Πόσο «σοφό» είναι να ζορίζεις ένα κοινωνικό σώμα που ήδη βρίσκεται σε μεγάλη πίεση;
Ενυπόγραφα

Πόσο «σοφό» είναι να ζορίζεις ένα κοινωνικό σώμα που ήδη βρίσκεται σε μεγάλη πίεση;

Θα ειπωθεί ότι λαϊκίζουμε, αλλά θα προσπαθήσουμε απλούστατα να παραθέσουμε τα γεγονότα.

Μια καθαρίστρια πλαστογραφεί το απολυτήριο μιας τάξης του Δημοτικού Σχολείου και αυτομάτως οι κρατικοί μηχανισμοί – θεσμοί κινητοποιούνται και την καταδικάζουν σε 10ετή κάθειρξη, κλείνοντάς την στη φυλακή.

Δεκάδες σκάνδαλα έχουν συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία από τη μεταπολίτευση και μετά και από τους πρωταγωνιστές τους είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτοί που μπήκαν πίσω από τα σίδερα και για ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Στη Μάνδρα και στο Μάτι χάθηκαν δεκάδες ψυχές και ουδείς αισθάνθηκε την ανάγκη να παραιτηθεί, να πει ανοιχτά «φταίω εγώ» και είναι αμφίβολο, εάν θα αποδοθούν ποινικές ευθύνες σε συγκεκριμένα πρόσωπα, ώστε να τιμωρηθούν αναλόγως.

Για να μην αναφερθούμε στις περιπτώσεις δεκάδων άλλων πλαστογραφιών τίτλων σπουδών (και όχι βέβαια τάξεων του Δημοτικού Σχολείου, για να δουλέψει κάποιος καθαριστής) που «λιμνάζουν» στα συρτάρια των Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης περιμένοντας τη… σειρά τους να εξετασθούν από τη Δικαιοσύνη (αν και πότε…).

Είναι στραβός ο γιαλός ή εμείς αρμενίζουμε στραβά; Κάτι πάει λάθος και με τον τρόπο που απονέμεται η Δικαιοσύνη σε τούτη τη χώρα ή εμάς μας φαίνεται;

_______________________
Σε μια χώρα όπου η εφαρμογή των νόμων επαφίεται στο… φιλότιμο (αποδεδειγμένα ανύπαρκτο) των αρμοδίων και – κατά κανόνα – γίνεται κατ’ επιλογήν, είναι πράγματι προκλητικό να εξαντλείται το γράμμα του νόμου σε ανθρώπους που απλώς προσπαθούν να επιβιώσουν.
_______________________

Ουδείς μπορεί να υπερασπισθεί την ατιμωρησία, εάν θέλουμε πράγματι κάποτε να εξαλείψουμε τα πραγματικά αίτια που μας έχουν οδηγήσει στο χείλος του οικονομικού και κοινωνικού γκρεμού. Ωστόσο, σε μια χώρα όπου η εφαρμογή των νόμων επαφίεται στο… φιλότιμο (αποδεδειγμένα ανύπαρκτο) των αρμοδίων και – κατά κανόνα – γίνεται κατ’ επιλογήν, είναι πράγματι προκλητικό να εξαντλείται το γράμμα του νόμου σε ανθρώπους που απλώς προσπαθούν να επιβιώσουν. Γιατί περί αυτού πρόκειται στην περίπτωση της ατυχούς καθαρίστριας και, φανταζόμαστε, πολλών άλλων αντίστοιχων περιπτώσεων.

Και μετά περιμένει αυτό το κράτος, προσδοκούν αυτοί οι θεσμοί – εσωτερικοί και εξωτερικοί – να συνεργασθούμε και να αποκτήσουμε δήθεν φορολογική, ασφαλιστική και οποιαδήποτε άλλη συνείδηση…

Και μετά περιμένουμε να περιοριστούν οι διάφοροι «Ρουβίκωνες» ή να εξαφανισθούν τα ποσοστά φασιστικών μορφωμάτων, όπως η Χρυσή Αυγή…

Δεν γνωρίζουμε αν οφείλεται σε επικίνδυνη άγνοια ή εγκληματική στρατηγική, αλλά γίνεται καθημερινά και πιο εμφανές ότι κάποιοι οδηγούν τη χώρα σε ακραία κοινωνικά μονοπάτια. Κάποιοι εξακολουθούν να ζορίζουν ένα κοινωνικό σώμα που εδώ και καιρό βρίσκεται σε μεγάλη πίεση. Ίσως από μια αρρωστημένη περιέργεια να δοκιμάσουν τα όριά του.

Και ίσως, αν δεν αλλάξει κάτι γρήγορα και ουσιαστικά, να το καταφέρουν. Μόνο που τότε, δεν ξέρουμε ποιους και με ποιον τρόπο θα ωφελήσει η γνώση των συγκεκριμένων ορίων, αφού πλέον αυτά θα έχουν ξεπεραστεί…

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet