Π. Τζούρας: Ο δήμαρχος Χαλανδρίου έχει πρόβλημα με την αντίθετη άποψη

Σε μία «χειμαρρώδη» ανακοίνωσή του, ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου Παναγιώτης Τζούρας βάλλει κατά της δημοτικής Αρχής και προσωπικώς του δημάρχου, Σίμου Ρούσσου, θεωρώντας ότι επιδεικνύει μηδενική ανοχή στη «διαφορετική άποψη».

Ξεκινώντας από τη μήνυση που έχει υποβάλει ο δήμαρχος στον επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Χαλάνδρι Αλλάζουμε Πορεία, Άγγελο Νταβία, αναφορικά με τα όσα γράφει για τη διοίκηση στο ιστολόγιό του, ο κ. Π. Τζούρας ασκεί συνολική κριτική επί των μέχρι σήμερα πεπραγμένων της δημοτικής Αρχής, η οποία, όπως υποστηρίζει, έχει πλέον ξεχάσει τα όσα προεκλογικώς υποστήριζε.

Ακολουθεί η ανακοίνωση του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου:

Ο Άγγελος Νταβίας (Α.Ν.) εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος από το 1990, ήταν αντιδήμαρχος και συμμετείχε στις δημοτικές εκλογές ως ανεξάρτητος  υποψήφιος δήμαρχος αρκετές φορές.

Για πολλά χρόνια εξέδιδε την εφημερίδα «Στην Πλατεία», η έκδοση της οποίας συνεχίζεται σε ηλεκτρονική μορφή, με πλήθος άρθρων και κειμένων (δικά του και άλλων) για το τι συμβαίνει στο Χαλάνδρι. Την πολιτική του άποψη την εκφράζει με οξείς χαρακτηρισμούς και έντονο τρόπο, όπως και γράφει.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Α.Ν., αναφερόμενος στη διοίκηση του Δήμου, γράφει: «καργαριστερά», «κουρασική αριστερά», «φασιστική νοοτροπία», «φασισμός sos» και τον δήμαρχο τον αποκαλεί «ακατανόμαστο» κ.λπ. Ο δήμαρχος, επειδή υποτίθεται ότι με τα γραπτά του, ψεύδεται και τον συκοφαντεί, τον μήνυσε και μάλιστα με τα χρήματα των δημοτών(!).

Ταυτόχρονα, στο εθνικό σκηνικό, το τελευταίο δεκαπενθήμερο, με αφορμή τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών, ακούστηκαν στη Βουλή εκφράσεις όπως «λαμόγιο και αρχιλαμόγιο», «πολιτικός απατεώνας»,  «πολιτικά ανθρωπάκια», «ψεύτες», «είστε ιδεοληπτικά επικίνδυνοι για τον τόπο, να φύγετε», «η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση» και  άλλα. Είναι προφανές ότι παρόμοια δεν πρέπει να λέγονται  ή να γράφονται. Γιατί, όμως, οι θιγόμενοι δεν προβαίνουν σε μηνύσεις; Είναι απαράδεκτο να γίνεται μήνυση, γιατί η πολιτική ασκείται με πολιτικά μέσα και μάλιστα όταν είναι γνωστό ότι η δίκη θα γίνει μετά από πέντε χρόνια, όταν μπορεί και να μην υπάρχουν οι σημερινές δημοτικές παρατάξεις.

Ο δήμαρχος δεν πρωτοτυπεί. Υπήρξε και άλλος δήμαρχος που απειλούσε με μηνύσεις. Κατά τη γνώμη μας, η προσφυγή έγινε για τους εξής λόγους:

1) Για να σφραγίσει κάθε ενοχλητική φωνή, όπως του Α.Ν. ή οποιουδήποτε άλλου, μετά τη μετατροπή της «Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου» σε παράταξη του δημάρχου  και έχοντας εξασφαλίσει τη συναίνεση της δεξιάς αντιπολίτευσης, αφού  η πολιτική του είναι ίδια και έχει κάνει συμφωνία με ένα τμήμα της.

2) Χρειάζεται να υπάρχει ένας εχθρός, για να συσπειρώνει την παράταξή του, αφού ήδη έχει παραιτηθεί μία δημοτική  σύμβουλος, έχει ανεξαρτητοποιηθεί ο γράφων και ασκείται εντονότατη κριτική και από δύο ακόμη δημοτικούς συμβούλους.

3) Επειδή ο δήμαρχος θεωρεί καθένα που διαφωνεί μαζί του προσωπικό εχθρό του και δεν μπορεί πολιτικά να αντιμετωπίσει τη διαφωνία. Σε  αυτή την πορεία, ο δήμαρχος δεν είναι μόνος του. Έχει και τη συναίνεση των δημοτικών συμβούλων που ανήκουν στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, τη ΛΑΕ και ανεξαρτήτων, οι οποίοι τελικά συμφωνούν στην εγκατάλειψη του προγράμματος της παράταξης και στη δίωξη πολιτικών αντιπάλων. Γιατί πλέον δεν υπάρχει κανένα επικριτικό δημοσίευμα στις μεγάλες αθηναϊκές εφημερίδες, όταν μετά τις εκλογές έγραφαν για τη «Β. Κορέα στο Χαλάνδρι;». Το ερώτημα αφήνεται  στους αναγνώστες.

Επειδή μπορεί κάποιος να πει ότι γράφονται πράγματα χωρίς τεκμηρίωση, παρατίθεται στη συνέχεια μια σύντομη αποτύπωση της πολιτικής κατάστασης στο Χαλάνδρι.

Η πολιτική όλων των διοικήσεων μετά το 1976 -με την οποία να σημειωθεί βέβαια ότι συμφωνεί και ο Α.Ν.- είναι υπαίτια για τα παρακάτω: Δεν έχουμε δημαρχείο, Πολιτιστικό Κέντρο, χώρο επισκευής και στάθμευσης των απορριμματοφόρων και σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων, το ρέμα από τη Γρίβα μέχρι την Κηφισίας έγινε υπόνομος και επάνω στο εξαφανισμένο ρέμα βρίσκεται η παιδική χαρά του Συνοικισμού(!!!), υπάρχουν μερικά σπίτια στις όχθες του, ένα τμήμα τους είναι περιφραγμένο και μερικές φορές πλημμυρίζει με καταστροφικές συνέπειες για τους «παρόχθιους» του Συνοικισμού.

Όλες οι διοικήσεις αποδέχθηκαν τις αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων για τη μετατροπή του Χαλανδρίου σε εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής, χωρίς σχέδιο, εφαρμόζοντας το νεοφιλελεύθερο αξίωμα ότι η αγορά δίνει τις λύσεις. Και η αγορά έδωσε τις λύσεις…

Άπειρες πολεοδομικές παρανομίες: καταλήψεις πεζοδρομίων και πρασιών για να φτιαχτούν καφέ, εστιατόρια κ.λπ., ιδιωτικά πάρκινγκ στα πεζοδρόμια…, κατασκευή κτηρίων γραφείων σε περιοχές αμιγούς κατοικίας, χωρίς χώρους στάθμευσης, το ίδιο και στην Κηφισίας και στην Παπανικολή, οι πλατείες Φλύας και Δούρου μετατράπηκαν  σε συγκοινωνιακούς κόμβους, οι αφετηρίες των λεωφορείων έμειναν πολλά χρόνια στη Γυφτοπούλου, δηλαδή στις όχθες του ρέματος και άνοιξαν άπειρα καταστήματα σε δρόμους που ήταν φτιαγμένοι για να εξυπηρετήσουν πόλη 20.000 κατοίκων, ενώ το Χαλάνδρι μετατράπηκε σε πόλη 100.000 κατοίκων.

Αυτή η κατάσταση είναι παιδί του ελληνικού καπιταλισμού, υπάρχουν οι νόμοι αλλά δεν εφαρμόζονται. Το αποτέλεσμα όλοι το ξέρουμε, κυκλοφοριακό πρόβλημα στο κέντρο και στις λεωφόρους  και πρόβλημα στάθμευσης στο κέντρο,  στις λεωφόρους και  στις γειτονιές. Αυτά  τα προβλήματα και άλλα ήταν η αιτία για τη δημιουργία της  δημοτικής παράταξης «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου».

Αυτή η πολιτική έχει τη στήριξη της άρχουσας τάξης και της πλειονότητας της κοινωνίας του Χαλανδρίου, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών(*) και δεν αντιμετωπίζεται με δικαστήρια, αλλά με την εφαρμογή του προγράμματος μιας αριστερής παράταξης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι:

α) Το ποσοστό της Αντίστασης ήταν 18% στο 70% των ψηφοφόρων.

β) Χρειάζεται μεγάλος αγώνας, προσπάθεια, αντοχή στον μικροαστισμό και συλλογικές διαδικασίες για να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα που έχει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά.

γ) Πολλοί δήμοι της Αττικής είχαν ή έχουν αριστερές διοικήσεις και δεν διαφέρουν οικιστικά και λειτουργικά από εκείνους που έχουν κεντοαριστερές η κεντροδεξιές διοικήσεις.

Μετά τις εκλογές,  όμως, ο δήμαρχος, εφαρμόζοντας τον «Καλλικράτη», αποφάσισε να αγνοήσει τις συλλογικές διαδικασίες που ήταν καθιερωμένες από την ίδρυση της παράταξης, έφτιαξε  μία ομάδα αποτελούμενη από τους αντιδημάρχους, μετακλητούς υπαλλήλους και εξωτερικούς συνεργάτες, με την  οποία  διοικεί τον Δήμο και τελικά έγινε μια διοίκηση όπως οι προηγούμενες. Οι δημοτικοί σύμβουλοι υπάρχουν για να ψηφίζουν και τα μέλη της παράταξης για να χειροκροτούν.

Σε αντίθεση με όσα έλεγε προεκλογικά, η διοίκηση δεν έκλεισε τη δημοτική επιχείρηση «Φλύα», δεν κατάργησε το κοινωνικό παντοπωλείο, συμμετέχει στους  διαγωνισμούς του ΤΑΙΠΕΔ, για να αγοράσει  το οικόπεδο όπου θα εγκατασταθεί η Υπηρεσία Καθαριότητος, στην Ηρακλείτου και για να ενοικιάσει, για τριάντα χρόνια, το οικόπεδο κάτω από το Γυμναστήριο στη  γωνία  Πεντέλης  και παράδρομου της Αττικής  οδού(**).

Πρόκειται για ψέματα ή για πράξεις πολιτικής ασυνέπειας; Ο δήμαρχος ξεχνάει τι έχει γραφτεί στη «Στάση» για τον Γ. Θωμά, τον Γ. Κουράση.

Έτσι, ακούσαμε τον δήμαρχο να μιλάει για αδειοδοτήσεις των γυμναστηρίων και των παιδικών χαρών, για την παραλαβή και λειτουργία των δύο νέων παιδικών σταθμών, για αγορά κάδων  και απορριμματοφόρων, για καλύτερη λειτουργία του κοινωνικού παντοπωλείου (το οποίο, η «Αντίσταση» θα καταργούσε!) και τις δωρεές προς αυτό από τη Vodafone κ.ά.

Δηλαδή το πρόβλημα μίας «αριστερής» διοίκησης ήταν μόνο οι εκκρεμότητες των προηγουμένων! Ξεχάστηκε η ανέγερση δημαρχείου, ενώ υπάρχει η μελέτη, το εργοστάσιο Δουζένη, το ρέμα παρέμεινε στην ίδια κατάσταση, το οικόπεδο απέναντι από τον Άγιο Γεώργιο έγινε αποθήκη της Τεχνικής Υπηρεσίας, οι πολεοδομικές παρανομίες συνεχίζονται με τη δικαιολογία ότι η Πολεοδομία δεν έχει υπαλλήλους για να κάνει τους ελέγχους(!), τα κυκλοφοριακά προβλήματα στο κέντρο και στις γειτονιές επίσης συνεχίζονται, αγοράστηκε το κτήριο Μάρκου με προοπτική να γίνει εκεί το δημαρχείο, ασχέτως τι λέγεται περί πολιτιστικού κέντρου.

Ξεχάστηκαν οι κινηματικές διαδικασίες. Δεν χρειάζονται πλέον! Ο δήμαρχος συναντά απευθείας τους υπουργούς και τον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ, για να συμμετέχει ο Δήμος με καλύτερους όρους στους διαγωνισμούς του Ταμείου!

(*) Αν γίνει επεξήγηση θα μεγάλωνε το κείμενο.

(**) Οικόπεδα, που ανήκουν στο Δημόσιο, αλλά  είναι απολύτως απαραίτητα για τον Δήμο.