Μ. Πατούλη-Σταυράκη: Η Γυναίκα αποτελεί φορέα οραμάτων, καινοτόμων ιδεών και προτάσεων

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η πρόεδρος του Δικτύου SDG 17 Greece για την προώθηση των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ και του Ομίλου για την UNESCO Βορείων Προαστίων, Μαρίνα Πατούλη-Σταυράκη, σημειώνει ότι «η καταπίεση, η κακοποίηση σε όλες τις μορφές της, ο εκφοβισμός και η υποτίμηση είναι συνθήκες ζωής που βιώνει έντονα μεγάλη μερίδα των γυναικών σε όλον τον κόσμο».

Ειδικότερα, η κ. Πατούλη-Σταυράκη απευθύνει το ακόλουθο μήνυμα:

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τους αγώνες, τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών σε όλον τον κόσμο αλλά και όλα αυτά που υπολείπονται ώστε η Γυναίκα κάποια στιγμή να γίνει μέλος της κοινωνίας πραγματικά ισότιμο, ανεξάρτητο σε όλους τους στίβους της ζωής, στη βάση του Στόχου 5 για την ισότητα των φύλων και του Στόχου 10 για μια κοινωνία με λιγότερες ανισότητες, που έχει θέσει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και υπηρετούμε ως Δίκτυο για τη διάδοσή τους στην ελληνική κοινωνία.

Η καταπίεση, η κακοποίηση σε όλες τις μορφές της, ο εκφοβισμός και η υποτίμηση είναι συνθήκες ζωής που βιώνει έντονα μεγάλη μερίδα των γυναικών σε όλον τον κόσμο, και στην κατά τα άλλα σύγχρονη ελληνική κοινωνία δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Και αυτό είναι κάτι που μεγαλόσχημα αποδεικνύει η μελανή επικαιρότητα των τελευταίων ημερών, η οποία έρχεται να διατρανώσει ότι η γυναικεία κακοποίηση δεν έχει διάκριση. Δεν γνωρίζει από φώτα δημοσιότητας, από μορφωτικό επίπεδο ή κοινωνικό στάτους. Επώνυμη ή ανώνυμη, μορφωμένη ή λιγότερο μορφωμένη, ευκατάστατη ή λιγότερο εύπορη, η Γυναίκα που έχει γνωρίσει την κακοποίηση βιώνει το ίδιο ψυχολογικό βάρος, την ίδια ταπείνωση και μαζί το ίδιο δίλημμα: να συγκαλύψει ή να αποκαλύψει τον θύτη; Η σημερινή ημέρα είναι εδώ για να θυμίσει σε κάθε θύμα που έχει βιώσει ή βιώνει την κακοποίηση ότι «έχει φωνή, δεν είναι μόνη». Μόνο μέσα από την ένωση όλων των γυναικείων φωνών που έχουν βιώσει την κακοποίηση οι γυναίκες θα ακουστούν δυνατά.

Ακόμα και στις μέρες μας, το ανδροκρατούμενο μοντέλο της σύγχρονης κοινωνίας συνεχίζει να αντιμετωπίζει τη Γυναίκα στην εξουσία ως κάτι παράταιρο, αναγκαίο κακό και προσπαθεί να την περιορίζει στον ρόλο που αυτό έχει επιλέξει για εκείνη.

Όμως η Γυναίκα δεν είναι αυτό που το κοινωνικό σύστημα της επιβάλλει να είναι. Η Γυναίκα αποτελεί φορέα οραμάτων, καινοτόμων ιδεών και προτάσεων, που μπορούν να αλλάξουν τον ρου των κοινωνιών όπου ζούμε και λειτουργούμε ως άνθρωποι, μπορεί να συμβάλλει στη θεμελίωση μιας ανοιχτής κοινωνίας με ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες για όλους. Όμως, σε πείσμα των επίσημων διαβεβαιώσεων και διακηρύξεων, η Γυναίκα εξακολουθεί να εργάζεται και να αμείβεται λιγότερο από τον άνδρα συνάδελφό της, να είναι απαραίτητο να υπερπηδήσει πολλά περισσότερα εμπόδια για να ανελιχθεί στη δημόσια σφαίρα, για να επιτύχει τους στόχους και τα όνειρά της. Για να επιτύχουμε, όμως, την ισότιμη συμμετοχή της Γυναίκας στα κοινά, χρειάζεται να αμφισβητηθούν στερεότυπα και πρακτικές που οδήγησαν και συνεχίζουν, δυστυχώς, να οδηγούν στη περιθωριοποίηση κάθε ίχνους δυναμικής γυναικείας παρουσίας.

Χρειάζεται κάτι περισσότερο από τις επετειακές δηλώσεις για να προσδώσουμε στη Γυναίκα τον ρόλο που πραγματικά της αξίζει στη σύγχρονη κοινωνία. Απαιτούνται καίριες τομές σε επίπεδο παιδείας, σε επίπεδο πολιτικής και θεσμών, ώστε η Γυναίκα να αντιμετωπίζεται πραγματικά ισότιμα και όχι ως αριθμητικός δείκτης σε επιβαλλόμενες ποσοστώσεις.

Σε αυτό το άνισο «παιχνίδι ρόλων», πρώτες εμείς οι ίδιες οι γυναίκες θα πρέπει να αποτινάξουμε τους «δυνάστες» μας, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, ώστε να πετύχουμε τις αλλαγές που επιθυμούμε. Εμείς καθημερινά καλούμαστε να δίνουμε την προσωπική και συλλογική μας μάχη, μέσα από το δικό μας #Metoo, για να «ξεριζώσουμε» τα «ζιζάνια» που στέκονται εμπόδιο στο να ανθίσουμε.