέδια και πολιτικές, αλλού διαμορφωμένες. Ήδη στα Βριλήσσια εξυφαίνεται σκηνικό ιδιωτικοποιήσεων και πρακτικών αντιπαροχής με στόχο τα μεγάλα οικόπεδα του Δήμου. Τα έχουν βάλει στο μάτι. Και πρέπει να πούμε από τώρα ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ σε όσους σχεδιάζουν παρεμβάσεις στη Ναυτική Βάση!

Γνωριζόμαστε! Από το 2006 κομμάτι της πόλης! Μια διαδρομή αγώνων. Και διαχωρισμών, όταν χρειάστηκε. Για να σταθεροποιηθεί μια δρώσα αυθεντική τοπική συλλογικότητα στην πόλη, ικανή να επηρεάζει και να ταρακουνά τα πράγματα. Με κομβικές παρεμβάσεις στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο για την απομάκρυνση του αμαξοστασίου από την Ναυτική Βάση, για το Σχέδιο Βιώσιμης Ανάπτυξης & Κινητικότητας, για τις ιδιωτικοποιήσεις και τη συνεργασία του δήμου με ΜΗΚΥΟ και πρωτίστως, για να αποκατασταθεί η δημοκρατική λειτουργία των θεσμικών οργάνων του Δήμου. Είμαστε εδώ με όλα! Και με το συμβούλιο και με την ιστοσελίδα, το στέκι μας, το Cine-Δράση, τα σεμινάρια κινηματογράφου και τη δανειστική βιβλιοθήκη, τις εκδρομές και τις επισκέψεις σε παραστάσεις, τις μουσικές, τα κεράσματα, τις μικρές γιορτές, τη συμμετοχή μας στη φύλαξη του δάσους Θεόκλητου, τις εκατοντάδες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργανώσαμε. Μια ανάσα κοινωνικότητας και προσφοράς στην πόλη που δεν ορίζεται από τις εκλογές. Ακόμη και στη διάρκεια του covid φτιάξαμε διαδικτυακές εκδηλώσεις για να μείνουμε σε επαφή. Υπάρχουμε μετέχοντας χωρίς να δίνουμε διαπιστευτήρια σε κανέναν, αρνούμενοι να ενσωματωθούμε στο τοπικό σύστημα εξουσίας. (Αυτό ήδη οδηγεί σε μια «άλλη» πρόταση.)

Οι εκλογές του Οκτωβρίου μπορούν να μετατραπούν σε μια μάχη για να αλλάξουν οι προτεραιότητες. Να μην είναι μόνο μια απλή καταγραφή για τον εκλογικό χάρτη. Να μπουν οι βάσεις για να μετατοπιστεί το κέντρο βάρος της πολιτικής του Δήμου, από ένα διαρκές αλισβερίσι με την εξουσία, στους δημότες. Για να οργανωθεί μια νέα πρόταση ζωής στον Δήμο, χωρίς παροχολογίες, ευκολίες και ψευδεπίγραφα, υπό την οπτική της Πόλης, όχι των πολιτευτών. Εναρμονισμένη με το αίτημα της δημοκρατικής, παραγωγικής, πολιτιστικής και πνευματικής αναγέννηση της χώρας. Ξέρουμε ότι σε πολλούς αυτά φαντάζουν μακρινά. Ξέρουμε ότι έχει προϋπάρξει ένα βαρύ κλίμα σε όλη τη χώρα, καταπίεση και καταστολή χρόνων. Και ότι πολλοί έχουν χάσει την αισιοδοξία τους, αδυνατώντας ακόμη και να φανταστούν κάτι άλλο από αυτό που υπάρχει. Κι’ όμως. Στην πόλη, όλα γίνονται! Αυτό είναι το «αυτοδιοικητικό πλεονέκτημα». Και είναι ώριμο να αξιοποιηθεί!

Υπάρχουν παντού άνθρωποι σαν εμάς, που θέλουν να υποστηρίξουν ένα σχέδιο διεξόδου για τον Δήμο, να αναπνεύσουν, να υπερβούν την εμπλοκή, την απωθητική πραγματικότητα και να δημιουργήσουν. Που θέλουν να αγωνιστούν.

Με όλους αυτούς, θέλουμε να συναντηθούμε!

Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη

Υποψήφιος Δήμαρχος Γιάννης Τσούτσιας