Μήνυμα προέδρου Ομίλου για την UNESCO Β.Π. για την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών

Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Εκπαιδευτικών που καθιέρωσε η UNESCO, η πρόεδρος του Ομίλου για την UNESCO Βορείων Προαστίων, δημοτική σύμβουλος Αμαρουσίου και εκπαιδευτικός φιλόλογος Μαρίνα Πατούλη-Σταυράκη απευθύνει το ακόλουθο μήνυμα:

«Η 5η Οκτωβρίου είναι μια μέρα που θέτει στο επίκεντρο τους εκπαιδευτικούς, τις ανάγκες και τα προβλήματά τους, τιμώντας το πολύτιμο έργο τους και τον αγώνα που καταβάλλουν για την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους τους μαθητές. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολλαπλός και πολυεπίπεδος, δεν περιορίζεται σε μία στείρα διδακτική εμπειρία αλλά είναι πολύπλευρα μορφωτικός και διαπλαστικός ανθρώπων και προσωπικοτήτων. Η εκπαιδευτική προσφορά δύσκολα αποτιμάται και σαφώς δεν προσδιορίζεται απλά και μόνο με την αποτύπωση του έργου του εκπαιδευτικού στην κοινότητα χαρτογραφώντας τις δράσεις που σχεδίασε και εμψύχωσε αποτελεσματικά. Περιλαμβάνει τόσα πολλά η εκπαιδευτική προσφορά, και μονάχα οι μνήμες των μαθητών μετά από χρόνια μαζί με την αυθόρμητη χαρούμενη έκφρασή τους σε αναφορά του παιδαγωγού τους, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι αποτελούν έναν έγκυρο ποιοτικό δείκτη αποτίμησης.

»Η σημασία του δασκάλου και ως προσωπική συμπεριφορά και ως επαγγελματική επίδοση δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε τόσο κεφαλαιώδης και τόσο πρωταρχική όσο στον καιρό μας. Η αναγκαιότητα της παιδείας προβάλλει κολοσσιαία. Και κατά συνέπεια ουδέποτε άλλοτε υπήρξε τόσο δύσκολο και τόσο βαρύ το έργο του εκπαιδευτικού. Η συνθετική πολυμέρεια της σημερινής ζωής μας κατακλύζει. Καθημερινά εμφανίζονται και αποταμιεύονται με ταχύτητα τόσα πνευματικά αγαθά και τόσες κατακτήσεις στον τεχνικό τομέα ώστε είναι αναπόφευκτο το βάρος της παιδείας να αυξάνει κάθε μέρα με εντατικό ρυθμό και για εκείνον που τη δέχεται και για εκείνον που την ασκεί. Και ας μην ξεχνάμε την ανάγκη για συνεργασία με συναδέλφους, γονείς και φορείς.

»Ο όμορφος και καρποφόρος αυτός δρόμος αναμφισβήτητα είναι εποικοδομητικός αλλά και προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή και υπεύθυνη διαχείριση του εκπαιδευτικού επιπρόσθετα στο ήδη απαιτητικό έργο του. Το θεμελιώδες αξίωμα των επιστημών της αγωγής ταυτίζεται με την παιδαγωγική αλληλεπίδραση. Η παιδαγωγική επικοινωνία είναι η πεμπτουσία της εκπαιδευτικής προσφοράς και είναι αυτή που ξεδιπλώνει την εμπιστοσύνη, τις δεξιότητες, την ασφάλεια, την αυτοεκτίμηση, την ενσυναίσθηση, τον σεβασμό και όλες τις αξίες που γονιμοποιούν το εκπαιδευτικό έργο και οριοθετούν το πλαίσιο της εκπαιδευτικής προσφοράς. “Ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες” έχει πει ο μεγάλος Έλληνας λογοτέχνης Νίκος Καζαντζάκης.

»Όμως, για κάθε γέφυρα γνώσης που καταφέρνει να γίνει ο σημερινός Έλληνας εκπαιδευτικός χρειάζεται να υπερπηδήσει πολλά εμπόδια. Από τις ελλείψεις σε σχολικό εξοπλισμό και προσωπικό, την απουσία ενός σαφούς και σταθερού πλαισίου εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής με σωρεία μεταρρυθμίσεων και ματαιώσεων, την αέναη αγωνία των μεταθέσεων σε θέσεις αναπληρωτών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, τις αναλογικά με τις απαιτήσεις του έργου τους εξαιρετικά δυσανάλογες χαμηλές μισθολογικές απολαβές μέχρι την πραγματικότητα που βιώνουν μέσα στην τάξη με την έλλειψη συμμετοχής των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία, με αρνητικές συμπεριφορές, επιθετικότητα και απειθαρχία, οι εκπαιδευτικοί καλούνται να διαχειριστούν αυτές και ένα σωρό άλλες προκλήσεις και να λειτουργήσουν ως “κυματοθραύστες” των κινδύνων που παραμονεύουν για την ψυχική και σωματική υγεία και ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

»“Διδάσκαλος χωρίς βιβλία, είναι ράφτης χωρίς βελόνα” είχε καταγραφεί να λέει ο Αδαμάντιος Κοραής για τα χρόνια του, διατύπωση επίκαιρη στις μέρες μας αν την παραφράσουμε λίγο στη βάση των νέων σύγχρονων δεδομένων. Δάσκαλος χωρίς τεχνολογικά εργαλεία και επιμόρφωση στη χρήση των σύγχρονων τεχνολογικών κατακτήσεων και δυνατοτήτων είναι εκπαιδευτικά ανάπηρος. Ο δρόμος του Έλληνα εκπαιδευτικού είναι στρωμένος με αγκάθια και όχι με ροδοπέταλα, και είναι καιρός η Πολιτεία να επιδείξει τον στοιχειώδη σεβασμό απέναντι στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού και να σκύψει με ειλικρινές ενδιαφέρον και σοβαρότητα πάνω στα πολλά και διαφορετικά προβλήματα που καλείται να επιλύσει προκειμένου να υπερασπίσει με αξιοπρέπεια τον ρόλο του. Το όφελος δεν θα έχει έναν μόνο αποδέκτη αλλά το σύνολο της μαθητικής κοινότητας, το σύνολο της κοινωνίας. Είναι πλέον αδήριτη ανάγκη ο ρόλος του εκπαιδευτικού και του σχολείου να επαναπροσδιοριστούν στη βάση ενός παιδαγωγικού πεδίου με αποστολή τη διαμόρφωση υγιών και ολοκληρωμένων ανθρώπων σε ένα πλαίσιο όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι θα αντλούν ικανοποίηση.

»Ως Όμιλος για την UNESCO Βορείων Προαστίων αναπτύσσουμε μία σειρά από δράσεις παιδαγωγικού χαρακτήρα ώστε να συμβάλλουμε στην κατεύθυνση της αναμόρφωσης του σχολείου και του εκσυγχρονισμού του μοντέλου λειτουργίας του. Δίνοντας έμφαση στα ζητήματα που άπτονται της προστασίας των παιδιών μας από τους κινδύνους της σύγχρονης πραγματικότητας κάνουμε εκπαιδευτικούς και μαθητές κοινωνούς μέσα από μία αμφότερα εποικοδομητική παιδαγωγική διαδικασία. Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε το σχολικό περιβάλλον και μέσα από νέες πρωτοβουλίες και συνεργασίες. Εξάλλου οι σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες και η αντιμετώπιση της καθημερινότητας μέσα από τα μάτια των παιδιών, δεν μας επιτρέπει να μην ενεργοποιηθούμε, ως φορείς, ως εκπαιδευτικοί, ως γονείς, ώστε να συνεισφέρουμε και εμείς στην προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον.

»Θέλουμε από τα σχολεία μας να βγαίνουν μαθητές που θα είναι ικανοί ως αυριανοί πολίτες να διαχειρίζονται σωστά τις πληροφορίες που δέχονται καθημερινά, να αξιολογούν και να ιεραρχούν τις ανάγκες του, αλλά και να εντρυφούν στις αιώνιες και αναλλοίωτες εκείνες αξίες που στήριξαν τον πολιτισμό μας κάνοντάς τον καλύτερο για τη δική τους γενιά και για τις επόμενες».