Ενυπόγραφα

Όσες αυθαιρεσίες δεν «γκρεμίζει» το Κράτος θα τις «γκρεμίσει» ο Γηρυόνης…

Θάνος Σταθόπουλος
[email protected]

Στο ίδιο έργο θεατές, χρόνια και χρόνια. Είτε αφορά φονικές πυρκαγιές, είτε εξίσου φονικές πλημμύρες, ο τραγικός απολογισμός συνοδεύεται πάντοτε από αναφορά στις αιτίες που προκάλεσαν το «κακό», όπου μονότονα επαναλαμβάνονται η κλιματική αλλαγή, η ανθρώπινη αυθαιρεσία και η ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού. Ό,τι, δηλαδή, ζούμε και με τις πρόσφατες καταστροφές που προκάλεσε του πέρασμα του «Γηρυόνη» από τη χώρα μας.

Και να, πάλι, οι αναλύσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα και στις ραδιοφωνικές συνδέσεις και να, πάλι, οι καταγραφές επί καταγραφών σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ και να, πάλι, οι γενικόλογες διακηρύξεις για το τι πρέπει να γίνει ώστε να μη βιώσουμε ανάλογα φαινόμενα. Και λίγο μετά, νέες προθεσμίες για τη νομιμοποίηση -συγγνώμη, «τακτοποίηση- αυθαιρέτων, νέοι νόμοι και διατάξεις για την αποτελεσματικότερη λειτουργία του κράτους, νέες ρυθμίσεις για την απρόσκοπτη υλοποίηση των έργων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση…

Και το θέατρο καλά κρατεί. Αλλά λάθος το γράψαμε στην αρχή του άρθρου. Όχι στο ίδιο έργο θεατές, αλλά στο ίδιο έργο πρωταγωνιστές είμαστε. Γιατί συμμετέχουμε σε αυτό -εκόντες άκοντες- έχοντας ο καθένας και το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί. Γιατί εμείς είμαστε που κλείνουμε τα μάτια στις αυθαιρεσίες, εμείς είμαστε που υπογράφουμε για να ηλεκτροδοτηθούν και να υδροδοτηθούν τα κάθε λογής αυθαίρετα, εμείς είμαστε που νομοθετούμε στρεβλά, εμείς είμαστε που δημιουργούμε το γραφειοκρατικό τέρας, εμείς είμαστε που κάθε φορά επιβραβεύουμε εκλογικά αυτούς που κατάντησαν τη χώρα ολόκληρη ένα απέραντο αυθαίρετο…

Οι πολλαπλοί βιασμοί στους οποίους υποβάλλουμε το φυσικό περιβάλλον μας, μοιραία οδηγούν σε «τερατογενέσεις», τις οποίες -όπως φαίνεται- αδυνατούμε να ελέγξουμε.

Και ύστερα κλαίμε, διαμαρτυρόμαστε, θυμώνουμε, πάνω από τα συντρίμμια και, λίγο μετά, αδυνατώντας να παραδεχθούμε τα λάθη μας, ρίχνουμε το ανάθεμα στην κλιματική αλλαγή. Υπαρκτή είναι κι αυτή, αλλά δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη δική μας ανικανότητα πρόληψης. Δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί πρέπει να τρέχουμε πάντα πανικόβλητοι να λάβουμε την τελευταία στιγμή μέτρα ενόψει κάποιας κακοκαιρίας, λες και δεν ξέρουμε ότι τα φυσικά φαινόμενα εκδηλώνονται πλέον με ολοένα και πιο ακραίο τρόπο. Δεν μπορεί να ερμηνεύσει την ανεξήγητη εμμονή μας σε πολιτικές που αποδεδειγμένα φέρνουν καταστροφικά αποτελέσματα.

Μόνο που ο «Γηρυόνης» δεν αστειεύεται. Ήρθε και θα παραμείνει για καιρό και στη χώρα μας, χειμώνα – καλοκαίρι, τιμωρώντας τις αυθαιρεσίες μας, υποχρεώνοντάς μας να πληρώνουμε όλο και ακριβότερα την ύβρη που χρόνια διαπράττουμε απέναντι στη Φύση. Οι πολλαπλοί βιασμοί στους οποίους υποβάλλουμε το φυσικό περιβάλλον μας, μοιραία οδηγούν σε «τερατογενέσεις», τις οποίες -όπως φαίνεται- αδυνατούμε να ελέγξουμε.

Αλλά αυτά θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναγράψουμε. Στην επόμενη φυσική καταστροφή…

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet