Άλλη μια προεκλογική αντιπαράθεση στο… μαύρο

Λένε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Αν όντως είναι έτσι, η «καλημέρα» του προεκλογικού αγώνα ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, που θα γίνουν τον Μάιο του 2019, είναι και γνωστή και μίζερη.

Από τις πρώτες προεκλογικές αντιπαραθέσεις έχει διαφανεί ότι, άλλη μια φορά, οι «μάχες» για την προσέλκυση ψηφοφόρων θα δοθούν κυρίως στο… μαύρο, στην προβολή των αρνητικών της κάθε πλευράς. Ακόμη και ανάμεσα στις νέες – εντός ή εκτός εισαγωγικών – υποψηφιότητες το κύριο βάρος της προεκλογικής αντιπαράθεσης έχει να κάνει με τα όσα δεν έπραξε ή έπραξε αρνητικώς η παρούσα δημοτική αρχή.

Ελάχιστες οι αναφορές στην εναλλακτική πρόταση, που θα πάει τον Δήμο μπροστά και θα διορθώσει τα κακώς κείμενα. Ανύπαρκτη η διάθεση συναίνεσης και σύνθεσης, ώστε να κερδίσει συνολικά το κοινωνικό σύνολο. Αντιθέτως, περισσεύει η διάθεση αποδόμησης και απαξίωσης των νυν δημοτικών αρχών, που σε ορισμένους δήμους αγγίζει -αν δεν ξεπερνά- τα όρια της προσωπικής εμπάθειας.

Και άλλη μια φορά, βρισκόμαστε μπροστά στον γνωστό γρίφο του αβγού με την κότα. Είναι οι πολιτικοί που συνήθισαν τους πολίτες να θέλουν να ακούν κυρίως την αρνητική κριτική για τους «αντιπάλους» ή οι πολίτες που γοητεύονται από τον συγκεκριμένο τρόπο αντιπαράθεσης και άρα, ουσιαστικά αναγκάζουν τους πολιτικούς να υποκύπτουν σε αυτόν;

_______________________

Θα παραδεχθούμε ότι θα παραμείνουμε εσαεί κορόιδα; Θα σταυρώσουμε τα χέρια και θα αφεθούμε στη μοίρα μας ή θα σταυρώσουμε σωστά τα ψηφοδέλτιά μας αυτή τη φορά;

_______________________

Όποια απάντηση και να δώσουμε, η πραγματικότητα παραμένει ίδια. Και πρόκειται για μια πραγματικότητα μίζερη, νοσηρή, αποκρουστική, που το μόνο που εγγυάται είναι να υπονομεύει κάθε ελπίδα αλλαγής στο μέλλον. Τη βλέπουμε, αλλά δεν κάνουμε κάτι για να την αλλάξουμε ή, τουλάχιστον, να τη μετριάσουμε.

Τι είναι αυτό; Να κινηθούμε πρώτοι εμείς και να αρχίσουμε να «σπάμε» τον «στερεότυπο» τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται οι δημοτικές παρατάξεις. Οι ίδιοι οι αιρετοί δεν θα κάνουν το πρώτο βήμα, αφού πιστεύουν ότι εάν υιοθετήσουν πιο μετριοπαθή πολιτική, θα το πληρώσουν στην κάλπη. Άρα, ας τους αναγκάσουμε εμείς να το κάνουν. Ας επιβραβεύσουμε στις επόμενες εκλογές (αλλά και στο διάστημα μέχρι να φθάσουμε ως εκεί) όσους προτείνουν το άλλο, το διαφορετικό, το ανανεωμένο, το προωθητικό και αποφεύγουν – στο μέτρο του δυνατού – τις παρελθοντολογίες, τις κριτικές και κυρίως, τις αήθεις επιθέσεις κατά οποιουδήποτε πολιτικού αντιπάλου.

Εκτός κι αν παραδεχθούμε ότι όντως ο δήμαρχος που ψηφίσαμε χθες μας κορόιδεψε και πλέον θα ψηφίσουμε αυτόν που θα τον «ξεμπροστιάσει». Γιατί έτσι, βρε αδελφέ, θέλουμε να πάρουμε την εκδίκησή μας. Να του δείξουμε εμείς! Τι κι αν με αυτόν τον τρόπο το μόνο που θα πετύχουμε είναι να φέρουμε στο δημαρχείο τον δήμαρχο που θα μας κοροϊδέψει αύριο! Τι κι αν μπροστά στην ικανοποίηση του θυμικού μας θα θυσιάσουμε, άλλη μια φορά, τη νηφάλια σκέψη που θα έπρεπε να μας οδηγήσει στην επιλογή αυτού που μας προτείνει κάτι διαφορετικό. Και κυρίως, μας πείθει ότι μπορεί να το εφαρμόσει.

Θα παραδεχθούμε ότι θα παραμείνουμε εσαεί κορόιδα; Θα σταυρώσουμε τα χέρια και θα αφεθούμε στη μοίρα μας ή θα σταυρώσουμε σωστά τα ψηφοδέλτιά μας αυτή τη φορά;

Εσύ, εγώ, εμείς επιλέγουμε…