«Είμαι καλά, μη σε νοιάζει» στο Cine Δράση
Πολιτισμός

«Είμαι καλά, μη σε νοιάζει» στο Cine Δράση

Η ταινία «Είμαι καλά, μη σε νοιάζει» προβάλλεται την Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018, στις 20:15, στην αίθουσα «Ν. Εγγονόπουλος» του πάρκου «Μ. Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ, Π. Μπακογιάννη 38-42, Βριλήσσια) από το Cine Δράση της Δημοτικής Κίνησης Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη.

Λίγα λόγια για την ταινία από το Cine Δράση

Πόσο μπορεί η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου να αποδιοργανώσει μια προσωπικότητα; Μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι για να βοηθήσουν και να προστατέψουν κάποιον που πιστεύουν ότι μπορεί η απώλεια να τον συντρίψει; Έχουν δικαίωμα, όσοι γνωρίζουν, να αποκρύπτουν γεγονότα; Είναι η απόκρυψη ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης ενός θλιβερού γεγονότος ή πρόκειται για τακτική που μπορεί να προκαλέσει στην πορεία καταστροφικά αποτελέσματα;

Σε αυτά και άλλα πολλά ερωτηματικά προσπαθεί να απαντήσει ο γνωστός στο Cine Δράση, από την ταινία «Welcome», γάλλος σκηνοθέτης Philippe Lioret σε μια ταινία, τρυφερή, απολαυστική, ανατρεπτική και εν τέλει παρά το θέμα της, ευχάριστη και αισιόδοξη.

Η 19χρονη Λιλή, επιστρέφοντας στο Παρίσι, από τις καλοκαιρινές της διακοπές στη Βαρκελώνη, πληροφορείται από τους γονείς της ότι ο δίδυμος αδερφός της, μετά από έναν συνηθισμένο, αλλά αυτή τη φορά πιο βίαιο, καυγά με τον πατέρα τους εγκατέλειψε το πατρικό σπίτι. Σε όλο αυτό το διάστημα βρίσκεται σε άγνωστο προορισμό τον οποίο αρνείται να αποκαλύψει στην οικογένεια και έχει αρκετό διάστημα να επικοινωνήσει μαζί τους. Η Λιλή αρχικά αισιόδοξη πιστεύει ότι θα καταφέρει να σπάσει την επίμονη σιωπή του πολυαγαπημένου της αδελφού και ότι αυτός θα αποκαλύψει, τουλάχιστον σε αυτήν, την ακριβή του διεύθυνση και θα της δώσει κάποια στοιχεία επικοινωνίας. Η αισιοδοξία της στηρίζεται στο γεγονός ότι, όπως όλοι σχεδόν οι δίδυμοι, έχει πολύ καλές σχέσεις με τον εξαφανισμένο.

Αλλά αυτός, πράγμα πρωτοφανές για τον χαρακτήρα του και την στενή αδελφική τους σχέση, συνεχίζει να μην δίνει σημεία ζωής, δεν γράφει, δεν απαντά στα τηλέφωνα, ενώ οι στενοί φίλοι του δηλώνουν άγνοια. Η κοπέλα διαισθάνεται ότι κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει και αδυνατώντας να δώσει μια οποιαδήποτε λογική εξήγηση, πείθεται ότι ο αδελφός της την έχει ξεχάσει. Πληγωμένη, πέφτει σε βαριά κατάθλιψή, βυθίζεται στην ανορεξία, αρνείται να φάει και να πιει. Όταν στη διάρκεια ενός μαθήματος καταρρέει υποχρεώνεται σε εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική.

Και τότε ένα θαύμα συμβαίνει. Φτάνει το πρώτο γράμμα του αδελφού της με αποκλειστικό παραλήπτη την ίδια, στο οποίο ο νεαρός, περιγράφει με μελανά χρώματα τον καυγά, σχολιάζει με βαρείς χαρακτηρισμούς τον πατέρα και ενημερώνει ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει, αντίθετα θα συνεχίσει να περιφέρεται στην γαλλική επαρχία, κερδίζοντας με την μουσική τα προς το ζην. Μετά από αυτό αρχίζει η ανάρρωση που προχωρεί με γοργούς ρυθμούς όσο πληθαίνουν τα αδελφικά γράμματα. Η νεαρή κοπέλα αποφασίζει, πλέον, να ζήσει μια φυσιολογική ζωή και να βοηθήσει τους γονείς της να αποδεχτούν αυτήν τη νέα οικογενειακή πραγματικότητα. Συνεχίζει τις σπουδές της, ενισχύει παλιές και δημιουργεί καινούριες φιλίες, υποκύπτει στο επίμονο φλερτ ενός φίλου της και απολαμβάνει τις χαρές που η ζωή προσφέρει απλόχερα στα άτομα της ηλικίας της.

Αλλά έχει πάντα στην άκρη του μυαλού της τον αγαπημένο της αδερφό και καθώς περνάει ο καιρός αρχίζει πάλι την αναζήτηση οπότε βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά ανατροπές και μια πολύ καλά φυλαγμένη έκπληξη, που θα αλλάξει την αντίληψη της για τους γονείς της και τον κόσμο γύρω της και θα εκπλήξει ευχάριστα τους θεατές.

Ο Lioret, βασισμένος σε ένα πολύ απλό θέμα, σκηνοθετεί με ιδιαίτερο τρόπο το ομώνυμο βιβλίο του Olivier Adam. Πετυχαίνει ένα ευαίσθητο, διακριτικό και προκλητικό αποτέλεσμα, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά την παραδοξότητα με τον ρεαλισμό (είναι συγκλονιστικός ο τρόπος που αποδίδεται το γαλλικό σύστημα ψυχικής υγείας, ιδίως η απόλυτη εξουσία που έχουν γιατροί και νοσοκόμοι πάνω στους ασθενείς). Οι ηθοποιοί είναι όλοι εξαιρετικοί στους ρόλους τους. Ξεχωρίζουν η Melanie Laurent (η Λιλή) με το εκφραστικό, φρέσκο και ανεπιτήδευτο πρόσωπό της, ο Julien Boisselier (ο αγαπημένος της) και ο πολύ καλός Γάλλος κωμικός ηθοποιός Kad Merad (ο πατέρας της), εδώ σε έναν από τους λίγους δραματικούς ρόλους της καριέρας του. Στο θετικό αποτέλεσμα συμβάλει αποφασιστικά η εξαιρετική μουσική του Νικολά Πιοβάνι.

Γαλλία, 2006. Διάρκεια: 92΄. Σκηνοθεσία: Philippe Lioret. Σενάριο: Philippe Lioret – Olivier Adam. Πρωταγωνιστούν: Melanie Laurent, Kat Merad, Isabelle Renauld, Julien Boisselier, Aisa Maiga, Simon Buret, Christophe Rossignon.

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet