Οι… μονομερείς διαβουλεύσεις δεν λύνουν το πρόβλημα στο Πολύδροσο

Την Κυριακή 22 Μαρτίου 2015 πραγματοποιήθηκε συνέλευση των κατοίκων του Πολυδρόσου, μετά από πρόσκληση της δημοτικής αρχής Χαλανδρίου, όπου και συζητήθηκαν ευρύτερα θέματα που απασχολούν την περιοχή.

Πρόκειται αναμφίβολα για μία νέα πρακτική ανοικτών προσκλήσεων προς τους κατοίκους των γειτονιών που υιοθετεί η δημοτική αρχή του δημάρχου Χαλανδρίου Σίμου Ρούσσου, η οποία και δείχνει μία άλλη αντίληψη στην επικοινωνία των δημοτικών αρχών με τους δημότες.

Στη συνάντηση παρευρέθηκαν κάτοικοι της ενιαίας γειτονιάς του Πολυδρόσου, η οποία διοικητικά «μοιράζεται» ανάμεσα στους δυο γειτονικούς Δήμους Αμαρουσίου και Χαλανδρίου. Και δυστυχώς, μέχρι σήμερα καμία διοικητική μεταρρύθμιση δεν κατόρθωσε να προβλέψει ότι αυτό το «μοίρασμα» θα επέφερε τραγελαφικά αποτελέσματα στην επίλυση των θεμάτων για τους κατοίκους της ενιαίας περιοχής.

Έτσι, παρά τις καλές προθέσεις, οι επικλήσεις της κοινής λογικής -σε λεκτικό επίπεδο- για ενιαία επίλυση των προβλημάτων από τους εμπλεκόμενους Δήμους, δεν δημιουργούν καμία άμεση προοπτική ουσιαστικής αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών, αφού τα στενά ειδωμένα συμφέροντα της μίας περιοχής συγκρούονται με εκείνα της άλλης…

Χαρακτηριστικότατο είναι το παράδειγμα της διάνοιξης της οδού Φραγκοκλησιάς που αν κι αναγνωρίζεται ότι έγινε για να εξυπηρετήσει ευρύτερους σχεδιασμούς σε σχέση με τις χρήσεις και τις αξίες γης στην περιοχή, δεν φαίνεται να «προβληματίζει» το ίδιο τις εμπλεκόμενες δημοτικές αρχές σε Χαλάνδρι και Βριλήσσια, μιας και η σημαντικά οχλούσα επιβάρυνση αφορά δυστυχώς σχεδόν αποκλειστικά το κομμάτι του Πολυδρόσου Αμαρουσίου…

Το χειρότερο, ωστόσο, είναι ότι προς το παρόν δεν φαίνεται να υπάρχει ουσιαστική διάθεση για συνεννόηση και κοινή αντιμετώπιση του θέματος από πλευράς των τριών δημοτικών αρχών. Έτσι, στην πρόφατη συνέλευση ήταν «εκκωφαντικά» απούσα η δημοτική αρχή του Δήμου Αμαρουσίου, προκειμένου να δώσει τη δική της οπτική στα κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ενιαία περιοχή. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε αν υπήρξε συγκεκριμένη πρόσκληση του Δήμου Χαλανδρίου προς τον Δήμο Αμαρουσίου, αν και η πρόσκληση της δημοτικής αρχής Χαλανδρίου ήταν ανοιχτή και μάλλον ουδείς θα εμπόδιζε την παρέμβαση κάποιου εκπροσώπου γειτονικού Δήμου. Όπως και έγινε με την παράταξη της μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου (Ενότητα Ανατροπή και Έργο για το Μαρούσι), η οποία εκπροσωπήθηκε στη συνέλευση διά των Λευτέρη Μαγιάκη, Κατερίνας Ψάλτη και Μαίρης Διακολιού, αλλά και εκείνη της παράταξης Μαρούσι η Πόλη μας, που εκπροσωπήθηκε διά του Γιάννη Κορομπίλη.

Η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των δημοτικών αρχών Αμαρουσίου και Χαλανδρίου είναι χαρακτηριστική και σε ό,τι αφορά έργα που είναι σε εξέλιξη, όπως  της κατασκευής έργων βιοκλιματικής αναβάθμισης των οδών Πηγάσου – Σάμου – Φραγκοκλησιάς, με παράλληλη κατασκευή ποδηλατοδρόμου, που θα μειώσει ανάλογα το ωφέλιμο πλάτος του οδοστρώματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο κυκλοφοριακό της συνολικής περιοχής, αλλά και η κατασκευή δικτύου απορροής ομβρίων στις οδούς του Πολυδρόσου που ανήκουν διοικητικά μόνο στον Δήμο Αμαρουσίου, με χρηματοδότηση της Περιφέρειας Αττικής.

Ωστόσο, τα παραπάνω δεν είναι τα μοναδικά προβλήματα που επηρεάζουν την ενιαία γειτονιά του Πολυδρόσου, αφού πολύ γρήγορα η περιοχή θα κληθεί να αντιμετωπίσει και άλλες προκλήσεις – επιβαρύνσεις σε ό,τι αφορά την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των κατοίκων της.

Για παράδειγμα, η μετεξέλιξη του Αμαρουσίου σε πόλο εθνικής και μητροπολιτικής εμβέλειας, με εξειδίκευση στις επιχειρήσεις, το υπερτοπικό εμπόριο, την αναψυχή, τις υπηρεσίες υγείας, τον αθλητισμό και τη διοίκηση (Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής του Ν. 4277/2014) είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει τα πολεοδομικά και άλλα δεδομένα και των όμορων περιοχών του Δήμου.

Συνεπώς, πολεοδομικές ενότητες, όπως αυτές των Παραδείσου, Πολύδροσου, Σωρού, βρίσκονται «ανοχύρωτες» μπροστά στις επερχόμενες αλλαγές, και μπορούν να ελπίζουν σε ένα «καλύτερο αύριο» μόνο εάν  εκπονηθεί  συνολική  πολεοδομική μελέτη, η οποία να συνοδεύεται από περιβαλλοντική – κυκλοφοριακή  μελέτη, που θα αποτρέψουν την επιδείνωση της σημερινής κατάστασης.

Δυστυχώς, όμως, προς το παρόν γινόμαστε θεατές διαφορετικών κυκλοφοριακών μελετών οι οποίες, πέραν της αποσπασματικότητάς τους, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την αναγκαία ενιαία πολεοδομική μελέτη.

Κι έτσι επιστρέφουμε στο πρόβλημα που εξαρχής τέθηκε, δηλαδή στην ανυπαρξία συνεργασίας μεταξύ των δημοτικών αρχών. Το αποτέλεσμα, εάν δεν ήταν τραγικό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κωμικό. Η κίνηση της μίας δημοτικής αρχής ανακουφίζει (προσωρινά) ένα τμήμα μιας γειτονιάς, επιβαρύνοντας ταυτόχρονα κάποιο άλλο, για να έρθει μετά η άλλη δημοτική αρχή να λάβει κάποιο άλλο μέτρο, που θα αντιστρέψει την κατάσταση και το θέατρο του παραλόγου θα συνεχίζεται…

Εκτός κι αν υπάρξει επέμβαση εκ των… άνω (της Περιφέρειας, ίσως;), προκειμένου να διαφυλαχτεί η «κεντρική ιδέα» που οφείλει να υπηρετεί κάθε μακροπρόθεσμος σχεδιασμός. Όπως είναι διαμορφωμένο πλεόν το πολεοδομικό τοπίο στα σύγχρονα αστικά κέντρα, οι λύσεις δεν μπορούν να δίνονται με στενά τοπικά κριτήρια, ούτε να εξυπηρετούν τοπικές μικροπολιτικές και κόντρες.

Η συνέλευση της Κυριακής ήταν ένα καλό, αλλά ελλιπές βήμα, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας στο Πολύδροσο. Το αποτέλεσμα θα ήταν απείρως χρησιμότερο, εάν αυτή η συνέλευση είχε πραγματοποιηθεί με κοινή πρωτοβουλία των τριών Δήμων και με παρουσία εκπροσώπων της Περιφέρειας και όποιων άλλων αρχών εμπλέκονται στο ζήτημα, ώστε να υπήρχαν οι προϋποθέσεις για μία πραγματικά δημόσια διαβούλευση και, κυρίως, οι ελπίδες ότι οι λύσεις που προωθούνται θα είναι σε βάθος χρόνου και προς το κοινό (και όχι τοπικό) συμφέρον…