Αντώνης Νάτσικας: Τα «παθήματα» μας έγιναν «μάθημα»;

Η κρίση επιβεβαίωσε ότι, επί της ουσίας:

• Κανείς δεν σώζεται σε μία χώρα που χρεοκοπεί.
• Κανείς δεν σώζεται σε ένα καράβι που βυθίζεται.
• Κανείς δεν σώζεται σε ένα δάσος που φλέγεται.

Στα χρόνια πριν από την κρίση,  η πλειοψηφία των πολιτών και των δημοτών, αποφασίζαμε και ψηφίζαμε αυτούς που θα μας εκπροσωπούσαν στη Βουλή, στην Περιφέρεια ή στον Δήμο με γνώμονα και, σχεδόν αποκλειστικό, κριτήριο την προσωπική μας «ωφελιμιστική ζυγαριά».

Γράφει ο Αντώνης Νάτσικας*

Ο διορισμός στο δημόσιο ενός δικού μας ανθρώπου, η προαγωγή ενός υπαλλήλου στο δημόσιο, η ευνοϊκή τοποθέτηση ή μετάθεση ενός φαντάρου στο στρατό, κλπ επηρέαζαν και σε σημαντικό βαθμό καθόριζαν την πολιτική μας προτίμηση ή την προτίμηση ενός υποψηφίου μέσα σε ένα ψηφοδέλτιο.

Για πολλές δεκαετίες, το «ρουσφέτι» και το αναμενόμενο ή προσδοκώμενο προσωπικό όφελος καθόριζε ή επηρέαζε τα μέγιστα τις εκλογικές μας αποφάσεις. Το ρουσφέτι διαμόρφωνε ψηφοφόρους, προσδιόριζε τη νοοτροπία μας και την «αισθητική μας» όσον αφορά στην πολιτική μας προτίμηση και κρίση.

Τη νοοτροπία αυτή την ενίσχυε (αν δεν την καλλιεργούσε συστηματικά) η ευνοιοκρατία σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας της κρατικής μηχανής, η βαθειά πεποίθηση ότι χωρίς «μπάρμπα» στην Κορώνη δεν μπορείς να ξεπεράσεις τα εμπόδια που υπάρχουν στην δημόσια διοίκηση. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν σήμερα έχουμε αλλάξει έστω και λίγο και αν τα… παθήματα μας έγιναν… μάθημα.

Τώρα τελευταία μας δόθηκε η ευκαιρία να σχολιάσουμε ειρωνικά, κατακριτικά και υποτιμητικά την πολιτική στάση ή την τοποθέτηση  βουλευτών, εντός και εκτός του Κοινοβουλίου. Περιπτώσεις μετακινήσεων από κόμμα σε κόμμα, αλλαγής τοποθέτησης σε πολύ σημαντικά θέματα εθνικής πολιτικής, παραβίαση κόκκινων και… κατακόκκινων γραμμών που οι ίδιοι είχαν θέσει και ορίσει, έγιναν καθημερινή πρακτική. Παπαχριστόπουλος, Παπακώστα, Φωκάς, Κουντουρά, Ζουράρις, Μεγαλοοικονόμου, Κουίκ, κ.λπ., κ.λπ. είναι μερικές από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις εκπροσώπων μας οι οποίοι διέψευσαν τον ίδιο τους τον εαυτό.

Όλοι αυτοί, όμως, είναι εκλεγμένοι από τους ψηφοφόρους τους και κάποιοι από αυτούς ενδέχεται να ξαναψηφισθούν από τους ίδιους ή άλλους ψηφοφόρους, με αποκλειστικό πιθανότατα κριτήριο την προσωπική συμφεροντολογική ζυγαριά του καθενός.

Υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα εκπροσώπων μας στην Περιφέρεια και στους Δήμους. Η κ. Δούρου στην Περιφέρεια Αττικής απογοήτευσε τους περισσότερους από τους ψηφοφόρους της και «έλαμψε» διά της απουσίας της και διά της απραξίας της σε κρίσιμες και τραγικές στιγμές της Αττικής  (πλημμύρες και 23 νεκροί στη Μάνδρα, πυρκαγιά στο Μάτι με 100 νεκρούς και πυρκαγιά στην Κινέττα με απίστευτες καταστροφές).

Ο κ. Ψινάκης «έλαμψε» αφ΄ ενός με τις ενδυματολογικές του, κ.λπ. εμφανίσεις και αφ΄ ετέρου με την πλήρη απουσία του, την ανικανότητά του και τα ψέματά του.

Στις κρίσιμες και δραματικές στιγμές που έζησαν οι κάτοικοι στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018, ο επιπόλαια εκλεγμένος κ. Ψινάκης προσπάθησε να «δουλέψει» τον κόσμο και να «κρύψει» την πολιτική του «γύμνια» λέγοντας το αξέχαστο ψέμα: «Το δικό μου σπίτι άναψε αμέσως, κάηκε σε δευτερόλεπτα. Δεν πρόλαβε η μητέρα μου να πάει από την κουζίνα στο σαλόνι. Ήταν αέρας 8 μποφόρ σε περιοχές με πεύκα, είναι σαν να βάζεις το σεσουάρ στο τζάκι…»;

Η επιλογή και η ψήφος του καθενός μας, ρυθμίζει και επηρεάζει τη ζωή όλων μας και κυρίως επηρεάζει την πορεία της χώρας, της Περιφέρειας ή του Δήμου μας. Στις δημοτικές εκλογές η ευθύνη των δημοτών είναι ακόμη μεγαλύτερη και το ενδεχόμενο λάθος δεν δικαιολογείται.

Γνωρίζουν «από πρώτο χέρι» τις ικανότητες ή τις «ανικανότητες», τις δυνατότητες ή τις αδυναμίες, τη συνέπεια ή την ασυνέπεια, την αποτελεσματικότητα ή την αναποτελεσματικότητά των υποψηφίων δημάρχων.

Οι δημότες της Αγίας Παρασκευής θα εκλέξουν τον δήμαρχό τους στις εκλογές του Μαΐου.

Ας ελπίσουμε ότι τα «παθήματα» μας έχουν γίνει «μάθημα».

Εξ άλλου «μετά την απομάκρυνση από την… κάλπη» ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, ούτε διορθώνεται πριν περάσουν 4 χρόνια.

*Πολιτικός μηχανικός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αγία Παρασκευή η Πόλη μας