Η Καταλονία ήταν μόνο η αρχή: Ποιες περιοχές της Ευρώπης θέλουν ανεξαρτησία

Ο Μαριάνο Ραχόι έχει την υποστήριξη της Ευρώπης στη «διαμάχη» του με την Καταλονία για την ανεξαρτησία. Μπορεί η αστυνομική βία, που ασκήθηκε με δική του εντολή κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος να έφερε αμηχανία στους ξένους ηγέτες, όμως στις δηλώσεις που ακολούθησαν, οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέφραζαν την επιθυμία τους για μια «Ενωμένη Ισπανία», ενώ άφηναν να εννοηθεί πως αν η Καταλονία προχωρήσει στην κήρυξη της ανεξαρτησία της, τότε στην καλύτερη των περιπτώσεων θα περάσουν πολλά χρόνια και ατέλειωτες διαδικασίες προτού η νέα χώρα που θα δημιουργηθεί καταφέρει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι δεδομένο πως η κατάσταση στην Καταλονία προκαλεί μεγάλη ανησυχία, η οποία δεν αφορά μόνο την Ισπανία. Σε ολόκληρη την Ευρώπη υπάρχουν αντίστοιχα περιφέρειες που έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να ανεξαρτητοποιηθούν. Η Καταλονία μοιάζει να άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, με εκατομμύρια πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών να επιθυμούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της.

Ας δούμε αναλυτικά τις περιοχές της Ευρώπης που έχουν εκφράσει στο παρελθόν ή συνεχίζουν να εκφράζουν την πρόθεσή τους να ανεξαρτητοποιηθούν.

Κεντρική Ευρώπη

Ίστρια – Κροατία

Κάτοικοι: 208.000, το 4,9% του συνολικού πληθυσμού.

Η Ίστρια είναι μια περιοχή ανάμεσα στην Κροατία και τη Σλοβενία, της οποίας τα σύνορα ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει από το 1991 όταν και διαλύθηκε η Ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Το κόμμα Ιστριακή Δημοκρατία (IDS) ζητάει την ανεξαρτησία της περιοχής.

Μοραβία – Τσεχία

Κάτοικοι: 3 εκατομμύρια, το 30% του συνολικού πληθυσμού.

Μπορεί επίσημα να ανήκει στην Τσεχία από το 1949, όμως ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζεται ως μια ξεχωριστή περιοχή με μία δική της ιδιαίτερη ταυτότητα. Ένα μικρό κόμμα που δεν έχει μπει στο κοινοβούλιο, το Moravane, ζητάει ανεξαρτησία από το 2005.

Άνω Σιλεσία – Πολωνία

Κάτοικοι: 3 εκατομμύρια, το 7,8% του συνολικού πληθυσμού.

Η Σιλεσία είναι μια περιφέρεια που βρίσκεται κυρίως στην Πολωνία, όμως έχει κι ένα μικρό κομμάτι στη Γερμανία και στην Τσεχία. Περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι ζήτησαν Σιλεσιανή ταυτότητα στην απογραφή που έγινε το 2011, ενώ το κόμμα Σισελιανό Αυτονομιστικό κίνημα (RAS) πήρε το 8,5% των ψήφων στις τοπικές εκλογές του 2010. Το RAS ζητάει να γίνει η Σιλεσία μία ανεξάρτητη χώρα στην οποία θα ανήκει το κομμάτι που βρίσκεται στην Πολωνία, αλλά και αυτά που βρίσκονται στην Γερμανία και στην Τσεχία.

Τσέχικη Σιλεσία – Τσεχία

Κάτοικοι: 1 εκατομμύριο, το 10% του πληθυσμού.

Ισχύει ότι και στην Άνω Σιλεσία.

Περιοχή Σέκλι – Ρουμανία

Κάτοικοι: 500.000, το 2,5% του συνολικού πληθυσμού.

Είναι μια περιοχή στη Ρουμανία που κατοικείται κυρίως από Ούγγρους, οι οποίοι και ζητούν μεγαλύτερη ανεξαρτησία. Σύμφωνα με μια απογραφή του 2011 περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια Ούγγροι ζουν στη Ρουμανία και οι μισοί από αυτούς βρίσκονται στο Σέκλι.

Βόρεια Ευρώπη

Μπόρνχολμ – Δανία

Κάτοικοι: 39.664, το 0,7% του συνολικού πληθυσμού.

Το Μπόρνχολμ είναι ένα μικρό νησάκι της Βαλτικής με μία ενεργή αυτοδιοίκηση το οποίο και διεκδικεί ανεξαρτησία ή μεγαλύτερη αυτοδυναμία από την δεκαετία του ’90. Μέχρι στιγμής όμως δεν έχει καταφέρει να τραβήξει ιδιαίτερη προσοχή πάνω του.

Νήσοι Φερόε

Κάτοικοι: 50.030, το 0,9% του συνολικού πληθυσμού.

Από το 1948 τα νησιά Φερόε είναι μια αυτόνομη, αυτοδιοικούμενη χώρα μέσα στη Δανία. Τώρα ζητούν πλέον πλήρη ανεξαρτησία και να αναγνωριστούν ως ένα κυρίαρχο κράτος.

Νότια Ευρώπη

Λομβαρδία – Ιταλία

Κάτοικοι: 10 εκατομμύρια, το 17% του συνολικού πληθυσμού.

Μια από τις πιο πλούσιες περιοχές της Ιταλίας, με κέντρο της το Μιλάνο, η Λομβαρδία επιθυμεί μεγαλύτερη αυτονομία από τη διοίκηση της Ρώμης και μεγαλύτερη ελευθερία στο πώς να ξοδεύει τα χρήματα της. Πολλοί ψηφοφόροι στη Λομβαρδία όπως και στο Βενέτο θεωρούν πως οι φόροι τους συντηρούν τις φτωχότερες περιοχές του Νότου, ενώ θα έπρεπε να επενδύονται στην ανάπτυξη. Περισσότεροι από το 40% του πληθυσμού υποστήριξε αυτούς τους στόχους σε ένα πρόσφατο δημοψήφισμα, παρότι οι φωνές για ανεξαρτησία δεν είναι τόσο έντονες όσο στην Καταλονία.

Βενέτο – Ιταλία

Κάτοικοι: 4,9 εκατομμύρια, το 8% του συνολικού πληθυσμού.

Η περιφέρεια Veneto και η πρωτεύουσα της Βενετία, είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας στην οικονομία της Ιταλίας. Η περιοχή επιδιώκει σημαντικά μεγαλύτερη αυτονομία από τη Ρώμη και πρόσθετες εξουσίες για την αξιοποίηση των φόρων της. Όπως και η Λομβαρδία όμως, οι περισσότεροι κάτοικοι δεν θέλουν πλήρη ανεξαρτησία.

Σικελία – Ιταλία

Κάτοικοι: 5 εκατομμύρια, το 8,25% του συνολικού πληθυσμού

Προωθώντας μια ξεχωριστή τοπική κληρονομιά, παραδόσεις, πολιτισμό και γλώσσα, διάφορα κινήματα στην αυτόνομη περιοχή της Σικελίας στην Ιταλία επιδιώκουν μεγαλύτερη αυτονομία ή πλήρη ανεξαρτησία. Ένα κόμμα αυτονομιστών διοίκησε μάλιστα το νησί από το 2008 έως το 2012.

Νότιο Τιρόλο – Ιταλία

Κάτοικοι: 511.000, το 0,9% του συνολικού πληθυσμού.

Το γερμανόφωνο Νότιο Τιρόλο πέρασε στην ιταλική διοίκηση στο τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Η περιοχή κέρδισε σημαντική αυτονομία από τη Ρώμη στη δεκαετία του 1970, αλλά ένα αποσχιστικό κίνημα ζητάει επιτακτικά την επανένωση με την Αυστρία. Οι δημοσκοπήσεις υποδεικνύουν πως η πρόταση αυτή υποστηρίζεται από το 50% του πληθυσμού της περιοχής.

Η χώρα των Βάσκων – Ισπανία

Κάτοικοι: 3 εκατομμύρια, το 4,6% του συνολικού πληθυσμού.

Οι Βάσκοι εθνικιστές επιδιώκουν την πολιτική ενότητα όλων των Βάσκων της Γαλλίας και της Ισπανίας από τον 19ο αιώνα. Η εκστρατεία για ανεξαρτησία έχει γίνει λιγότερο αιματηρή τα τελευταία χρόνια, αφού η αγωνιστική αυτονομιστική ομάδα Eta ανακοίνωσε το τέλος ενός αιώνα βίας το 2011. Έχοντας παραχωρήσει αρκετή αυτονομία στην περιοχή, η Μαδρίτη απορρίπτει όλες τις περαιτέρω αλλαγές που οι αυτονομιστές απαιτούν.

Καταλονία – Ισπανία

Κάτοικοι: 7,5 εκατομμύρια, το 16% του συνολικού πληθυσμού.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Καταλονίας, το 90% των ψηφοφόρων υποστήριξε την ανεξαρτησία στο αμφισβητούμενο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου, αν και η προσέλευση στις κάλπες έφτασε μόλις 43% και υπήρξαν πολλές αναφορές παρατυπιών. Η Ισπανία κινείται για να επιβάλει άμεσο έλεγχο στην περιοχή, στην μεγαλύτερη συνταγματική κρίση της Ισπανίας από το τέλος του καθεστώτος του Φράνκο.

Κορσική – Γαλλία

Κάτοικοι 329.599, το 0,49% του συνολικού πληθυσμού.

Το εθνικιστικό κίνημα της Κορσικής επιδιώκει μεγαλύτερη αυτονομία για το νησί από τη δεκαετία του 1960. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Κορσικής απαιτεί ανεξαρτησία από το 1976. Ένας συνασπισμός υπέρ της αυτονομίας, Pè a Corsica, κέρδισε 24 από τις 51 έδρες στις περιφερειακές εκλογές του 2015.

Δυτική Ευρώπη

Φλαμανδική περιοχή – Βέλγιο

Κάτοικοι: 6,4 εκατομμύρια, το 56,3% του συνολικού πληθυσμού.

Η πιο ευημερούσα ολλανδόφωνη περιοχή στον βορρά του Βελγίου έχει από καιρό αναζητήσει τρόπο να αποσχιστεί. Η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο και μπορεί ως μέρος του σημερινού συνασπισμού να έχει ρίξει τους τόνους, αλλά θα πιέσει για πιο σταδιακή ανεξαρτησία μετά τις εκλογές του 2019, κάτι που θα οδηγήσει στην τελική διάλυση του Βελγίου.

Βαλλωνική περιοχή – Βέλγιο

Κάτοικοι: 3,6 εκατομμύρια, το 32% του συνολικού πληθυσμού.

Οι βελγικές περιφέρειες έχουν ήδη αποκτήσει μεγάλη αυτονομία και οι περισσότεροι Βαλλόνοι θέλουν να παραμείνουν στο Βέλγιο, παρότι υπερασπίζονται και προάγουν τη γαλλική γλώσσα και την πολιτιστική τους ταυτότητα. Τα κινήματα για την ανεξαρτησία, καθώς και μια ομάδα που καλεί το γαλλόφωνο Βέλγιο να ενσωματωθεί στη Γαλλία, έχουν ιστορικά προσελκύσει μικρή υποστήριξη.

Βρετάνη – Γαλλία

Κάτοικοι: 3,3 εκατομμύρια, το 5% του συνολικού πληθυσμού.

Η Βρετάνη έχει μια ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα και η περιοχή θεωρείται ένα από τα έξι Κελτικά έθνη μαζί με την Κορνουάλη, την Ιρλανδία, τη Νήσο του Μαν, τη Σκωτία και την Ουαλία. Οι εθνικιστές της Βρετάνης επιδιώκουν την αυτονομία, εντός ή εκτός της Γαλλίας, την υπεράσπιση και προώθηση της μουσικής, των παραδόσεων και των συμβόλων της Βρετάνης, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας του Βρετονιού, η οποία μιλιέται από περίπου 200.000 ανθρώπους. Μια δημοσκόπηση του 2013 διαπίστωσε ότι το 18% των κατοίκων υποστηρίζει την ανεξαρτησία, ενώ το 37% δήλωσε ότι θεωρούν τους εαυτούς τους πρώτα Βρετόνους, με μόλις το 48% να θεωρούν τους εαυτούς του, πρώτα απ΄ όλα Γάλλους.

Βαυαρία – Γερμανία

Κάτοικοι: 12,9 εκατομμύρια, το 15,6% του συνολικού πληθυσμού.

Ο βαυαρικός εθνικισμός υπήρξε ισχυρός από την ένταξη στη Γερμανία το 1871. Ενώ το κόμμα που ζητούσε αυτονομία της Βαυαρίας υπήρξε σημαντικός παράγοντας στη δεκαετία του 1950, το εκλογικό του μερίδιο έπεσε κατά τις επόμενες δεκαετίες. Ωστόσο, μια δημοσκόπηση του 2017 έδειξε ότι ένας στους τρεις Βαυαρούς είναι υπέρ της ανεξαρτησίας.

Βόρεια Ιρλανδία – Μεγάλη Βρετανία

Κάτοικοι: 1,8 εκατομμύρια, το 2,8 του συνολικού πληθυσμού

Το Ulster, το κόμμα που επιδιώκει την ανεξαρτησία της Βόρειας Ιρλανδίας από τη Βρετανία, υπήρξε ένα μειονοτικό κίνημα από τη δεκαετία του 1920 και δεν υποστηρίζεται από κανένα από τα μεγάλα πολιτικά κόμματα της περιοχής. Παρόλαυτα η αγγλο-ιρλανδική συμφωνία του 1985 αμφισβητείται πλέον πολύ έντονα.

Σκωτία – Μεγάλη Βρετανία

Κάτοικοι: 5,4 εκατομμύρια, το 8,2 του συνολικού πληθυσμού

Η Σκωτία άρχισε να επιδιώκει αυτονομία στα μέσα του 19ου αιώνα και το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας αγωνίζεται για πλήρη ανεξαρτησία από το 1934. Περισσότεροι από το 84% των ψηφοφόρων της Σκωτίας έλαβαν μέρος σε δημοψήφισμα ανεξαρτησίας το 2014, με το 44,7% να είναι υπέρ αυτής και το 55,3% να δηλώνει κατά. Ο Nicola Sturgeon, ο ηγέτης του SNP και πρώτος υπουργός της Σκωτίας, δήλωσε όμως ότι ένα ακόμα δημοψήφισμα είναι πολύ πιθανό, μετά την ψήφιση του Brexit από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Ουαλία – Μεγάλη Βρετανία

Κάτοικοι: 3,1 εκατομμύρια, το 4,7 του συνολικού πληθυσμού

Όπως και η Σκωτία, η Ουαλία ψήφισε υπέρ της εκχώρησης στο Ηνωμένο Βασίλειο σε ένα δημοψήφισμα του 1997. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις όμως, περισσότεροι από το 40% των Ουαλών ψηφοφόρων επιθυμούν να αποκτήσει περισσότερη δύναμη η συνέλευσή τους, ενώ το 25% τάσσεται υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας.

Πηγή: reader.gr