Σκέψεις γύρω από τις μαθητικές παρελάσεις από την Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Λυκόβρυσης – Πεύκης
Κοινωνία

Σκέψεις γύρω από τις μαθητικές παρελάσεις από την Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Λυκόβρυσης – Πεύκης

Την αντίθεσή της στην πραγματοποίηση μαθητικών παρελάσεων εκφράζει, με ανακοίνωσή της, η Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ Λυκόβρυσης – Πεύκης, παίρνοντας αφορμή την πρόσφατη συζήτηση που έχει προκληθεί στον Δήμο για την πραγματοποίηση χωριστών εκδηλώσεων – παρελάσεων στις δύο Δημοτικές Κοινότητες.

Στην ανακοίνωσή της, η Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Λυκόβρυσης – Πεύκης αναφέρει:

Παραμονές της επετείου της  28ης Οκτωβρίου, αντί  να συζητάμε για το αν πρέπει να γίνονται δύο παρελάσεις στον Δήμο μας ή μια  εναλλάξ, εμείς αντιπροτείνουμε την υπέρβαση αυτού του αναχρονιστικού – και από κάθε παιδαγωγική άποψη – απαράδεκτου στρατοκρατικού, μεταξικού θεσμού των μαθητικών παρελάσεων.

Τι αναπαράγουν αλήθεια οι μαθητικές παρελάσεις και εγχαράσσουν στον νου των παιδιών μας – τους νέους πολίτες μας;

α. Τον διαχωρισμό – διάκριση αγοριών και κοριτσιών, αναστήματος παραστατών, σημαιοφόρου και των «πληβείων» να ακολουθούν.

β. Την απόρριψη από τη συμμετοχή των παιδιών με αναπηρίες.

γ. Τη στρατοκρατική ομοιομορφία στο ντύσιμο, ένα βήμα διαφορετικό του καθημερινού, τη στοίχιση.

δ. Την τυμπανοκρουσία εμβατηρίων, με τα παιδιά μας να παίζουν τα στρατιωτάκια.

ε. Την υποταγή – με απόδοση τιμών – στους «επισήμους».

στ. Την εθνικιστική μονοπολιτισμική προβολή μιας ρητορείας που προφανώς ξεχνά ακόμη και αυτούς που έπεσαν τότε μαχόμενοι και δεν ήταν ομόδοξοι ή εθνοτικά Έλληνες (χαρακτηριστικό παράδειγμα: ο πρώτος, ανώτερος μάλιστα αξιωματικός, που έπεσε στο μέτωπο ήταν ο Εβραίος Έλληνας συνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής).

ζ. Τις διαιωνιζόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το θέμα τυχόν αλλοδαπών σημαιοφόρων και τόσα ακόμη.

Εμείς λοιπόν προτείνουμε την αντικατάσταση των μαθητικών παρελάσεων από ουσιαστικές εκδηλώσεις, τόσο στο εσωτερικό των σχολείων όσο και σε επίπεδο Δήμου, με στόχο συζητήσεις – χωρίς ρητορείες – για το πραγματικό νόημα του γεγονότος που  γιορτάζουμε. Όχι «εκ καθήκοντος», αλλά για να παραμένει ενεργή η μνήμη.

Προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε ακόμη να προτείνουμε πολλαπλές, πολύμορφες και  ουσιαστικές δράσεις, τόσο – και  κυρίως –  σε επίπεδο μαθητών, όσο όμως και δημοτικής αρχής.

 Γνωρίζουμε ότι η πρότασή μας θα αντιμετωπισθεί με εχθρότητα από τις συντηρητικές απόψεις και τους διάφορους τοπικούς παράγοντες. Ακόμη ότι θα στεναχωρήσει τα παιδιά που ήδη ετοιμάζονται με πρόβες εκτός του σχολικού χώρου και ακριβώς γι’ αυτό η ιδέα της παρέλασης συναντά τη χαρούμενη αποδοχή τους. Γιατί γίνεται «έξω» και αντιμετωπίζεται από τους μαθητές/τριες με την ιλαρότητα ενός – «θορυβώδους» μάλιστα – παιχνιδιού (αλήθεια, πόσο ενδιαφέρον θα είχε αν ένα μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας  γίνονταν «έξω» και με «παιγνιώδη» διδακτική προσέγγιση σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής μας, τα επαγγέλματα των γειτονιών μας, την οικολογική συνείδηση κ.λπ.;).

Από τους εκπαιδευτικούς μας, τέλος, εξαρτάται η ουσιαστική αντιμετώπιση των ιστορικών στιγμών της πορείας του κράτους μας, ο εμπνευσμένος γιορτασμός με θεατρικές και κινηματογραφικές πρωτοβουλίες και συζητήσεις, με επιλογές και προτάσεις των ίδιων των μαθητικών κοινοτήτων, τουλάχιστον στο επίπεδο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όχι μόνο στο κλειστό περιβάλλον του σχολείου, αλλά και στον δημόσιο χώρο, με την παρουσία γονιών και φίλων.  

Γι’ αυτό εμείς είμαστε αντίθετοι στον θεσμό των μαθητικών παρελάσεων, όπως και σε κάθε είδους αποκλεισμό και μιλιταρισμό, στο πλαίσιο του καθημερινού αγώνα για μια εκπαίδευση ανοικτή και δημοκρατική. Για ένα  σχολείο με  σεβασμό στη διαφορετικότητα, την ειρήνη και  τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που μετά τον Β’ Παγκόσμιο διαιωνίζει  αυτό το αναχρονιστικό έθιμο, ενώ η υποχρεωτικότητα της συμμετοχής σε αυτό μαθητών και εκπαιδευτικών έχει  καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet