Τι οφείλουν να κάνουν Πολιτεία και Δήμοι για να αποτρέψουν μια… πανδημία εγκληματικότητας

• 20/4 – Χολαργός: Εμπρηστική επίθεση στη ΔΟΥ.
• 21/4 – Κηφισιά: Συλλαμβάνονται δύο 17χρονοι Έλληνες, οι οποίοι λίγο πριν, με την απειλή μαχαιριού, είχαν αφαιρέσει τα κινητά τηλέφωνα από δύο ανηλίκους.
• 3/5 – Πεύκη: Άγνωστοι καταστρέφουν προσφάτως ανακαινισμένο γήπεδο μπάσκετ.
• 5/5 – Χαλάνδρι: Ιδιοκτήτες επιστρέφοντας στο σπίτι τους, από τις διακοπές του Πάσχα, το βρίσκουν άνω κάτω, και το χρηματοκιβώτιο εξαφανισμένο. Η κάμερα κατέγραψε τα 98 δευτερόλεπτα της δράσης των διαρρηκτών.
• 7/5 – Αγία Παρασκευή: Η πλατεία Άη Γιάννη τίθεται υπό αυστηρό αστυνομικό κλοιό, μετά από καταγγελίες του Δήμου για έντονη παραβατικότητα νεαρών ατόμων.
• 9/5 – Νέα Ιωνία: Άγνωστοι βανδαλίζουν το μνημείο της Μάνας, λίγες ώρες πριν τη Γιορτή της Μητέρας.
• 10/5 – Πεύκη: Άγνωστοι προκαλούν ζημιές στο υπό κατασκευή νηπιαγωγείο στο Ηλιακό Χωριό.
• 11/5 – Αγία Παρασκευή: Τρία άτομα ληστεύουν διανομέα, μέρα μεσημέρι, στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Τα παραπάνω αποτελούν μικρό δείγμα της εγκληματικότητας-παραβατικότητας που παρουσιάστηκε σε λιγότερο από έναν μήνα σε περιοχές του Βόρειου Τομέα Αθηνών. Δεν συμπεριλάβαμε τις συχνές πυρπολήσεις αυτοκινήτων, ούτε είχαμε ευτυχώς -στο προαναφερόμενο διάστημα- κάποιο τραγικό συμβάν, όπως αυτό που συνέβη στα Γλυκά Νερά και έχει θορυβήσει όλους μας.

Ωστόσο, όποιος παρακολουθεί καθημερινώς την ειδησεογραφία αντιλαμβάνεται ότι η εγκληματικότητα, σε όλες τις μορφές της, έχει αρχίσει να λαμβάνει ολοένα και σκληρότερες μορφές. Ήδη, μετά και το φρικτή δολοφονία της 20χρονης μητέρας, μέσα στο σπίτι της στα Γλυκά Νερά, μια μερίδα της κοινωνίας αρχίζει να ζητεί ακόμη και ακραίες λύσεις (επαναφορά θανατικής ποινής, άδεια οπλοκατοχής κ.λπ.).

Το «μοντέλο» της εγκληματικότητας άλλαξε και, άρα, θα πρέπει ν’ αλλάξει αντιστοίχως ο τρόπος αντιμετώπισής της.

Πριν οι συζητήσεις αυτές λάβουν μεγαλύτερη έκταση, προτού αρχίσουν να μπαίνουν περίεργες ιδέες στο μυαλό κάποιων που αρέσκονται στα εξτρεμιστικά μέτρα, καλό είναι η Πολιτεία να λάβει άμεσες πρωτοβουλίες.

Ο φόβος και η οργή των πολιτών, που βλέπουν ανά πάσα στιγμή ότι μπορεί να γίνουν θύματα αδίστακτων κακοποιών ή παρακολουθούν την καταστροφή της προσωπικής, αλλά και δημόσιας περιουσίας, είναι απολύτως δικαιολογημένα συναισθήματα. Όμως, σε καμία περίπτωση αυτά τα συναισθήματα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν οποιαδήποτε στροφή στην αυτοδικία.

Η Πολιτεία οφείλει αμέσως να αναπροσαρμόσει τη διάταξη και τον τρόπο λειτουργίας των αστυνομικών δυνάμεων. Επίσης, εξίσου γρήγορα, θα πρέπει να δοθεί η ευχέρεια (θεσμική και οικονομική) στους Δήμους προκειμένου να ανασυστήσουν -όσοι δεν διαθέτουν- και να ενισχύσουν τις υπηρεσίες της Δημοτικής Αστυνομίας τους. Τέλος, και ταυτοχρόνως, αντίστοιχα κίνητρα θα πρέπει να εξασφαλιστούν για τη συνεργασία των Δήμων με ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης (ναι, ο δημόσιος τομέας δεν μπορεί να ανταποκριθεί πλέον στον έλεγχο όλων των μορφών παραβατικότητας).

Οι παραπάνω προτάσεις δεν θα μηδενίσουν τα συγκεκριμένα φαινόμενα από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά θα επιτρέψουν την καλύτερη διαχείριση του αστυνομικού δυναμικού, ώστε να εστιαστεί στη «βαριά» εγκληματικότητα, ενώ θα επαναφέρει το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες, που σήμερα έχει κλονιστεί σε μεγάλο βαθμό.

Το «μοντέλο» της εγκληματικότητας άλλαξε και, άρα, θα πρέπει ν’ αλλάξει αντιστοίχως ο τρόπος αντιμετώπισής της. Διαφορετικά σε λίγο καιρό θα βρεθούμε να μιλάμε και πάλι για μια νέα μορφή… πανδημίας.