«Τραγικά αυτοδίδακτοι» σε έναν τόπο γενικευμένης ατιμωρησίας

H ιστορία με το 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ερυθραίας (Θυελλώδης συνεδρίαση για το 1ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ερυθραίας -VIDEO) στον Δήμο Κηφισιάς (που, δυστυχώς, επαναλαμβάνεται σε πολλές γωνιές της Ελλάδος) είναι ενδεικτική του «στρεβλού» τρόπου με τον οποίο επιχείρησε η λεγόμενη θεσμική μεταρρύθμιση στην Αυτοδιοίκηση, ο επονομαζόμενος «Καλλικράτης», να «τακτοποιήσει» τα αυτοδιοικητικά θέματα.

Με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς ολοκληρωμένο σχεδιασμό μετάβασης και κυρίως, με ελάχιστη οικονομική στήριξη, οι δήμοι ανέλαβαν ένα κρίσιμο κομμάτι κρατικής ευθύνης, το οποίο -στην περίπτωσή μας- άπτεται της Παιδείας, δηλαδή του ύψιστου, μαζί με την Υγεία, δημόσιου αγαθού. Την ίδια στιγμή, η απίστευτη γραφειοκρατία και η τραγελαφική επικάλυψη αρμοδιοτήτων επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την ήδη απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά σχολειά.

«Σε αυτόν τον τόπο όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι…» 
που έλεγε και ο Γιώργος Σεφέρης, μάλλον χρειαζόμαστε κι άλλες τραγωδίες 
για να γίνουμε πραγματική κοινωνία υπεύθυνων πολιτών.

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, όπου ο πολίτης κυριολεκτικώς συνθλίβεται υπό το βάρος της μεγάλης -και μονομερώς κατανεμημένης- φορολογίας, το δικαίωμα να σπουδάζει ένα παιδί στο σχολείο του, υπό στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες, παραμένει ακόμη ζητούμενο.

Αντιθέτως, εντελώς στα… αζήτητα παραμένουν οι ευθύνες που βαραίνουν τους κρατικούς λειτουργούς -σε κεντρικό κι αυτοδιοικητικό επίπεδο- για το κατάντημα (και κτηριακό) της ελληνικής Παιδείας.

Ίσως θα ήταν χάσιμο χρόνου, τόσο για τον γράφοντα, όσο και για όσους θα έμπαιναν στον κόπο να τον διαβάσουν, να καταγραφούν λεπτομερώς οι πράξεις εγκληματικής αμέλειας των εν λόγω λειτουργών σε ό,τι αφορά τα σχολεία που στέλνουμε τα παιδιά μας. Εξάλλου, οι εν λόγω “αρμόδιοι” έχουν αποδείξει ότι δεν τους αγγίζει τίποτε, ιδιαίτερα καθώς γνωρίζουν ότι οι πιθανότητες να λογοδοτήσουν στο ελληνικό κράτος της ατιμωρησίας είναι σχεδόν μηδαμινές. Μόνο που η παραμέληση της Παιδείας θα έχει το βαρύ τίμημά της…

«Σε αυτόν τον τόπο όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι…» που έλεγε και ο Γιώργος Σεφέρης, μάλλον χρειαζόμαστε κι άλλες τραγωδίες (μικρές και μεγάλες) μήπως και μπορέσουμε να μετατραπούμε σε πραγματική κοινωνία υπεύθυνων πολιτών. Και με τον τρόπο που “λειτουργούμε” είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τις βιώσουμε…