Και μετά τον θυμό τι; Μας ξαναβάζουν σε τροχιά ή τους εκτροχιάζουμε;

Παραμένουμε ακόμη… εκτροχιασμένοι από την καθημερινότητά μας. Τους νεκρούς από το ασύλληπτο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη τους θάψαμε και τώρα η πολιτική ηγεσία του τόπου επιχειρεί να μας πείσει ότι θα… ξεθάψει όλες τις εγκληματικές παραλείψεις των τελευταίων χρόνων που οδήγησαν στην τραγωδία.

Πείθει; Μάλλον όχι τους δεκάδες χιλιάδες κόσμου που πλημμύρισε τους δρόμους και τα κεντρικά σημεία πολλών πόλεων της Ελλάδος για να τιμήσουν τους νεκρούς των Τεμπών. Σίγουρα όχι τις οικογένειες των παιδιών που χάθηκαν, αλλά και των άλλων συνανθρώπων μας που δεν έφθασαν ποτέ στον προορισμό τους. Ακόμη περισσότερο δεν πείθει τη νέα γενιά, τους συμφοιτητές των νέων ανθρώπων που δεν γύρισαν ποτέ σπίτια τους, μα και τους υπόλοιπους, που κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν σε ποια χώρα ζουν…  

***

Οι πολιτικοί μας άρχισαν ήδη να ερίζουν, εντός κι εκτός Βουλής, ποιος έχει τις βαρύτερες ευθύνες και σε ποιον θα πρέπει να πέσει το μεγαλύτερο ανάθεμα για το «κακό». Την ίδια στιγμή, παραγγέλνουν κρυφά δημοσκοπήσεις για να διαπιστώσουν κέρδη και ζημίες από τις τελευταίες τραγικές εξελίξεις. Γιατί η ζωή συνεχίζεται και οι εκλογές είναι μπροστά μας…

***

Εκλογές έχουμε και στην Αυτοδιοίκηση. Εδώ, κάποιοι δείχνουν εφησυχασμένοι. Πιστεύουν ότι το «τσουνάμι» θα πλήξει τα κόμματα, αφήνοντας ανέγγιχτους τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες. Κούνια που τους κούναγε…

Αυτό που ζούμε σε κεντρικό επίπεδο, ίδιο κι απαράλλακτο επαναλαμβάνεται και σε τοπικό. Δεκάδες είναι οι καταγγελίες που δημοσιεύονται στον τοπικό -και όχι μόνο- Τύπο για ελλείψεις σε σχολεία, χώρους εργασίας, αμαξοστάσια, δημοτική συγκοινωνία, δρόμους και όπου αλλού. Και εδώ οι ίδιες δικαιολογίες: η γραφειοκρατία, τα παιχνίδια των εργολάβων, το θεσμικό πλαίσιο…

«Έχουμε δεμένα τα χέρια μας» παραπονιούνται οι αιρετοί, αλλά την ίδια στιγμή κάνουν τα πάντα για να βρεθούν σε θέσεις εξουσίας, προσπαθώντας να πείσουν τους συνδημότες τους ότι αυτοί είναι άξιοι και θα λύσουν όλα τα προβλήματα.

 ***

Εν τω μεταξύ, «ασήμαντες» λεπτομέρειες οι σοβάδες που πέφτουν σε σχολικές αίθουσες, η ανυπαρξία αντισεισμικών ελέγχων, τα πλημμυρισμένα σπίτια και επιχειρήσεις, τα ακαθάριστα οικόπεδα, η έλλειψη προσωπικού και μέσων Πολιτικής Προστασίας, τα κακοσυντηρημένα ή άχρηστα απορριμματοφόρα και λεωφορεία Δημοτικής Συγκοινωνίας και πολλά άλλα…

***

Και κάπου στην άκρη εμείς. Αντικείμενα των ερευνών δημοσκοπήσεων που προσπαθούν να ανιχνεύσουν για πόσο θα διαρκέσει ο θυμός μας, πότε θα αρχίσουμε να ξεχνάμε, με ποιους τρόπους θα συγχωρήσουμε τους υπεύθυνους, με ποια επικοινωνιακά τρικ θα μας πείσουν να πάμε στις κάλπες και να τους επιβραβεύσουμε.

Στόχος τους, να μας ξαναβάλουν σε τροχιά, στη ράγα τους, όπως γράφαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας.  

Ελπίδα μας, αυτή τη φορά να τους εκτροχιάσουμε.

Τον τρόπο ας τον σκεφθεί ο καθένας για τον εαυτό του πίσω από το εκλογικό παραβάν…