Κώστας Αγγελής: Επιτέλους Φεστιβάλ στη Ρεματιά Χαλανδρίου

Έπρεπε να μετρήσει ο Σεπτέμβριος την έβδομη ημέρα του για να ξεκινήσει επιτέλους το Φεστιβάλ Ρεματιάς 2017. Έφτανε η εκπληκτική φωνή του Αλκίνοου Ιωαννίδη να υπενθυμίσει ότι κάποτε, όχι πολύ παλιά, καταξιωμένοι καλλιτέχνες χωρούσαν στο καλοκαιρινό τους καλεντάρι μια εμφάνιση στο Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου. Μια πραγματικά ονειρική βραδιά, από εκείνες που τα τελευταία χρόνια δεν συναντάμε και πολύ συχνά στην πόλη.

Γράφει ο Κώστας Αγγελής*

Με όλο τον σεβασμό στον αντιδήμαρχο κ. Γκάκα και την διεύθυνση Πολιτισμού του Δήμου Χαλανδρίου, η συναυλία του Αλκίνοου απέδειξε καταφανέστατα την κατεύθυνση που θα έπρεπε να έχουν προσδώσει στο Φεστιβάλ. Οι δωρεάν κατά τεκμήριο για τους θεατές παραστάσεις, που τις χρηματοδοτεί όμως ο Δήμος, τα εναλλακτικά σχήματα, οι ανορθογραφίες με τις πομπώδεις τελετές μνήμης για τα 100 χρόνια από την «Οχτωβριανή» επανάσταση, οι ερασιτεχνικοί πειραματισμοί,  αφαιρούν χρόνο με τον χρόνο τη δυναμική που είχε αναπτύξει το Φεστιβάλ προηγούμενα καλοκαίρια.

Ρεμπούτσικα, Παυλίδης, Αγγελάκας, Λάκης Παπαδόπουλος, Δεληβοριάς, Πορτοκάλογλου, Λουδοβίκος των Ανωγείων, Μπάμπαλη, Υπόγεια Ρεύματα, και άλλοι και άλλοι και από κοντά Εθνικό Θέατρο, ΔηΠεΘε, μεγάλες και σπουδαίες παραγωγές, που δεν επιβάρυναν το ταμείο του Δήμου, όπως και η χθεσινή παράσταση άλλωστε,  έλειψαν και λείπουν από το Φεστιβάλ Ρεματιάς.

Σε μια περίοδο παρατεταμένης οικονομικής δυσπραγίας, εκατοντάδες Χαλανδραίοι και όχι μόνο, δεν λυπήθηκαν το αντίτιμο του εισιτηρίου προκειμένου ν’ απολαύσουν έναν καταξιωμένο καλλιτέχνη. Το ίδιο θα έκαναν και για μια δυνατή θεατρική παράσταση ( το έκαναν στη «Φιλιώ Χαϊδεμένου»), το ίδιο θα έκαναν και για άλλες παρόμοιας εμβέλειας εκδηλώσεις.

Το Φεστιβάλ Ρεματιάς είναι θεσμός και τον θεσμό αυτόν κρατούν ζωντανό παραστάσεις όπως του Αλκίνοου, παραστάσεις χωρίς πολιτικό πρόσημο, παραστάσεις που ξεχωρίζουν, παραστάσεις που του αξίζουν.

Η κανονικότητα λέει ότι η χθεσινή συναυλία «ήταν» το Φεστιβάλ Ρεματιάς 2017, αφήνει το  ισχυρό της αποτύπωμα στις καλοκαιρινές νύχτες του Χαλανδρίου και αποτελεί καλό εφαλτήριο για το Φεστιβάλ 2018.

Υ.Γ. Σε ποια πολιτισμένη χώρα (μήπως στη Βενεζουέλα, μήπως στη Βολιβία, μήπως στην Κούβα, στη Νικαράγουα) σε καλοκαιρινό Φεστιβάλ θα πήγαινε κάποιος να ακούσει « Τρία μελοποιημένα αποσπάσματα από το«Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Μαρξ και του Ένγκελς»;

* Δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου