Το ελάχιστο που οφείλουμε στους Έλληνες πυροσβέστες είναι Σεβασμός…
Πρόσωπα

Το ελάχιστο που οφείλουμε στους Έλληνες πυροσβέστες είναι Σεβασμός…

Τα πρόσωπά τους τις περισσότερες φορές δεν θα τα δείτε στα τηλεοπτικά πλάνα και τις φωτογραφίες. Είναι κρυμμένα πίσω από τους καπνούς ή σκυμμένα, από την κούραση και τα όσα έχουν αντικρίσει στις περιοχές που ενεργούν. Ωστόσο, είναι τα πρόσωπα όχι μόνο των ημερών, αλλά και όλου του χρόνου.

Οι Έλληνες πυροσβέστες δεν σηκώνουν μόνο το απίστευτο βάρος της κατάσβεσης αστικών και δασικών πυρκαγιών, της αντιμετώπισης πλημμυρικών φαινομένων, της διάσωσης εγκλωβισμένων και τόσα άλλα. Έχουν να αντιπαλέψουν και με τον ελλιπή εξοπλισμό τους, τα παρωχημένα μέσα που τους διατίθενται, αλλά -ορισμένες φορές- και με τη δική μας νοοτροπία, να τους θεωρούμε προσωπικούς υπαλλήλους μας, που πρέπει να διαφυλάξουν πρώτα τις δικές μας ζωές και περιουσίες…

Εκείνοι δεν έχουν χρόνο να διαμαρτυρηθούν, δεν έχουν καν χρόνο να κλάψουν τους νεκρούς συναδέλφους τους στην υπηρεσία. Πρέπει να τρέξουν στην επόμενη φωτιά, στο επόμενο τροχαίο, στην επόμενη πλημμύρα, λείποντας ακόμη και μέρες από τα σπίτια τους. Και στις στιγμές της ανάπαυλας ξαναφέρνουν στο μυαλό τους τις σκηνές που αντίκρισαν, τους κινδύνους που πέρασαν, τους συνανθρώπους τους που δεν κατάφεραν να σώσουν.

Και όταν ειδοποιούνται για την επόμενη κλήση, αγκαλιάζουν κι αυτοί με συγκίνηση τους δικούς τους, τους/τις συντρόφους, τα παιδιά τους, τους γονείς τους. Γιατί μερικές φορές, για να σώσουν τις δικές μας ζωές, τους δικούς μας συγγενείς και φίλους, τις δικές μας περιουσίες, ίσως να είναι η τελευταία φορά που εκείνοι αγκαλιάζουν τους δικούς τους ανθρώπους…

Το ελάχιστο που τους οφείλουμε είναι Σεβασμός. Γιατί αυτοί μας προσφέρουν το Μέγιστο…

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet