Παρέμβαση Π. Κούκουζα για τις φωτιές και τις πλημμύρες

Παρέμβαση για τις φωτιές και τις πλημμύρες κάνει ο δημοτικός σύμβουλος Αμαρουσίου, αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Πέτρος Κούκουζας.

Σε ανακοίνωσή του σημειώνει τα εξής:

Τις τελευταίες μέρες, οι σκέψεις  όλων μας, όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό, βρίσκεται στους ανθρώπους της Ανατολικής Αττικής που επλήγησαν από τις φονικές πυρκαγιές. 

Και είναι βαρύ το φορτίο της θλίψης. Οι δεσμοί δε, τόσων ετών των κατοίκων του Αμαρουσίου με τους κατοίκους στο Μάτι κάνει ακόμα πιο βαθιά τη θλίψη.

Αυτές τις ημέρες, διαβάσαμε και ακούσαμε πολλά. Πριν προλάβει όμως να ακουστεί ο θρήνος, ακούστηκε πολύ δυνατότερα δυστυχώς το μίσος, η ασχήμια, η χαιρεκακία, η αντιπαλότητα και μια ιδιότυπη τυμβωρυχία.

Όλοι μας έχουμε «κατασταλάξει» στους υπεύθυνους αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας, δυστυχώς πολλοί ανάλογα με κριτήριο την πολιτική τους τοποθέτηση και όχι τα αντικειμενικά στοιχεία που άλλωστε ακόμα δεν γνωρίζουμε στο σύνολό τους.

Σίγουρα όταν υπάρχουν νεκροί, δεν μπορεί όλα να έγιναν σωστά. Και σίγουρα πέρα από τις αυτονόητες τις πολιτικές ευθύνες που έχουν αυτοί που κυβερνούν και διοικούν, θα πρέπει να αναζητηθούν και να τεκμηριωθούν και άλλες ευθύνες. Και να αποδοθούν. Και να τολμήσουν οι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις να αλλάξουν την κατάσταση.

Δεν είναι αποδεκτό, όμως, τουλάχιστον από εμένα, κάποιοι να εκμεταλλεύονται την «ευκαιρία» για να διαλαλήσουν τον διακαή τους πόθο, που τον είχαν και πριν από αυτήν την τραγωδία, πως πρέπει «να παραιτηθεί η κυβέρνηση».

«Μικρόψυχη ιδιοτέλεια» θα τη χαρακτήριζα. Και μάλιστα από εκείνους τους πολιτικούς που δεν ψήφισαν την πρόσληψη των 2.500 πυροσβεστών, των πυροσβεστών που με αυταπάρνηση έσωσαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.

Ελπίδα μας είναι οι ανιδιοτελείς αλληλέγγυοι/ες Έλληνες και μετανάστες, όλοι κάτοικοι της πατρίδας μας, που για μια φορά ακόμα διέσωσαν την τιμή της κοινωνίας μας. Την τιμή μιας αντιφατικής κοινωνίας.

Είναι σωστή η κριτική που ασκείται και αφορά στον περιορισμό των δημόσιων δαπανών που αφορούν στα μέσα πυροπροστασίας (αεροπλάνα, ελικόπτερα, οχήματα, εξοπλισμό), όπως και ανθρώπινου δυναμικού εξαιτίας των μνημονίων που εφαρμόστηκαν στην πατρίδα μας. Όμως δεν θεωρώ πως εάν ο λαός μας είχε επιλέξει τη ρήξη και όχι τον οδυνηρό συμβιβασμό το 2015, σήμερα θα είχαμε σε επάρκεια όλα τα παραπάνω. Μάλλον λιγότερα θα είχαμε.

Λίγες μέρες μετά από αυτή την τραγωδία, βιώσαμε στην πόλη μας, με αφορμή ακόμα ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο, την έλλειψη των υποδομών της αντιπλημμυρικής προστασίας της.

Ένα λεηλατημένο ρέμα, όπου η κοίτη του έχει περιοριστεί για να κτιστούν πολυκατοικίες, όπου μπαζώθηκε (εγκιβωτίστηκε η επιστημονική ονομασία), όπου καταπατήθηκε για να δημιουργηθούν parking ή ακόμα και κτήρια, έκανε αυτό που ξέρει να κάνει το κάθε ρέμα. Πέρασε από εκεί που πέρναγε για πολλά χρόνια και όταν περιορίστηκε ξέσπασε συμπαρασέρνοντας ότι βρήκε στο διάβα του, δημιουργώντας τις εικόνες που είδαμε από τον χώρο στάθμευσης, αλλά και άλλες ζημιές που δεν τις πρόβαλαν τα ΜΜΕ. Γιατί δεν ήταν μόνο ο Σωρός, ήταν και η Κοκκινιά, ήταν και οι Εργατικές και η Αγία Φιλοθέη.

Και εδώ οι ευθύνες αποδίδονται κατά το δοκούν και προς εξυπηρέτηση των όποιων προσωπικών φιλοδοξιών.

Όμως, ανάμεσα στην ισοπέδωση και την ωραιοποίηση υπάρχει η πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα είναι πως τόσο ο χώρος του παλιού αμαξοστασίου, όσο και ο χώρος του υπαίθριου parking θα έπρεπε να ήταν καθαροί χωρίς κανένα αυτοκίνητο ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο που θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιά. Το ρέμα μας είχε προειδοποιήσει λίγα χρόνια πριν (νομίζω το 2013) και ξέραμε τι θα συμβεί σε ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο. Εδώ υπάρχουν ευθύνες. Περίμενα από τη διοίκηση του Δήμου Αμαρουσίου να αναληφθούν. Μάλλον μάταια.

Όπως υπάρχουν ευθύνες για τον ελλιπή καθαρισμό του εγκιβωτισμένου ρέματος, του μικρού στη διάμετρο αγωγού που περνά κάτω από αυτές τις περιοχές. Όπως και των φρεατίων που βρίσκονται από πάνω του.

Όπως υπάρχουν ευθύνες, όχι πολιτικές, γι΄ αυτούς που συνέβαλαν να μπαζωθεί το ρέμα στο ύψος του παλιού αμαξοστάσιου.

Όπως εάν συμβεί το απευκταίο γεγονός να έχουμε κατολισθήσεις στα πρανή του ρέματος στην περιοχή των εργατικών κατοικιών, απέναντι από τον ΟΤΕ, θα συζητάμε για τις ευθύνες της Περιφέρειας ή του Δήμου ή του κράτους. 

Για τη μελέτη διευθέτησης του ρέματος, που υλοποίησε ως μη όφειλε ο Δήμος, το πότε έχει κατατεθεί, το πόσες παρατηρήσεις έχουν γίνει για να ολοκληρωθεί σωστά, την αύξηση του προϋπολογισμού του έργου από την Περιφέρεια και τη δέσμευση των 10 εκατ. ευρώ  για τη χρηματοδότηση του έργου έχουμε συζητήσει και διαφωνήσει πολλές φορές.

Θα πω μόνο κάτι. Οι σχέσεις του Δήμου Αμαρουσίου με την Περιφέρεια Αττικής είναι πολύ κακές και αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα στην καθημερινότητα των πολιτών. Χρειάζεται συνεργασία των δύο βαθμών της Τ.Α. Το λέμε και το φωνάζουμε χρόνια. Δε μας ακούνε οι διοικούντες τον Δήμο.

Θυμηθείτε, εάν μετά τις αντίστοιχες πλημμύρες του 2013 υπήρχαν αντίστοιχες δηλώσεις του κ. δημάρχου Αμαρουσίου (ο ίδιος ήταν) για τον τότε περιφερειάρχη Αττικής κ. Σγουρό και ας είχε δύο θητείες διοίκησης.

Όχι δεν ήταν οι ίδιες, δεν είχαν την ίδια πολεμική και ας ήταν αντίστοιχα τα αποτελέσματα των πλημμυρών. Άλλωστε ο κ. Σγουρός στηρίχθηκε ανοικτά προεκλογικά το 2014 από τον κ. Πατούλη.  

Η σημερινή περιφερειακή Αρχή, όμως, έχει τα ονόματα της κ. Δούρου και του κ. Καραμέρου που από την αρχή της θητείας τους όχι μόνο αμφισβητήθηκαν, αλλά και πολεμήθηκαν και λοιδορούνται με κάθε ευκαιρία από τον κ. δήμαρχο. Προφανώς για κομματικούς λόγους.

Το λέμε και θα το λέμε πάντα και μετά τις επόμενες εκλογές ακόμα και εάν οι ρόλοι και τα πρόσωπα να είναι αντίθετα:

Χρειάζεται συνεργασία των δύο βαθμών της Τ.Α. για να ωφεληθεί η πόλη και οι κάτοικοί της.