Όποιος καεί στις… ΜΚΟ

Ο μεγάλος θόρυβος που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα με το πάρτι εκατομμυρίων σε διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) φορτίζει επικίνδυνα το ήδη αρνητικό κλίμα στη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Την ώρα που η ανεργία εξακολουθεί να καλπάζει, οι φόροι έχουν κυριολεκτικώς “πνίξει” την αγορά και πάρα πολλά ελληνικά νοικοκυριά βρίσκονται στα όριά τους, το να βγαίνουν στον αέρα και νέες υποθέσεις με βαριά… οσμή σκανδάλου μόνο την εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση δεν βοηθούν.

Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην Ελλάδα θα βρεις από κάτω και μία υπόθεση που κινείται -όταν δεν τα ξεπερνά- στα όρια της νομιμότητας. Ακόμη και για τους υποψιασμένους, η συχνότητα με την οποία αποκαλύπτονται μικρές και μεγάλες ατασθαλίες δοκιμάζει τις αντοχές-ανοχές και δημιουργεί πλήθος ερωτηματικών για την ικανότητα των κυβερνώντων να “καθαρίσουν την μπουγάδα”. Κι αυτό καθώς υπάρχει μεγάλη αναντιστοιχία μεταξύ του αριθμού των απατών που δημοσιοποιούνται και του αριθμού των υποθέσεων που τελικώς διευθετούνται δικαστικά και αποφέρουν μετρήσιμο όφελος για το κρατικό ταμείο.

Ας ελπίσουμε ότι όσοι χειρίστηκαν τις εν λόγω συμβάσεις με ΜΚΟ 
έχουν κάνει σωστά τη δουλειά τους και έχουν προστατεύσει τους Δήμους τους 
από οποιοδήποτε πιθανό «στραβοπάτημα» προκύψει στο μέλλον.

Την ίδια στιγμή όλοι αναρωτιούνται πόσο βαθιά έχει εισχωρήσει το “σκουλήκι” της διαφθοράς στις διάφορες ΜΚΟ. Ερώτημα που πλέον αρχίζει να βαραίνει και στις τοπικές κοινωνίες, αφού αρκετοί Δήμοι έχουν σπεύσει να συνεργαστούν με ανάλογες οργανώσεις, είτε για προσλήψεις προσωπικού (με ημερομηνία λήξης, βεβαίως), είτε για τη λειτουργία διάφορων κοινωνικών δομών και ποιος ξέρει τι ακόμη… Το γεγονός ότι οι σχετικές συμβάσεις έχουν περάσει από τα επιμέρους Δημοτικά Συμβούλια και έχουν λάβει το “πράσινο φως” δεν εγγυάται ότι όλα είναι καλώς καμωμένα. Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλές φορές οι δημοτικοί σύμβουλοι καλούνται να δώσουν την ψήφο τους σε ένα θέμα στηριζόμενοι απλώς σε μία εισήγηση, από την οποία είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό το σύνολο των παραμέτρων που αυτό έχει.

Ας ελπίσουμε ότι όσοι χειρίστηκαν τις εν λόγω συμβάσεις με ΜΚΟ έχουν κάνει σωστά τη δουλειά τους και έχουν προστατεύσει τους Δήμους τους από οποιοδήποτε πιθανό “στραβοπάτημα” προκύψει στο μέλλον. Και το γράφουμε αυτό, όχι τόσο με διάθεση να συντηρήσουμε το κλίμα που επιχειρείται να δημιουργηθεί κατά της Αυτοδιοίκησης, ότι τάχα είναι ο κατεξοχήν χώρος διαφθοράς, αλλά γιατί είναι σίγουρο ότι η κεντρική εξουσία, στην προσπάθειά της να περιορίσει-καπελώσει τον αυτοδιοικητικό θεσμό, δεν θα διστάσει να “βγάλει στη σέντρα” οποιαδήποτε περίπτωση “θολής” συνεργασίας μεταξύ Δήμων και ΜΚΟ. Πόσο μάλλον που διανύουμε και προεκλογική περίοδο, όπου οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και οι ανατροπές συχνές…