Ενυπόγραφα

200 χρόνια μετά: Αναζητώντας μια νέα Επανάσταση

200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Οι σχεδιασμοί για φαντασμαγορικούς εορτασμούς… σκόνταψαν στην πανδημία του κορωνοϊού, που συνεχίζει να μολύνει με ανησυχητικούς ρυθμούς μεγάλη μερίδα των συμπατριωτών μας. Αναγκαστικώς, οι εκδηλώσεις θα είναι λιτές, χωρίς τον κόσμο στους δρόμους, χωρίς τις γνωστές παρελάσεις.

Κρίμα, θα σκεφθούν κάποιοι. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού» θα προσθέταμε εμείς. Μπορεί αυτή η επιβαλλόμενη αποχή από τα πολλά πανηγύρια, να δώσει χρόνο σε όλους μας να συλλογισθούμε πάνω στα όσα ακολούθησαν το ξέσπασμα εκείνης της Επανάστασης. Όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκειά της και κυρίως όσα ακολούθησαν μετά από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους.

Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να αναρωτηθούμε ποιοι ξεκίνησαν εκείνο το Κίνημα, ποιοι αντέδρασαν, για να αναγκασθούν αργότερα -όταν είδαν ότι δεν μαζεύεται- να ενταχθούν σε αυτό, δυστυχώς ελέγχοντάς το πλήρως. Ίσως έτσι να απαντηθεί και το ερώτημα γιατί οι πρώτοι «εξαφανίστηκαν» σύντομα από το προσκήνιο -μετέπειτα κάποιοι εξ αυτών και από τα ιστορικά βιβλία- ενώ οι δεύτεροι επιβίωσαν σε κάθε επίπεδο…

Μήπως ήρθε η ώρα να αποτινάξουμε τα δεσμά που χρόνια χαλκεύουμε, δένοντας τα χέρια και τις συνειδήσεις μας;

Θα το κάνουμε; Μπα, τι να τα σκαλίζουμε τώρα. Αφού το μοίρασμα της χώρας μεταξύ «ηρώων», «φιλελλήνων», «προδοτών» και «δαιμόνων» έχει τόσα χρόνια συντελεστεί από τους νικητές της Ιστορίας -όχι σε εθνικό, αλλά σε εσωτερικό επίπεδο- γιατί να κουραζόμαστε με έρευνες πίσω από τις «βαριές κουρτίνες» των επίσημων αρχείων.

Μια απάντηση για την αναγκαιότητα αυτής της έρευνας είναι ότι, εάν δεν σκύψουμε βαθιά στους λόγους που από τότε δεν σηκώσαμε κεφάλι, θα εξακολουθούμε να το κρατάμε σκυμμένο. Θα συνεχίσουμε να μοιρολατρούμε και να αποδίδουμε τα όσα άσχημα μας συμβαίνουν είτε στο «ιδιαίτερο» εθνικό DNA μας, είτε σε κάποιον απροσδιόριστο ξένο παράγοντα. Με άλλα λόγια, θα συνεχίσουμε να διαβιούμε κάτω από ένα σκληρότατο ζυγό, που -επειδή δεν έχει τα απωθητικά χαρακτηριστικά του τουρκικού φεσιού- έχουμε αρχίσει να τον συνηθίζουμε επικίνδυνα.

Μήπως, λοιπόν, μετά από 200 χρόνια χρειαζόμαστε μιαν άλλη Επανάσταση; Μήπως ήρθε η ώρα να αποτινάξουμε τα δεσμά που χρόνια χαλκεύουμε, δένοντας τα χέρια και τις συνειδήσεις μας;

Δύσκολο; Αδύνατον; Χιμαιρικό; Φαντάζομαι και τα τρία επίθετα θα χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον από τους αφέντες της εποχής όταν καλούνταν να σχολιάσουν τον ξεσηκωμό του Γένους. Η Ιστορία, ωστόσο, τους διέψευσε…

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Υποχρεωτικά πεδία *

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet