Ιδιώτης(1) και ΔημόΣ ιος (ή με αφορμή ένα e-mail)

Πολύ πρόσφατα ένας φίλος μου έστειλε ένα e-mail με λόγια του Μακρυγιάννη. Tο e-mail του το λάμβανα τη στιγμή που έβλεπα στο youtube το τρέιλερ της ταινίας «300 Η Ακμή της Αυτοκρατορίας». Από το e-mail του φίλου «κόλλησα» στο εξής:

Γράφει ο Βασίλης Τριανταφυλλόπουλος*

«Τότε, ἐκεῖ ποὺ καθόμουν εἰς τὸ περιβόλι μου καὶ ἔτρωγα ψωμί, πονώντας ἀπὸ τὶς πληγές, ὅπου ἔλαβα εἰς τὸν ἀγώνα καὶ περισσότερο πονώντας διὰ τὶς μέσα πληγὲς ὅπου δέχομαι διὰ τὰ σημερινὰ δεινά τῆς Πατρίδος, ἦλθαν δύο ἐπιτήδειοι, ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων, μισομαθεῖς καὶ ἄθρησκοι, καὶ μοῦ ξηγῶνται ἔτσι: «Πουλᾶς Ἑλλάδα, Μακρυγιάννη».

Ἐγώ, στὴν ἄθλιαν κατάστασίν μου, τοὺς λέγω: «Ἀδελφοί, μὲ ἀδικεῖτε. Ἑλλάδα δὲν πουλάω, νοικοκυραῖγοι μου. Τέτοιον ἀγαθὸν πολυτίμητον δὲν ἔχω εἰς τὴν πραμάτειάν μου. Μὰ καὶ νὰ τὸ ΄χα, δὲν τὸ ΄δινα κανενός. Κι’ ἂν πουλιέται Ἑλλάδα, δὲν ἀγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τὸν κόσμον ἐσεῖς λογιώτατοι, νὰ μὴν θέλει νὰ ἀγοράσει κάτι τέτοιο».

Ἔφυγαν αὐτοί. Κι’ ἔκατσα σὲ μίαν πέτραν μόνος καὶ ἔκλαιγα. Μισὸς ἄνθρωπος καταστάθηκα ἀπὸ τὸ ντουφέκι τοῦ Τούρκου, τσακίστηκα εἰς τὶς περιστάσεις τοῦ ἀγώνα καὶ…

κυνηγιέμαι καὶ σήμερον. Κυνηγιῶνται καὶ ἄλλοι ἀγωνιστὲς πολὺ καλύτεροί μου, διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ τελευταῖος καὶ ὁ χειρότερος. Καὶ οἱ πιὸ καλύτεροι ὅλων ἀφανίστηκαν».

Με αφορμή το τρέιλερ του youtube οδηγήθηκα στο κάτωθι:

Όταν κάποιος ρώτησε τον Βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατο γιατί οι Σπαρτιάτες θεωρούν άτιμους αυτούς που πετούν την ασπίδα τους και όχι αυτούς που πετούν τις περικεφαλαίες και τους θώρακες, αυτός απάντησε: “Γιατί τις περικεφαλαίες και τους θώρακες τους φορούν για δική τους προστασία, ενώ την ασπίδα την κρατούν για να υπερασπίσουν την από κοινού παράταξη”(2).

Με αφορμή λοιπόν το παραπάνω (και βασικά επειδή κάτι ακόμα πρέπει προεκλογικά να καταθέσω) και σκεπτόμενος ως ιδιώτης οι έννοιες και συνειρμοί που έκανα ήταν:

α) Ιδιώτης και Δημόσιος
β) Ρίψασπις
γ) Πουλάς (;) Ελλάδα (;)

Δυστυχώς δεν είμαι καλός στον γραπτό λόγο. Οπότε ζητώ εκ των προτέρων την κατανόηση καθενός, στην προσπάθεια να αποτυπώσω και να μοιραστώ αυτά τα λίγα που βρέθηκαν στο μυαλό μου. Είμαι idiotης και πρωτάρης (παλαιοκομματικός κατά πολλούς φίλους μου), αλλά θα προσπαθήσω πάραυτα.

Δυστυχώς ή ευτυχώς ο Ιδιώτης ήταν ανέκαθεν ηλίθιος… δυστυχώς για εκείνον που δεν κρατάει και την ασπίδα του και ευτυχώς για εκείνον που την κρατά και παρατάσσεται.

Δυστυχώς ή ευτυχώς ο Δημόσιος ήταν ανέκαθεν πολιτικός… δυστυχώς για τον ρίψασπη ιδιώτη και ευτυχώς για τον οπλισμένο και παραταγμένο.

Στο κείμενο του Μακρυγιάννη διαβάζω και ξαναδιαβάζω ότι δεν μπορεί να πουληθεί η Ελλάδα… διότι δεν ΜΑΣ ανήκει… δεν ανήκει στον Μακρυγιάννη (;)… πώς μπορεί να ανήκει σε έναν επίγονο Έλληνα idiotη σαν και την αφεντιά μου;

Ξαναδιαβάζω και αναρωτιέμαι… αφού δεν ανήκει στο Μακρυγιάννη… μπορεί να ανήκει στο(ν) Δημόσιο (Πολιτικό);

Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας… καταλήγω στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να ανήκει ούτε και στο Δημόσιο. Ο αν-ἐπιτήδειος πρόγονός μου εικάζω ότι φύλαγε την ιδέα της Ελλάδας για εμένα τον σημερινό idiotη και δημόσιο… και μάλιστα όχι με μορφή διαθήκης ή καταπιστεύματος… αλλά με τη μορφή χρησιδανείου.

Στις μέρες μας, είτε ως ιδιώτης είτε ως πολιτικός, -δημόσιο συμφέρον είναι η σημερινή προσφιλής φράση- δεν μπορώ παρά ΜΟΝΟ να παραδώσω, αυτό το άυλο «Μακρυγιαννικό» χρησιδάνειο στις επόμενες γενεές. Έτσι σκέφτομαι ότι θα το είχε στο μυαλό του Αυτός.

Στις άυλες και εικονικές μέρες μας λοιπόν… (οικονομία, κοινωνία, πολιτική) μας έχει διαφύγει το μεγαλύτερο ΑΥΛΟ κεφάλαιο που έχουμε χρησιδανειστεί… το «κεφάλαιο» που συσσώρευσε Αυτός. Αγνέ idiotη/συνέλληνα λυπάμαι που δεν μπορώ «δω» τον πλούτο μου και να σου μοιάσω.

(1) Η λέξη “idiot“ που στα αγγλικά σημαίνει “ηλίθιος”, χαρακτηρίζει όπως και στην Ελληνική τα άτομα χαμηλού νοητικού επιπέδου και προέρχεται από την Ελληνική λέξη Ιδιώτης.

(2) Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 220 Α)

 * Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΕΡΓΟ για το Μαρούσι.