Μήνυμα Μ. Πατούλη-Σταυράκη για την επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας

Με αφορμή την Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος που καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 σε μνήμη των κτηνωδιών και του βίαιου ξεριζωμού που υπέστησαν οι πρόγονοί μας το 1922 και την περίοδο που ακολούθησε, η πρόεδρος του Ομίλου για την UNESCO Βορείων Προαστίων και δημοτική σύμβουλος Αμαρουσίου Μαρίνα Πατούλη-Σταυράκη απευθύνει το ακόλουθο μήνυμα:

«Από τις μελανότερες σελίδες και τις πιο θλιβερές επετείους της νεότερης ελληνικής ιστορίας είναι αυτή της κατάρρευσης των ελληνικών δυνάμεων το 1922 στη Μικρά Ασία. Οι σφαγές, οι λεηλασίες, ο βίαιος ξεριζωμός από τις πατρογονικές εστίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικρά Ασίας. Η Μικρασιατική καταστροφή, όπως είθισται να αποκαλείται το σύνολο των ιστορικών γεγονότων του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου του 1922, έβαλε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του Ελληνισμού στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα.

»Δεν είναι μόνο ο αποτροπιασμός για την κτηνωδία που βίωσαν οι πρόγονοί μας από τους Νεότουρκους εθνικιστές, ο πόνος για τις χαμένες πατρίδες αλλά και η θλίψη για την αφιλόξενη πατρίδα και τα πέτρινα χρόνια για επιβίωση με τα οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι όσοι γλίτωσαν της τουρκικής λαίλαπας. Ο χρόνος μπορεί να μαλακώνει τον πόνο, όμως, η πληγή της προσφυγιάς σχεδόν έναν αιώνα μετά, ακόμα και στις ψυχές των απογόνων των Μικρασιατών παραμένει ανοικτή.

»Η Γενοκτονία των Ελλήνων, η σκόπιμη και συστηματική εξόντωση, μέχρι το 1923 των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολικής Θράκης και της Μικράς Ασίας, κυρίως της Ιωνίας, Καππαδοκίας, Πόντου, Βιθυνίας, αρχής γενομένης με τη Σφαγή του Οικονομείου στις 25 Ιανουαρίου 1913, από τους μηχανισμούς της οθωμανικής κυβέρνησης των εθνικιστών Νεότουρκων και του τουρκικού εθνικιστικού κινήματος του Μουσταφά Κεμάλ, θεωρείται μία από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες.

»Ως Όμιλος για την UNESCO Βορείων Προαστίων, στη βάση των ανθρωπιστικών ιδεωδών που πρεσβεύουμε και του σεβασμού στην ιδέα του ανθρώπου, καταδικάζουμε κάθε θηριωδία με χαρακτηριστικά εθνικής εξόντωσης και θεωρούμε αυτονόητο ότι θα πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση για την αναγνώριση κάθε τέτοιου και παρόμοιου γεγονότος γενοκτονίας και η αποτροπή κάθε νέου. Παράλληλα, με κάθε ευκαιρία ως Όμιλος αναδεικνύουμε το μεγαλείο του Ελληνισμού σε στιγμές δόξας αλλά και στις μελανές επετείους της ιστορίας του. Πρεσβεύουμε ότι αν διατηρούμε ζωντανή την ελληνική ιστορική μνήμη τιμώντας τους προγόνους μας και τα ιστορικά γεγονότα, υπενθυμίζουμε προς πάσα κατεύθυνση τη μοναδική ικανότητα του γένους μας να αναγεννιέται από τις στάχτες του. Όσο διατηρούμε ζωντανή την εθνική μας συνείδηση, όσο η ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα μεταλαμπαδεύονται στις νεότερες γενιές, καμία μνήμη, κανένας λαός δεν χάνονται στη λήθη του χρόνου».