Φυσάει Κόντρα: Τοποθέτηση για τον Προϋπολογισμό και το Τεχνικό Πρόγραμμα 2020

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Αγίας Παρασκευής σχετικά με το Τεχνικό Πρόγραμμα και τον Προϋπολογισμό του Δήμου για το έτος 2020, η παράταξη Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή προέβη στην ακόλουθη τοποθέτηση:

Ξεκινώντας τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, βρίσκουμε αναγκαίο να κάνουμε ένα σχόλιο σχετικά με το πώς συζητάμε και υπό ποιους όρους. Συζητάμε έναν προϋπολογισμό ο οποίος ήδη έχει εγκριθεί από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου μας. Το γεγονός πως ήδη έχει υπερψηφιστεί δεν εκπλήσσει κανέναν διότι σύμφωνα με τον νέο νόμο του υπουργού Θεοδωρικάκου απέδωσε σε αυτές τις επιτροπές μία πλαστή πλειοψηφία των ⅗ στη δημοτική αρχή και ταυτόχρονα απέκλεισε από αυτές μικρές παρατάξεις. Οπότε το πλαίσιο συζήτησης της σημερινής κουβέντας καταλήγει να είναι μία διαδικασία συναίνεσης ή μη.

Σχετικά με τη συγκυρία και το συνολικό πλαίσιο που διέπει την κατάρτιση των προϋπολογισμών των δήμων τα τελευταία χρόνια όπως καθορίστηκε από τη νομοθεσία της μνημονιακής δημοσιοοικονομικής διαχείρισης, έχουμε τα εξής δεδομένα:

1. υποχρεωτική κατάρτιση ισοσκελισμένων ή και πλεονασματικών προϋπολογισμών, σε συνδυασμό με
2. δραστική περικοπή της κεντρικής χρηματοδότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που υπερβαίνει το 50% σε σχέση με την προμνημοναική περίοδο,
3. υποχρέωση της Τ.Α. να επιβάλλει ανταποδοτικά τέλη στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους δημότες, γεγονός που περιορίζει τα περιθώρια άσκησης κοινωνικής πολιτικής, και τέλος,
4. δραστικό – ασφυκτικό έλεγχο (επιτροπεία) που ασκείται από όργανα – εκπροσώπους της κεντρικής εκτελεστικής εξουσίας επί των αποφάσεων των δημοκρατικά εκλεγμένων οργάνων της Τ.Α. αλλά και σε σχέση με την πιστή εκτέλεση του προϋπολογισμού και τη δυνατότητα επιβολής «κυρώσεων» σε περίπτωση αποκλίσεων από αυτόν.

Τα παραπάνω στοιχεία διαμορφώνουν ένα πλαίσιο λειτουργίας των δήμων που δεν έχει απλά ως στόχο να εξορθολογήσει τις οικονομικές λειτουργίες της Τ.Α, αλλά να επιβάλει, και σε αυτό τον τομέα της δημόσιας διοίκησης, ως μόνιμο καθεστώς τις αρχές της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού. Συγκεκριμένα, λόγω της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, των μνημονιακών πολιτικών που επέβαλλαν κεφάλαιο, Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις η κρατική χρηματοδότηση για τους ΟΤΑ έχει περικοπεί κατά 60% και αυτό φαίνεται να τείνει να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2060 λόγω επιτροπείας. Στο πλαίσιο της μνημονιακής πολιτικής εδραιώθηκε το καθεστώς των υποχρεωτικά ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί δεν είναι μία απλή πράξη προσθαφαίρεσης για να βγει το αποτέλεσμα μηδέν. Κρύβουν μία ολόκληρη πολιτική κατεύθυνση και στόχευση. Είναι ένα βαθύ ταξικό εργαλείο άσκησης πολιτικής. Είναι ένα εργαλείο το οποίο στερεί από την Τοπική Αυτοδιοίκηση τη δυνατότητα άσκησης στοιχειώδους φιλολαϊκής πολιτικής, καθώς περιορίζεται η οποιαδήποτε δυνατότητα του Δήμου να διεκδικήσει παραπάνω κρατική χρηματοδότηση. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι Δήμοι με τα ελάχιστα χρήματα που τους παρέχονται πια, ουσιαστικά «υποχρεώνονται» να βρουν άλλους πόρους χρηματοδότησης, πράγμα το οποίο σημαίνει εισαγωγή – αύξηση ανταποδοτικών, αύξηση δημοτικών τελών, εκχώρηση υπηρεσιών σε ιδιώτες, δανεισμό από Τράπεζες, ακόμα και να κυνηγάμε προγράμματα ή το ένα ΕΣΠΑ μετά το άλλο. Από την άλλη μεριά, η προσφυγή σε χρηματοδοτήσεις μέσω αυτών των προγραμμάτων, όπως ο Φιλόδημος, γίνεται όλο και πιο προβληματική,  καθώς τα ίδια τα κριτήρια χρηματοδότησης γίνονται όλο και πιο απαιτητικά, με αποτέλεσμα πολλοί δήμοι να «κόβονται» από αυτά τα κονδύλια. Είναι προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το χρήματα που αφαιρέθηκαν από τις τσέπες των εργαζόμενων για να τα «επιστρέψουν» δήθεν πίσω, προωθώντας στοχευμένα όψεις της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τέλος, έχει μία σημασία να εστιάσουμε και σε δημοτικές αρχές που κυνηγάνε όχι απλά τον ισοσκελισμό, αλλά το πλεονασματικό υπόλοιπο με καθοδηγητική αρχή το «νοικοκύρεμα» και τον εξορθολογισμό των δήμων αλλά τα οποία φυσικά θα προκύψουν από τη μέγιστη δυνατή λιτότητα.

Το παραπάνω σκεπτικό και η εκτίμησή μας αυτή, μας οδηγεί στην καταψήφιση των προϋπολογισμών που καταρτίζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου, γιατί υπό τις συνθήκες αυτές είναι πρακτικά και θεωρητικά ανέφικτη η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών των δημοτών, η πρόσληψη υπαλλήλων, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, η ουσιαστική μέριμνα για τους ασθενέστερους, η φροντίδα για τους δημόσιους χώρους, τα σχολεία, τις αθλητικές υποδομές, τον πολιτισμό, κ.λπ., ακόμα και όταν υπάρχουν οι καλύτερες προθέσεις από τη μεριά των δημοτικών αρχόντων που καλούνται να καταρτίζουν και να υλοποιούν τέτοιους προϋπολογισμούς λιτότητας.

Για να γίνει αυτό πιο σαφές θέλουμε να σταθούμε σε δύο σημεία από όλα όσα αναφέρει ο προϋπολογισμός. Το πρώτο σχετίζεται με την αύξηση των δαπανών για την διαχείριση απορριμμάτων κατά 3,5 εκατομμύρια. Είναι η μόνη υπηρεσία που αυξάνεται τόσο πολύ η προϋπολογιζόμενη δαπάνη και αυτό χωρίς να συνοδεύεται από έναν ευρύτερο σχεδιασμό που να κινείται προς όφελος των εργαζομένων, των κατοίκων ή ακόμα και του περιβάλλοντος. Μπαίνουμε, άλλωστε, σε μια χρονιά που χαρακτηρίζεται σαν «έτος ανακύκλωσης» από την Περιφέρεια Αττικής, με τα πλάνα για νέες χωματερές πέραν των υπαρχουσών να εντείνονται και την ιδιωτική πρωτοβουλία να περιμένει πλείστα κέρδη από τη διαχείριση απορριμμάτων, οπότε και ο Δήμος μας δείχνει να προετοιμάζεται για τις ανάλογες προσαρμογές. Το δεύτερο σχετίζεται με τις σχολικές υποδομές. Στον Δήμο μας, η ένωση γονέων είναι από τις πιο ενεργές και έχει κάνει συστηματικά  διάφορες εκκλήσεις τόσο στην προηγούμενη όσο και στην τωρινή δημοτική αρχή. Συμφωνούμε πλήρως με την τοποθέτησή της, η οποία δυστυχώς δεν λαμβάνεται υπ’ όψη από τη νέα δημοτική αρχή, με όλους τους συνεπαγόμενους κινδύνους. Οι σχολικές επιτροπές βρίσκονται σε οικονομική παράλυση και δεν βλέπουμε κανένα τρόπο διεκδίκησης από τη δημοτική αρχή τέτοιο που να πιέσει την κυβέρνηση και να απαιτήσει κρατική χρηματοδότηση που να επαρκεί.

Τα παραπάνω βεβαίως δεν σημαίνουν με κανέναν τρόπο ότι υποστηρίζουμε το προηγούμενο καθεστώς «ανεξέλεγκτης» λειτουργίας των δημοτικών αρχών, που λειτούργησε ως το θερμοκήπιο για να αναπτυχθούν πρακτικές διαφθοράς και που, σε συνδυασμό με φαινόμενα αθέμιτης συναλλαγής με χρηματοδοτικούς φορείς, σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησε τους δήμους στα όρια της χρεοκοπίας. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι η διαφάνεια, και ο σεβασμός του δημόσιου χρήματος που κατά το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από την εργασία των φορολογούμενων πολιτών, δεν διασφαλίζονται με τη θεσμοθέτηση της λιτότητας και του ασφυκτικού κεντρικού ελέγχου της Τ.Α., αλλά με την σκληρή ρήξη με αυτή την πολιτική διαχείρισης προς όφελος των λίγων, πράγμα το οποίο δεν ήταν διατεθειμένη να κάνει ούτε η προηγούμενη διοίκηση και όπως φαίνεται δεν είναι διατεθειμένη να κάνει ούτε και η τωρινή.

Από την πλευρά μας, με την καταψήφιση και την τοποθέτησή μας θέλουμε να δηλώσουμε ότι θα προσπαθήσουμε να συνεισφέρουμε στην οικοδόμηση ενός ισχυρού κινήματος γειτονιάς, καλώντας τους εργαζόμενους του Δήμου, τους κατοίκους και τους φορείς και τις συλλογικότητες να δώσουμε από κοινού τους αγώνες που μας αναλογούν γιατί είναι και οι μόνοι που μπορούν να θέσουν αναχώματα σε αυτή την πολιτική τα τεχνικά προγράμματα και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.