Το μεταναστευτικό δοκιμάζει τα όρια αντοχής κι ανοχής μας…

Το πρόβλημα έχει ανακύψει εδώ και μήνες, αλλά υποτιμήθηκε εν μέσω των καταιγιστικών εξελίξεων στον οικονομικό τομέα.

Τι κι αν οι “καραβιές” των προσφύγων διαδεχόταν η μία την άλλη στα νησιά μας, αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Τι κι αν οι δήμαρχοι και τα θεσμικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προειδοποιούσαν για τη δύσκολη κατάσταση που είχε αρχίσει να διαφαίνεται.

Η κυβέρνηση, εγκλωβισμένη στις αδιέξοδες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, μπερδεμένη από τις δικές της εσωτερικές ισορροπίες με τους συγκυβερνώντες της, αλλά και θύμα της δυσκίνητης ευρωπαϊκής πολιτικής για το μεταναστευτικό, αδυνατούσε να λάβει δραστικά μέτρα.

Έτσι φθάσαμε στην ανησυχητική κατάσταση που πλέον επικρατεί στην Κω, η οποία λίγο θέλει να καταστεί εκρηκτική. Οι τοπικές αρχές αδυνατούν να λύσουν από μόνες τους το πρόβλημα, ελλείψει πόρων και κεντρικής καθοδήγησης. Έτσι, το μόνο που κάνουν πλέον είναι εκκλήσεις προς την κεντρική διοίκηση, προκειμένου να δοθεί μία άμεση λύση, πριν τα πράγματα λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Η ζωή έχει γυρίσματα και ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί, ανά πάσα στιγμή, στη θέση αυτών 
που σήμερα προσεγγίζουν με κάθε μέσο και κάθε κίνδυνο τα σύνορά μας, σε θάλασσα και στεριά. 

Και οι τελευταίες δεν είναι διόλου απίθανες. Οι τοπικές κοινωνίες “βράζουν”, ενώ ήδη μία περιήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι αρκετή για να διαπιστώσει κάποιος ότι ήδη έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους ρατσιστικά σχόλια, καλυπτόμενα υπό τον μανδύα ενός δήθεν πατριωτισμού.

Η ελληνική κοινωνία, πριν ακόμη συνέλθει από το σοκ του πολιτικού διχασμού, μεταξύ του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, κινδυνεύει να παραδοθεί σε έναν νέο. Κι εδώ οι φωνές… λοξοδρομούν στα άκρα, μεταξύ αυτών που πρεσβεύουν την απόλυτη βία κι εκείνων που θα προτιμούσαν την απόλυτη ασυδοσία. Για άλλη μια φορά, η ανθρώπινη ζωή κι αξιοπρέπεια γίνεται αντικείμενο ιδεοληψιών και φανατισμών, δοκιμάζοντας τα όρια ανοχής κι αντοχής της ελληνικής κοινωνίας.

Η ελληνική Πολιτεία πρέπει άμεσα να αντιδράσει και με δυναμικές παρεμβάσεις στο εσωτερικό, αλλά και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, να δρομολογήσει δράσεις που σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο θα εκτονώσουν την ένταση και σε μακροπρόθεσμο θα θέσουν τη βάση για μόνιμη αντιμετώπιση αυτού του κρίσιμου ανθρωπιστικού προβλήματος.

Εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε να παραμείνουμε όσο πιο ψύχραιμοι γίνεται, να συμβάλλουμε όπως και όσο μπορούμε στην ανακούφιση των συνανθρώπων μας που δοκιμάζονται και να θυμόμαστε πάντα ότι η ζωή έχει γυρίσματα και ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί, ανά πάσα στιγμή, στη θέση αυτών που σήμερα προσεγγίζουν με κάθε μέσο και κάθε κίνδυνο τα σύνορά μας, σε θάλασσα και στεριά.