Οι «ήρωες» δεν βρίσκονται μόνο στην πρώτη γραμμή…
Πρόσωπα

Οι «ήρωες» δεν βρίσκονται μόνο στην πρώτη γραμμή…

Συνηθίζουμε να μιλάμε για τα πρόσωπα που δίνουν τη μάχη από την πρώτη γραμμή κατά της πανδημίας του κορωνοϊού και να τους στηρίζουμε -τουλάχιστον λεκτικώς- ως κοινωνία και ως Πολιτεία. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι «ήρωες» τους οποίους όμως δεν θα χειροκροτήσουμε καν. Είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες μικρών επιχειρήσεων, που τις είδαν να βάζουν αναγκαστικό «λουκέτο», λόγω των μέτρων, και τώρα περιμένουν πότε και πώς θα ξαναβάλουν μπροστά την οικονομική δραστηριότητά τους. Επίσης, είναι αυτοί που με τη δραστηριότητά τους κρατούν όρθια την οικονομία, εξασφαλίζοντας παράλληλα εργασία σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας.

Πολλοί εξ αυτών είδαν να αποκλείονται από τα τελευταία μέτρα ενίσχυσης των επιχειρήσεων, την ίδια ώρα που βλέπουν επίσης να οργιάζει η «μαύρη» εργασία. Πολλές οι διαμαρτυρίες τους, δικαιολογημένη η οργή τους, αλλά ποιος τους ακούει;

Ανάμεσα στις, δυστυχώς, πάμπολλες περιπτώσεις «ανασύραμε» μία, την οποία εντοπίσαμε. Είναι η χαρακτηριστικότερη; Προφανώς όχι. Είναι όμως αυτή ενός νέου ανθρώπου που εξακολουθεί να το παλεύει στη χώρα του, νιώθοντας όμως ότι το κράτος τον έχει εγκαταλείψει.

Η Ειρήνη Αρβανίτη, ελεύθερη επαγγελματίας και μητέρα, λίγο πριν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, απηυδησμένη απ’ όσα βλέπει γύρω της, ανέβασε ένα βίντεο στον προσωπικό λογαριασμό της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, εκθέτοντας με απλό και ωμό τρόπο τα όσα βιώνει η ίδια και πάρα πολλοί ακόμη πολίτες αυτής της χώρας.

Το «Ε» ζήτησε την άδεια για την κοινοποίηση του βίντεο, αλλά και δύο λόγια από την ίδια.

Ας την ακούσουμε και κυρίως ας την ακούσουν εκείνοι που, πέραν από την πανδημία, θα κληθούν σύντομα να διαχειρισθούν και την οικονομική μας επιβίωση…

Ονομάζομαι Ειρήνη Αρβανίτη, είμαι 33 ετών, η γενιά που βρέθηκε στην πιο παραγωγική της φάση, αντιμέτωπη με μνημόνια και πανδημίες και ακόμα προσπαθεί να κρατηθεί περνώντας ανάμεσα από «Σκύλες» και «Χάρυβδες».

Από τη μία η «μαύρη εργασία» εν μέσω lockdown, με τα κλειστά μαγαζιά από την άλλη η ελάχιστη έως καθόλου στήριξη από την κυβέρνηση στον ελεύθερο επαγγελματία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Με αυτό μου το βίντεο εκφράζω τον θυμό μου και την απογοήτευση στα αναξιοκρατικά και άδικα μέτρα στήριξης από το κράτος. Η άνιση διάθεση χρημάτων σε επιχειρήσεις που δεν ήταν καν σε αναστολή λειτουργίας και παρ’ όλα αυτά έλαβαν στήριξη, καθώς και οι αναστολές εργασίας υπαλλήλων όπου δεν υπήρχε κανένας διαχωρισμός του 8ώρου ή 4ώρου εργαζόμενου σε σχέση με το βοήθημα που λαμβάνει.

Ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν έλαβε ούτε τα 534 ευρώ και επιπλέον έπρεπε να καλύψει, εκτός από τα έξοδα διαβίωσής του, τις ασφαλιστικές του εισφορές, τα πάγια έξοδα και μέχρι τον Δεκέμβριο το 60% του ενοικίου της επιχείρησής του.

Η υπομονή μας εξαντλήθηκε την ώρα που, μέσω social media, βλέπουμε την παρανομία και τη «μαύρη» εργασία να κάνουν… πάρτι και τελικά η απόφαση να είναι ένα δίκοπο μαχαίρι: να παρανομήσω ή να εξαθλιωθώ;

Τέλος, ως μητέρα παιδιού στο φάσμα του Αυτισμού, θα έπρεπε οι δάσκαλοι παράλληλης στήριξης, που ευτυχώς μας καλύπτει το κράτος, ούτως ή άλλως να είναι δίπλα στα παιδιά μας κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής διδασκαλίας (Webex) με τη φυσική τους παρουσία, πράγμα για το οποίο ξανά ευθύνεται το κράτος.

Ως αποτέλεσμα, εκτός από την οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, σημαντικό ρόλο παίζει πια και η ψυχολογία μας, η οποία δεν αντέχει να βιώνει άλλο την αδικία, την εξαθλίωση, τη ματαίωση, την κοροϊδία.

Ανεξαρτήτως χρώματος, κόμματος και πολιτικών πιστεύω.

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet