Άλλη μια «σαρωτική» εκπαιδευτική αλλαγή στα… χαρτιά

Ριζική αλλαγή στον τρόπο εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) πληροφορούμαστε ότι προετοιμάζει η κυβέρνηση. Άλλη μια «σαρωτική» αλλαγή στον πολύπαθο χώρο της Παιδείας, για να δικαιολογήσουμε -βρε παιδί μου- ότι αλλάξαμε «ενοίκους» στο αρμόδιο υπουργείο…

Εξάλλου, με τις υπόλοιπες κατώτερες εκπαιδευτικές βαθμίδες έχουμε «καθαρίσει». Τα ολοκαίνουργια κοντέινερ είναι έτοιμα για να υποδεχθούν τα παιδάκια της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, οι «άχρηστες» αίθουσες πολλαπλών χρήσεων μια χαρά καλύπτουν τις διδακτικές ανάγκες, οι στριμωγμένοι -και ενίοτε επικίνδυνοι- αύλειοι χώροι εξυπηρετούν «άριστα» τους μαθητές στα διαλείμματα και ούτω καθεξής.  

Προχωράμε σε νέες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, που θα γεμίσουν σωρούς καλογραμμένων σελίδων, για να αποδειχθούν τόσο τραγικά ανεπαρκείς στην καθημερινή σχολική καθημερινότητα.

Αυτί δεν ιδρώνει που, από τον Δήμο Παπάγου – Χολαργού έως αυτόν της Κηφισιάς και από τον Δήμο Πεντέλης έως εκείνον του Χαλανδρίου -για να περιοριστούμε στον Βόρειο Τομέα Αθηνών- οι σύλλογοι γονέων, αλλά και εκπαιδευτικών, «χτυπάνε καμπανάκια» για τις μεγάλες ελλείψεις σε σχολική στέγη. Ουδείς ευαισθητοποιείται που, αν δεν υπήρχαν οι δραστήριοι αυτοί σύλλογοι της σχολικής κοινότητας, θα έλειπε ακόμη και το φωτοτυπικό χαρτί σε πολλά σχολεία. «Καρφί δεν καίγεται» στους «αρμοδίους» που πολλά από τα σχολικά κτήρια παραμένουν ακόμη εχθρικά στα παιδιά με ειδικές ανάγκες (μόνιμες ή προσωρινές).

Κατά τ’ άλλα, ετοιμάζουμε νέες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, που θα γεμίσουν σωρούς καλογραμμένων σελίδων, για να αποδειχθούν τόσο τραγικά ανεπαρκείς στην καθημερινή σχολική καθημερινότητα.

Αλλά, το γράψαμε και παραπάνω, το ζητούμενο είναι να δείχνουμε ότι αλλάζουμε. Μην το πιστέψουμε κι όλας…