«Coco Before Chanel» στον Πολυχώρο «Δαγκλή 16»
Πολιτισμός

«Coco Before Chanel» στον Πολυχώρο «Δαγκλή 16»

Με μια «γυναικεία» ταινία, την «Coco Before Chanel» (ελληνική απόδοση του τίτλου «Η Κοκό πριν γίνει Σανέλ») συνεχίζονται οι κυριακάτικες δωρεάν προβολές με γενικό τίτλο «Η ταινία των εφτάμισυ» την Κυριακή 20 Μαρτίου 2016, στις 19:30, στον Πολυχώρο «Δαγκλή 16» στην Πεύκη.

Σκηνοθέτης η γαλλίδα Anne Fontaine (Αν Φοντέν) και πρωταγωνίστρια η επίσης γαλλίδα ηθοποιός Audrey Tautou (Οντρέ Τοτού)

Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία της ζωής της διάσημης σχεδιάστριας υψηλής μόδας προτού να γίνει αυτή που έγινε.

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η 18χρονη Γκαμπριέλ εγκαταλείπει το ορφανοτροφείο και γίνεται, μαζί με την αδερφή της, τραγουδίστρια σε καμπαρέ. Γνωστή ως Κοκό, βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά ενός πλούσιου, αργόσχολου αριστοκράτη, ερωτεύεται έναν Βρετανό επιχειρηματία και αρχίζει να σχεδιάζει τα πρώτα καπέλα και ρούχα.

Η ταινία βασίστηκε στην βιογραφία της Κοκό Σανέλ γραμμένη από την προσωπική της φίλη Εντμόντ ΣαρλΡου, η οποία έφερε στο φως σκοτεινές πλευρές της ζωής της καθώς και τις αντιφάσεις της: ατίθαση, ανατρεπτική, ανεξάρτητη γυναίκα (πρώτη φόρεσε παντελόνι στην Μπελ Επόκ και λανσάρισε το κοντό καρέ μαλλί) ήταν ταυτόχρονα μια σκληρή επιχειρηματίας, δεσποτική εργοδότρια που αναζητούσε την καθιέρωση στο πλευρό ενός άντρα. Η φίνα μελαχρινή με το τσιγάρο στο χέρι και το χαρακτηριστικό ταγέρ που φέρει το όνομά της ήταν κατά βάθος μια συντηρητική γυναίκα. Η Γκαμπριέλ, όπως ήταν το πραγματικό όνομά της, έμεινε ορφανή σε μικρή ηλικία από μητέρα και μεγάλωσε σε μοναστήρι το οποίο εγκατέλειψε για να γίνει η «Κοκό» κακόφημων επαρχιακών καμπαρέ, κρυφή ερωμένη ευκατάστατων κυρίων, η καπελού της οδού Καμπόν, η μοδίστρα της Ντοβίλ. Το 1938 αποσύρθηκε από την επιχειρηματική της δραστηριότητα και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στη Γαλλία έκλεισε τις επιχειρήσεις και άφησε στον δρόμο χιλιάδες εργαζομένους. Κατηγορήθηκε για σχέσεις με τους Ναζί, αλλά η εις βάρος της δικαστική έρευνα δεν προχώρησε μετά το τέλος του πολέμου. Πέθανε στο Παρίσι το 1971 σε ηλικία 87 ετών, έχοντας επιστρέψει στον χώρο της υψηλής ραπτικής από το 1954, ο δε Οίκος της, που τον ξεκίνησε όταν ήταν 33 ετών, εξακολούθησε να λειτουργεί και μετά τον θάνατό της.

Διχασμένοι οι έλληνες κριτικοί στην καλλιτεχνική αποτίμηση της ταινίας, ευμενής η υποδοχή που της επιφύλαξε το κοινό.

Πρωταγωνιστούν (εκτός της Τοτού): Benoît Poelvoorde (Μπενουά Πελβόρντ), Alessandro Nivola (Αλεσάντρο Νίβολα), Marie Gillain (Μαρί Γκιγέν), κ.ά. Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ κοστουμιών το 2010.

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet