«Δεμένοι χειροπόδαρα» οι Δήμοι στον μνημονιακό ζυγό
Ενυπόγραφα

«Δεμένοι χειροπόδαρα» οι Δήμοι στον μνημονιακό ζυγό

Όσο περνά ο καιρός αποκαλύπτεται, ολοένα και πιο ξεκάθαρα, ότι η πολύχρονη ζεύξη της χώρας στον μνημονιακό ζυγό έχει «δέσει χειροπόδαρα» τους Δήμους, οι διοικήσεις των οποίων αισθάνονται να ασφυκτιούν υπό το βάρος ενός δύστροπου, πολύπλοκου και μη λειτουργικού θεσμικού πλαισίου. Ακόμη και η πιο απλή διαδικασία προσκρούει σε νόμους, διατάξεις, εγκυκλίους κ.λπ., που καθιστούν σχεδόν αδύνατη την καθημερινή λειτουργία μιας δημοτικής Αρχής.

Κι αν υποθέσει κάποιος ότι η παραπάνω διαπίστωση οφείλεται σε διάθεση άσκησης αντιπολίτευσης προς τη σημερινή κυβέρνηση, θα υποθέσει λάθος. Σε πρόσφατη συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου στον Βόρειο Τομέα Αττικής, δήμαρχος, η παράταξη του οποίου στηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνειών σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του Δήμου του, όταν ομολόγησε πως η διοίκησή του αναγκάζεται να κινηθεί στα «όρια της νομιμότητας», προκειμένου να αντιμετωπίσει επείγοντα και ζωτικά προβλήματα των δημοτών.

Και δεν είναι ο μόνος. Παλιός αυτοδιοικητικός μάς έλεγε πρόσφατα ότι εάν, υπό το σημερινό καθεστώς, μια δημοτική Αρχή επιλέξει να κινηθεί αυστηρά στο θεσμικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, απλούστατα θα δει τον Δήμο της να καταρρέει. Άρα, εκ των πραγμάτων, μια δημοτική Αρχή θα πρέπει καθημερινά να «αυτοσχεδιάζει», να πιέζει τις υπηρεσίες της (τα στελέχη των οποίων, υπό τον φόβο ποινικών κυρώσεων, βάζουν όλο και πιο δύσκολα την υπογραφή τους), να εφευρίσκει απίθανους τρόπους και, γενικώς, να επιστρατεύει ό,τι μπορεί να βάλει η φαντασία του ανθρώπου, ώστε να μπορέσει να καλύψει από την πιο απλή ανάγκη, όπως το κλείσιμο μιας λακκούβας στον δρόμο, μέχρι σημαντικά θέματα, όπως η αποκατάσταση μιας φθοράς που θέτει σε κίνδυνο τη σωματική ασφάλεια των μαθητών ενός σχολείου.

_______________________
Αναρωτιέται κανείς εάν είναι τόσο δύσκολο να συνειδητοποιήσουν όσοι λαμβάνουν τις αποφάσεις σε κεντρικό επίπεδο ότι με την τακτική τους απέναντι στην Αυτοδιοίκηση «πριονίζουν το κλαδί» πάνω στο οποίο κάθονται και οι ίδιοι.
_______________________

Κάποιοι, προφανώς, θεωρούν ότι με το δαιδαλώδες θεσμικό πλαίσιο που έχουν δημιουργήσει υπηρετείται η διαφάνεια και αποτρέπεται η πιθανότητα κάποιας σκανδαλώδους συμπεριφοράς εκ μέρους ορισμένων αιρετών. Ωστόσο, το επιχείρημα αυτό, είναι εξαιρετικά αφελές. Εάν διαπιστώνεις ότι όντως υπάρχουν ενδείξεις διαφθοράς σε έναν χώρο, δεν δυσκολεύεις τις διαδικασίες, αφού κάτι τέτοιο μοιραία οδηγεί ακόμη και τους «νομιμόφρονες»  αιρετούς στο ν’ αναζητήσουν τρόπους να τις παρακάμψουν. Αντιθέτως, απλοποιείς το σύστημα και αυξάνεις ποσοτικά -αλλά κυρίως ποιοτικά- τους εσωτερικούς και εξωτερικούς ελέγχους.

Αυτό θα έκανε μια κυβέρνηση που έχει συνειδητοποιήσει τον αυξημένο ρόλο που διαδραματίζει σήμερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό θα έκανε μια κεντρική διοίκηση που θα είχε αναγνωρίσει την τεράστια συμβολή των Δήμων στην ανακούφιση των πολιτών, αλλά και στην προστασία τους από τα «κύματα» της οικονομικής κρίσης, τα τελευταία χρόνια. Αντί αυτού, και η σημερινή κυβέρνηση, όμοια με τις προηγούμενες, επιλέγει την «εύκολη», αλλά εξόχως επικίνδυνη τακτική, του «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Έτσι, όχι μόνο δεν διευκολύνει θεσμικά τους Δήμους να λειτουργήσουν, αλλά και τους ευνουχίζει οικονομικά, μέσω των περικοπών πόρων, καθιστώντας τους απλούς διαχειριστές μιας μίζερης καθημερινότητας.

Αναρωτιέται κανείς εάν είναι τόσο δύσκολο να συνειδητοποιήσουν όσοι λαμβάνουν τις αποφάσεις σε κεντρικό επίπεδο ότι με την τακτική τους «πριονίζουν το κλαδί» πάνω στο οποίο κάθονται και οι ίδιοι. Πραγματικά προκαλεί απορίες το γεγονός ότι ορισμένοι αδυνατούν να δουν ότι οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, την Αυτοδιοίκηση στα… βράχια, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για την ίδια τη συνοχή του κοινωνικού ιστού.

Άραγε, πρόκειται για ανικανότητα ή για σκοπιμότητα; Πρόκειται για αδυναμία να διαπραγματευθούν με τους δανειστές ένα βιώσιμο πλάνο για την ανάπτυξη του αυτοδιοικητικού θεσμού ή αυτό επιτάσσει η δική τους ακλόνητη ιδεοληψία;

Ό,τι και να συμβαίνει, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η Αυτοδιοίκηση έχει πάρει την κατηφόρα και εάν δεν βρεθεί άμεσα κάτι ν’ ανακόψει την καθοδική πορεία της, η «πρόσκρουση», εκτός από αναπόφευκτη, θα είναι και σφοδρότατη. Και είναι βέβαιο ότι τα συντρίμμια της «πρόσκρουσης» αυτής θα φθάσουν μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου, τραυματίζοντας μια ήδη εξασθενημένη πολιτικά κυβέρνηση.

Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Εκείνο που τρομάζει είναι τα «τραύματα» που θα προκαλέσει μια τέτοια «πρόσκρουση» σε έναν λαό που δεν βλέπει από πουθενά ακόμη να έρχεται η «Άνοιξη»…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet