Ποιοι και γιατί στρέφουν τον ελληνικό πληθυσμό στον ρατσισμό;

Νηφάλια ήταν η συζήτηση που έγινε την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019 στην έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πεντέλης, για τους πρόσφυγες που η κυβέρνηση φημολογείται ότι προτίθεται να μεταφέρει στα Μελίσσια, χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση της δημοτικής αρχής και των πολιτών. Μόνο που αυτό οφείλεται αποκλειστικώς στη στάση που κράτησαν όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι, αλλά και οι δημότες που είχαν σπεύσει να παραστούν στη συνεδρίαση. Και το φαινόμενο δεν είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί, εάν οι κυβερνητικοί αρμόδιοι επιμείνουν στην απαράδεκτη τακτική του αιφνιδιασμού των τοπικών κοινωνιών.

Η στήλη στο θέμα του προσφυγικού δεν έχει «χαϊδέψει ποτέ αυτιά». Απεναντίας, έχει κατηγορηθεί για «πέραν του ανεκτού ορίου» υπεράσπισή τους. Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αναίτια την αγωνία των πολιτών που μαθαίνουν ότι κάποιοι επιχειρούν να μεταφέρουν στην περιοχή τους μέρος του «φορτίου» που έχουν «στοιβάξει» στα ελληνικά νησιά, χωρίς καμία προειδοποίηση και, βέβαια, άνευ ενημέρωσης για ποιους και πόσους πρόσφυγες μιλάμε, πού θα φιλοξενηθούν, με ποια κριτήρια και με ποιες υποδομές.

Το θέμα είναι βαθιά αυτοδιοικητικό, αφού έχει να κάνει με τον ίδιο τον πυρήνα του θεσμού, όπως τουλάχιστον τον φαντάστηκε ο συνταγματικός νομοθέτης. Τον νομοθέτη που αγνοούν προκλητικά όσοι επιχειρούν να μετατρέψουν τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης σε απλούς «σκουπιδιάρηδες» και διαχειριστές κάποιων κοινωνικών δομών, αφαιρώντας τους τον λόγο σε θέματα μείζονος κοινωνικής σημασίας, όπως το προσφυγικό. Τον νομοθέτη που ακυρώνουν όσοι συμπεριφέρονται στις τοπικές κοινωνίες σαν να είναι υποτελείς τους, χωρίς καμιά δυνατότητα να παρεμβαίνουν ουσιαστικά σε ζητήματα που αφορούν -ή ακόμη και καταστρέφουν- την καθημερινότητά τους.

Οι πολίτες απαιτούν να ενημερώνονται, να συναποφασίζουν για το μέλλον τους, να έχουν λόγο για όσα τους αφορούν. Αλήθεια, Δημοκρατία δεν λέγεται αυτό;

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδος όπου βρέθηκαν πρόσφυγες, οι Έλληνες τους αγκάλιασαν και τους βοήθησαν με κάθε τρόπο. Αλλά οι κυβερνήσεις δεν βοήθησαν. Αντιθέτως, υπηρετώντας -για λόγους που, λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε- έξωθεν εντολές, άφησαν ανεξέλεγκτα τα μεταναστευτικά-προσφυγικά κύματα, με αποτέλεσμα πλέον να απειλούν να «πνίξουν» τον ντόπιο πληθυσμό. Και από κοντά κάποιες επιτήδειες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις βρήκαν εύφορο έδαφος για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια τους, αγνοώντας τα βάρη που καλούνταν να σηκώσουν πολίτες, ήδη εξοντωμένοι από την πολύχρονη εγχώρια οικονομική κρίση.

Ουδείς δικαιούται να κρίνει εύκολα ως ρατσιστικές τις φωνές ανθρώπων που διεκδικούν να μπορούν να ζουν ήσυχοι στα σπίτια τους. Τα ακραία φανατικά στοιχεία, που τρέφουν αισθήματα μισαλλοδοξίας, γίνονται εύκολα «ορατά» και δεν χαρακτηρίζουν το σύνολο του πληθυσμού. Οι υπόλοιποι είναι πολίτες που απαιτούν να ενημερώνονται, να συναποφασίζουν για το μέλλον τους, να έχουν λόγο για όσα τους αφορούν. Αλήθεια, Δημοκρατία δεν λέγεται αυτό;

Μια πολίτης, στην προαναφερόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πεντέλης, είπε: «Δεν ξέρω αν είμαι ρατσίστρια πια». Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερη φράση δήλωσης της σύγχυσης και της αγωνίας που βιώνει σήμερα ο Έλληνας πολίτης αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα των απίστευτα μεγάλων προσφυγικών ροών στη χώρα του.

Τέτοιοι πολίτες δεν είναι ρατσιστές, αλλά ενδεχομένως να γίνουν, εξ ανάγκης. Εκτός κι αν αυτό είναι το σχέδιο κάποιων. Να φθάσουν στα όριά του τον ελληνικό λαό, να τον στρέψουν ενάντια στους ανθρώπους που αναζητούν κι αυτοί εναγωνίως «μια θέση στον ήλιο» και, άρα, να τον κάνουν πρόθυμο να δεχθεί με «ανακούφιση» την εφαρμογή μιας σκληρής και απάνθρωπης πολιτικής κατά των προσφύγων.

«Τραβηγμένος από τα μαλλιά» ο συλλογισμός; Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο του Τζ. Όργουελ «1984» και συγκρίνει ορισμένες από τις περιγραφές του με όσα γίνονται σήμερα, καλείται να απαντήσει…