Παρέμβαση Μ. Διακολιού για τον οδοφωτισμό στο Μαρούσι

Παρέμβαση για τον οδοφωτισμό στον Δήμο Αμαρουσίου κάνει η ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος Αμαρουσίου Μαίρη Διακολιού.

Το θέμα του οδοφωτισμού συζητήθηκε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου.

Ακολουθεί η παρέμβαση της συμβούλου:

Ιδιωτικοποίηση οδοφωτισμού στο Μαρούσι

Ο Δήμος Αμαρουσίου στο Δ.Σ. της 19-9-2017 έφερε θέμα ανάθεσης του οδοφωτισμού της πόλης σε ιδιώτη, με το επιχείρημα ότι η εν λόγω Σύμπραξη Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) θα είναι -δήθεν- επωφελής.

Η διοίκηση μάλιστα, για να στηρίξει την άποψή της, επικαλέστηκε μελέτες που όμως δεν μας έδειξε (sic!!!), γιατί ακόμη δεν ήταν έτοιμες να τεθούν υπόψη του Σώματος (πράγμα που μετετέθη σε μεταγενέστερο χρόνο), ενώ το μόνο στοιχείο που έδωσε στη διάθεσή μας ήταν μία μελέτη προ διετίας βασισμένη σε στοιχεία 2014! Μας κάλεσε δε να υπερψηφίσουμε την ΣΔΙΤ, δηλαδή το να μην έχει δικαίωμα ο Δήμος να λειτουργήσει τον δημοτικό οδοφωτισμό για 12 χρόνια, μόνο με διαβεβαιώσεις, χωρίς στοιχεία, γιατί ήταν ασφυκτικό το χρονικό περιθώριο το έργο να ενταχθεί υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας ΣΔΙΤ, όπου βέβαια, πάλι δεν μας εξήγησε γιατί είναι προτιμότερο να ενταχθούμε υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας ΣΔΙΤ και όχι να έχουμε οι ίδιοι την εποπτεία του έργου αυτού.

Όταν δε για να αντικρούσω την αντιφατική συλλογιστική της διοίκησης χρησιμοποίησα -αναλογικά- τα μόνα στοιχεία που μας εδόθηκαν, ο γενικός γραμματέας του Δήμου με… μάλωσε, γιατί δεν χρησιμοποίησα στοιχεία από τις πρόσφατες μελέτες, που όμως… δεν υπήρχαν στο φάκελο του Δημοτικού Συμβουλίου!

Για τους όρους της ΣΔΙΤ

Η διοίκηση ζήτησε να υπερψηφίσουμε την ΣΔΙΤ χωρίς να μας πει ούτε πόσο κοστίζει η επένδυση, ούτε πώς θα χρηματοδοτηθεί, ούτε αν έχει αντίστοιχη δυνατότητα χρηματοδότησης ο Δήμος (π.χ. Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ευρωπαϊκά προγράμματα κ.λπ.), ούτε γιατί ο Δήμος δεν μπορεί από ίδιους πόρους να εκπονήσει τις απαιτούμενες μελέτες και να μην έχει ανάγκη τον ιδιώτη (εισπράττει 20 εκατ. ευρώ τον χρόνο για ανταποδοτικά τέλη και βάσει της έως τώρα γνωστής σε εμάς μελέτης, τουλάχιστον, το κόστος όλης της επένδυσης και για τα 12 χρόνια είναι περίπου 4 εκατ. ευρώ).

Για την τύχη των εργαζομένων

Η διοίκηση θεωρεί ότι οι έξι ηλεκτρολόγοι του Δήμου θα απασχοληθούν σε άλλες ανάγκες (π.χ. ηλεκτροφωτισμός κτηρίων) αφού ο οδοφωτισμός θα παραχωρηθεί σε ιδιώτη. Όμως, δεν απάντησε στο τι θα γίνει η δημοτική υπηρεσία οδοφωτισμού αφού οι υπάλληλοί της θα απορροφηθούν αλλού, ούτε στο τι θα γίνει μετά τη λήξη της σύμβασης σε 12 χρόνια, όταν κανένας δημοτικός υπάλληλος δεν θα μπορεί να γνωρίζει τον χειρισμό των συστημάτων νέας τεχνολογίας, ούτε τι θα γίνει αν παρουσιαστούν στα 12 χρόνια της σύμβασης αδυναμίες της εταιρείας ή προστριβές με αυτήν… Πώς ο Δήμος θα έχει το προνόμιο – δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης, αφού οι υπάλληλοί του δεν θα έχουν τη δυνατότητα έστω χειρισμού των συστημάτων;

Μόνη λύση φαντάζει να είναι η παράταση της σύμβασης ή η εξεύρεση νέου ιδιώτη επενδυτή, ώστε εσαεί ο Δήμος να μην έχει τον έλεγχο της υπηρεσίας του…

Με λίγα λόγια, εχτές (σ.σ. Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου) η διοίκηση του Δήμου μας ζήτησε να παραχωρήσουμε σε ιδιώτη δημοτική υπηρεσία που αποφέρει έσοδα και προσφέρει εργασία και παράλληλα δυνατότητα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας (βασίζεται στα ανταποδοτικά τέλη), χωρίς να προβλέπει ή να μας ενημερώσει για τις διασφαλιστικές δικλείδες του Δήμου.

Τελικά χρειάζονται οι ΣΔΙΤ;

Δεν υπάρχει περίπτωση να εμπλακεί ιδιώτης σε δημόσια επένδυση αν δεν έχει κέρδος, το δε κέρδος αυτό τελικά το πληρώνει ο πολίτης, με αποτέλεσμα οι παρεχόμενες υπηρεσίες να αποβαίνουν ακριβότερες μακροπρόθεσμα. Αυτό αποδεικνύεται και από τη διεθνή εμπειρία, όπου στην πράξη έχει προκύψει ότι ΣΔΙΤ σε διάφορους τομείς (πχ στον τομέα της υγείας ή των αυτοκινητοδρόμων) έχει καταλήξει να είναι δαπανηρότερη, καθώς το κόστος χρηματοδότησης και το κόστος των διοικητικών εξόδων για τους ιδιώτες είναι μεγαλύτερο απ΄ ότι για το Δημόσιο. Προκειμένου δε το κόστος να περιοριστεί, συνήθως περιορίζεται η έκταση ή η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας ή περιορίζεται το προσωπικό ή μειώνονται οι μισθοί.

Μάλιστα, επειδή οι ΣΔΙΤ διαρκούν πολλά χρόνια συνήθως (ώστε ο ιδιώτης να αποσβέσει το κόστος του και να αποκομίσει το επιθυμητό για εκείνον κέρδος) οι αντίστοιχες δημόσιες υπηρεσίες απαξιώνονται (στην περίπτωση του οδοφωτισμού Αμαρουσίου μόνο που δεν θα καταργηθούν, κατά την έμμεση ομολογία του γενικού γραμματέα) καθιστώντας τον ιδιωτικό τομέα μονοπώλιο, πράγμα που έχει μόνιμη επίδραση:

α) στο κόστος της υπηρεσίας (τα μονοπώλια πάντα είναι ακριβότερα), 

β) στις θέσεις των εργαζομένων (δεν έχει σημασία το ότι οι υπάρχοντες ηλεκτρολόγοι θα απορροφηθούν αλλού, έχει σημασία ότι μη υπαρχούσης της ανάγκης εποπτείας του οδοφωτισμού από τον Δήμο δεν θα αντικαθίστανται, ή θα θεωρούνται υπεράριθμοι)

και γ) στην τοπική οικονομία (η ανάδοχος εταιρία θα δραστηριοποιείται σε δήμους ανά την Ελλάδα, συνεπώς οι εργαζόμενοί της και τα κέρδη της είναι απίθανο να προέρχονται ή να διοχετεύονται αντίστοιχα στο Μαρούσι).

Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Δήμος θα έπρεπε να ισχυροποιείται και να πρωτοπορεί ο ίδιος στις νέες τεχνολογίες επενδύοντας σε αυτές και δημιουργώντας ποιοτικές θέσεις εργασίας από αυτές. Έτσι, θα συνδράμει την τοπική οικονομία, τα μικρά οικογενειακά καταστήματα της περιοχής μας, τους τοπικούς αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους ως ένας από τους μεγαλύτερους ενισχυτές της.