Όσο πιο πολύ μιλάμε για τη συναίνεση, τόσο απομακρυνόμαστε από αυτήν…

Ο διακεκριμένος καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ακαδημαϊκός, συγγραφέας και επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας, Θεοδόσης Τάσιος, μιλώντας πριν από λίγα χρόνια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή την έκδοση του νέου του, τότε, βιβλίου με τίτλο «Ας αναστοχασθούμε εαυτούς και αλλήλους», σημείωνε σε μια αποστροφή του:

«Όταν φεύγουμε από τη συναίνεση, όταν δυναμώνουμε τον τόνο, αρχίζει ήδη η ολίσθηση προς την κατεύθυνση του ολοκληρωτισμού, για να φθάσουμε βεβαίως στα οργανωμένα τάγματα. Βλέπω τη μαγεία της δύναμης, βλέπω την απλοποίηση της επίλυσης των πολιτικών προβλημάτων, εις αμφότερα τα άκρα του απολιτικού φάσματος, διότι άμα είναι άκρο δεν είναι πολιτικό, γιατί το πολιτικό ενέργημα είναι η συναίνεση».

Παρακολουθώντας τις τελευταίες συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων μιας αρκετά «φορτισμένης» χρονιάς, που οδεύει πλέον στη… δύση της, δεν μπορώ παρά να χαμογελάσω πικρά με τα λόγια του ακαδημαϊκού μας. Όχι απλώς δεν επικράτησε συναίνεση, όχι μόνο που όσο οδεύουμε προς τις εκλογές του Μαΐου οι τόνοι διαρκώς και θα ανεβαίνουν, αλλά ούτε και αυτή η σχεδόν βέβαιη προοπτική των «κατακερματισμένων» Δημοτικών Συμβουλίων που «εγγυάται» το σύστημα της «απλής» αναλογικής που υιοθέτησε η κυβέρνηση για την Αυτοδιοίκηση, φαίνεται ικανή να «λειάνει τις γωνίες» του τοπικού πολιτικού συστήματος. Και το οξύμωρο είναι ότι όσο πιο πολύ γίνεται λόγος για την ανάγκη συναίνεσης στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων, τόσο περισσότερο υψώνονται οι τόνοι της αντιπαράθεσης…

_______________________

Πόσο ακόμη πολιτικό δηλητήριο θα ριχθεί άφθονο μεταξύ συνδημοτών, προκειμένου να υπηρετηθεί η μία ή η άλλη παραταξιακή σκοπιμότητα και να «χτισθεί» το δήθεν «άφθαρτο προφίλ» του επόμενου δημάρχου…

_______________________

Αναρωτιέται κάποιος τι θα πρέπει να περιμένουμε ακόμη στους πέντε μήνες που απομένουν έως ότου στηθούν οι αυτοδιοικητικές κάλπες. Πόση ακόμη χωρίς νόημα ένταση και άνευ ουσίας αντιπαράθεση θα ζήσουμε στις συνεδριάσεις των – κατά τα άλλα – κορυφαίων δημοκρατικών θεσμικών οργάνων των τοπικών κοινωνιών μας. Και πόσο ακόμη πολιτικό δηλητήριο θα ριχθεί άφθονο μεταξύ συνδημοτών, προκειμένου να υπηρετηθεί η μία ή η άλλη παραταξιακή σκοπιμότητα και να «χτισθεί» το δήθεν «άφθαρτο προφίλ» του επόμενου δημάρχου…

Και μιας και αρχίσαμε τούτο το άρθρο με Θεοδόση Τάσιο, ας το ολοκληρώσουμε με τον ίδιο:

«…Είναι πιο δύσκολο να ξέρομε τι μας γίνεται. Αλλά κι εμείς το παρακάναμε, βρε παιδί μου: άμα η πλειονότητα των συμπολιτών “αγνοεί” τις αιτίες της χρεοκοπίας μας, την οποία τη βλέπαμε να έρχεται καλπάζουσα από τα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, τα πράγματα είναι όντως πολύ άσχημα…».

«Όσο για τις ηγεσίες μας, μην εκπλήττεστε, οι περισσότερες είναι ό,τι απόμεινε αφού ο λαός απέρριψε όσους τολμούσαν να διαφωνούν με την πολιτική μυωπία της πλειοψηφίας!»…