Γ. Κουμουτσάκος: Είμαστε όλοι Μικρασιάτες και είμαστε όλοι εδώ!

«Είμαστε όλοι Μικρασιάτες. Είμαστε όλοι απόγονοι του ‘22» ανέφερε ο βουλευτής Β1 Βόρειου Τομέα Γιώργος Κουμουτσάκος κατά την ομιλία του στη σημερινή (14/9), συγκινητική, Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος.

«Πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά όταν η προσφυγιά ενάμιση εκατομμυρίου Ελλήνων από τη φλεγόμενη Σμύρνη και άλλα μέρη της Ιωνίας, βρήκε λιμάνι και απάγκιο από την τραγωδία, τις θηριωδίες, τους διωγμούς και τις κακουχίες στην ανεξάρτητη Ελλάδα των μόλις τεσσάρων εκατομμυρίων. Αριθμοί που προκαλούν δέος. Και όμως, η μικρή και βαριά τραυματισμένη Ελλάδα του ‘22 κατόρθωσε και με γενναιόδωρη διεθνή βοήθεια, έναν πραγματικό άθλο. Να ενσωματώσει γρήγορα και με επιτυχία αυτό το πολυάνθρωπο προσφυγικό κομμάτι του έθνους» πρόσθεσε ο ίδιος.

Ο πρώην υπουργός αναφέρθηκε στη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή και υπογράμμισε ότι είναι ένα χρονοσύνορο που μας επιβάλλει μια κατ´ αρχήν επώδυνη υπόμνηση και εμβάθυνση σε ένα εθνικό ξέσπασμα που ξεκίνησε ως δικαίωση και τελείωσε ως ταπείνωση.

«Μας επιβάλλει να σκεφτούμε ξανά με γνώση και ψυχραιμία τις τότε συνθήκες, τα πρόσωπα, τις εκτιμήσεις, τις αποφάσεις, τα μεγάλα μας σφάλματα με πρώτο τον καταστροφικό διχασμό, αλλά και τη συμπεριφορά και τη στάση όχι μόνον των εχθρών αλλά και των συμμάχων μας. Είναι ώρα αυτογνωσίας λοιπόν η εκατονταετηρίδα του ‘22. Αυτογνωσίας ναι, ηττοπάθειας όμως όχι» τόνισε ο κ. Κουμουτσάκος.

Στη συνέχεια της ομιλίας του υπογράμμισε ότι «υπήρξαμε στιγμιαία νικημένοι, αλλά είμαστε διαρκώς νικητές στον δρόμο της ειρήνης και της προόδου. Η Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε μια ισχυρή ευρωπαϊκή δημοκρατία που ακόμα και σε αυτήν τη επώδυνη επέτειο έχει την άνεση και τη μεγαθυμία να δίνει βήμα στην επίσημη διπλωματική φωνή της άλλης όχθης του Αιγαίου».

Σε απάντηση προς τον Τούρκο Πρέσβη στην Ελλάδα, ο οποίος πριν μερικές ημέρες σε άρθρο του σε έγκριτη ελληνική εφημερίδα, με αφορμή τα γεγονότα του ´22, μας προέτρεψε να κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις για να βρούμε τις σωστές απαντήσεις, να βγάλουμε δηλαδή εμείς οι Έλληνες τα κατά τη γνώμη του σωστά συμπεράσματα από τα ιστορικά εκείνα γεγονότα του ’22, ο βουλευτής απάντησε:

«Πρώτον. Στη Σμύρνη πήγαμε μετά από απόφαση των νικητών του πολέμου, τον οποίο η Τουρκία είχε χάσει.

Δεύτερον. Πήγαμε για να προστατεύσουμε το χριστιανικό και ελληνικό πληθυσμό της περιοχής, καθώς όλα τα προηγούμενα χρόνια από το 1908 και μετά ο νεοτουρκικός εθνικισμός είχε διαπράξει γενοκτονία κατά των χριστιανικών και ελληνικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήταν βέβαιο, όπως και έγινε, ότι η βαρβαρότητα αυτή θα επαναλαμβάνονταν. “Δεν πρέπει να λησμονείται” -λέει ο ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος– “ότι και δίχως το εθνικό τόλμημα του 1919 ο αφανισμός του Μικρασιατικού Ελληνισμού ήταν προαποφασισμένος από την τουρκική πολιτική, όπως φάνηκε από τους διωγμούς των Ελλήνων της Ερυθραίας και άλλων παραλίων στο Αιγαίο επαρχιών της Μικράς Ασίας το 1914”.

Πήγαμε λοιπόν για να προστατεύσουμε και να απελευθερώσουμε αλύτρωτους ομοεθνείς που κινδύνευαν. Όχι για να κατακτήσουμε. Η προστασία ομοεθνών δεν είναι ιμπεριαλισμός. Δεν νοείται να κατακτήσεις, ως ιμπεριαλιστής, δικούς σου ομοεθνείς. Δικό σου λαό.

Η αλήθεια είναι ότι αποτύχαμε να το πράξουμε από δικά μας ολέθρια λάθη. Πρωτίστως λόγω του απεχθούς εθνικού διχασμού, αλλά και λόγω της τότε στάσης διαφόρων συμμάχων».

Ο κ. Κουμουτσάκος σημείωσε ότι «στη Μικρασιατική εκστρατεία πρώτα χάσαμε εμείς από εμάς. Από τα λάθη μας. Μετά και μόνο τότε νίκησαν εκείνοι»!

Τέλος, υπογράμμισε με ένταση ότι τα τότε τραγικά μας παθήματα έχουν γίνει σήμερα στέρεα μαθήματα, προσθέτοντας με έμφαηση: «Η Ελλάδα και οι Έλληνες, παρά τις κομματικές αντιπαραθέσεις στο πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας, είμαστε πιο ενωμένοι και πιο ισχυροί από ποτέ. Με λογισμό και θάρρος είμαστε μια σιδηρά γροθιά άμυνας απέναντι στο άδικο, σε προκλήσεις, νταηλίκια και απειλές. Ας το γνωρίζουν λοιπόν καλά. Είτε πρωί, είτε μεσημέρι, είτε βράδυ, είμαστε πάντα και θα είμαστε για πάντα εδώ. Έτοιμοι για την Ειρήνη. Έτοιμοι, ο μη γένοιτο, και για τη σύγκρουση».