Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον λαό και τη χώρα

Ο κύβος ερρίφθη! Η χώρα οδεύει σε εκλογές, μέσα σε ιδιαίτερα πολωμένο κλίμα. Στις 25 Ιανουαρίου 2015 στήνονται εθνικές κάλπες και ο λαός θα αποφασίσει για το πώς θέλει να πορευθεί και τι θέλει να διεκδικήσει η χώρα του ως ρόλο μέσα στο παγκόσμιο σκηνικό.

Η απόφασή του είναι πάντοτε σεβαστή, αφού στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, η εξουσία του Δήμου είναι αναμφισβήτητη. Ωστόσο, όσο και να ενοχλεί, θα πρέπει να προβούμε σε ορισμένες παραδοχές.

Η κάλπη της 25ης Ιανουαρίου 2015 θα καθορίσει το παρόν και θα κρίνει το μέλλον της Ελλάδος. 
Ελπίζουμε ότι αυτό δεν θα γίνει με όρους "ηρωικής εξόδου",
αλλά με συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στις επερχόμενες γενιές.

Παραδοχή 1η: Ο λαός δεν είναι σοφός. Η σοφία δεν είναι κάτι που αποκτάς και χάνεις κατά περίπτωση. Εάν παραδεχθούμε τα περί «σοφίας» του, τότε ήταν σοφός τότε που ψήφιζε τις «μνημονιακές» κυβερνήσεις και μάλλον χάνει τη «σοφία» του εάν ψηφίσει «αντιμνημονιακές» κυβερνήσεις.

Παραδοχή 2η: Ο λαός είναι λαός. Στο μεγαλύτερο κομμάτι του πλήττεται βάναυσα από την κρίση και περιμένει την εναλλακτική λύση, την οποία ωστόσο δεν βλέπει στον ορίζοντα και για τούτο δεν δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα στο κόμμα που επαγγέλεται τη νέα αλλαγή.

Παραδοχή 3η: Στον λαό (και για να το εξειδικεύσουμε, στο εκλογικό σώμα) ανήκουν τόσο εκείνοι που δεν συμμετείχαν στο κοινό «φαγοπότι», με βάση την κατά Πάγκαλον εκδοχή, όσο κι εκείνοι που, για παράδειγμα, μετέτρεψαν τις κοινοτικές επιδοτήσεις σε πισίνες και λουλούδια, που έραιναν καλλίγραμμα κορμιά, κακόφωνων αοιδών.

Παραδοχή 4η: Η εναλλαγή κυβερνήσεων είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Εάν η λαϊκή βούληση φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στο… τιμόνι, ουδείς έχει δικαίωμα να ασκήσει κριτική στην απόφαση του εκλογικού σώματος.

Παραδοχή 5η: Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου φέρει βαρύτατη ευθύνη, όχι για όσα έκανε, αλλά κυρίως για όσα απέφυγε να πράξει, για να μην συγκρουστεί με τα συμφέροντα (επιχειρηματικά, συνδικαλιστικά κ.ά.) που συντηρούσαν, από τη μεταπολίτευση και μετά, την εναλλαγή των δύο κομμάτων που την απαρτίζουν στην εξουσία.

Παραδοχή 6η: Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η επόμενη κυβέρνηση έχει ύψιστη υποχρέωση να φανεί αντάξιος της λαϊκής εντολής και να τελειώσει… χθες με τις ασόβαρες τακτικές. Τα «γιούργια» και τα «σκισίματα» των μνημονίων μπορεί να «χαϊδεύουν αυτάκια», αλλά μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην εθνική οικονομία και κατ΄ επέκταση στο μέλλον της χώρας.

Παραδοχή 7η: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «μαζέψει» -ή έχει προσελκύσει, κατά μία ελαφρότερη έκφραση- στους κόλπους του αρκετά από τα «λαμόγια» του παρελθόντος. Όσο γρηγορότερα τα ξεφορτωθεί, τόσο περισσότερο θα διατηρήσει την όποια λαϊκή αποδοχή.

Παραδοχή 8η: Καλώς ή κακώς, η Ελλάδα είναι ένα μικρό τμήμα του παγκόσμιου χωριού που ζούμε. Οι ηρωικές έξοδοι (βλέπε και Μεσολογγίου) μπορεί να προκαλούν διεθνή συγκίνηση, αλλά κατ΄ ουσίαν προσφέρουν ελάχιστα πράγματα. Εάν οι υπόλοιπες διεθνείς συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει, εάν άλλα συμφέροντα δεν εξυπηρετούνται, τότε πολύ δύσκολα (και πάντως, όχι χωρίς ποτάμια αίματος -κυριολεκτικώς και μεταφορικώς) συντελούνται αλλαγές (βλέπε Μικρασιατική καταστροφή, Κύπρος κ.λπ.).

Παραδοχή 9η: Μπλόφες και μαγκιές είναι αποδεκτές και σε διεθνές επίπεδο. Με μία προϋπόθεση· εάν είσαι Ελλάδα, δεν «παίζεις» μόνος σου. Πριν «πετάξεις το γάντι», έχεις κτίσει ισχυρές συμμαχίες κι έχεις αποδείξει ότι είσαι χρήσιμος εταίρος σε μία τουλάχιστον «μεγάλη» δύναμη. Όσοι υποστηρίξουν ότι υπάρχουν κι εξαιρέσεις, καλούνται να καταθέσουν στοιχεία για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν των κατοίκων στις χώρες των εξαιρέσεων.

Αφού τελειώσουμε με τις παραπάνω παραδοχές, ας καθήσουμε να αναλογιστούμε το πώς φθάσαμε έως εδώ, ποιες μπορεί να είναι οι προσωπικές ευθύνες του καθενός και της καθεμιάς μας και μετά, έχοντας πάρει τις αποφάσεις μας, ας πάμε πίσω από το παραβάν κι ας διπλώσουμε το «χαρτάκι» με το κόμμα που θέλουμε να μας κυβερνήσει σε τούτη τη… φουρτούνα.

Να θυμόμαστε όμως κάτι. Αυτή τη φορά, η ψήφος μας, ακόμη κι αν δεν αποτυπώνει την -ούτως ή άλλως- ανύπαρκτη σοφία μας, θα μας καθορίσει ως χώρα για τα πολλά επόμενα χρόνια. Η Βουλή «ψήφισε» εκλογές και τώρα απομένει ο λαός να ψηφίσει για την κυβέρνησή του. Το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου 2015, μετά το κλείσιμο της κάλπης, «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»…