Σπ. Παπασπύρος: Η ευκαιρία για την κατασκευή κολυμβητηρίου στην Αγ. Παρασκευή δεν πρέπει να χαθεί

Ότι «θα πρέπει να στηριχθεί η σημερινή προσπάθεια για την αποπεράτωση του κολυμβητηρίου στην Αγία Παρασκευή» τονίζει ο πρόεδρος του ΠΑΟΔΑΠ Σπύρος Παπασπύρος, ο οποίος σημειώνει πως οι πρώτες ενέργειες για την προσπάθεια κατασκευής του έγιναν το 1989.

Ειδικότερα, στην ανακοίνωσή του με τίτλο «Κολυμβητήριο, 33 χρόνια μετά» ο κ. Παπασπύρος αναφέρει: «Στις 5 Απριλίου στην Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Αγίας Παρασκευής συζητήθηκε η υποβολή προτάσεως χρηματοδοτήσεως για την αποπεράτωση του κολυμβητηρίου, στο «Εθνικό Σχέδιο Ανακάμψεως». Οι επικεφαλής των παρατάξεων Γιάννης Σταθόπουλος και Γιώργος Οικονόμου απείχαν της ψηφοφορίας, ο δε Γιάννης Μυλωνάκης ψήφισε ναι. Οι δυο πρώτοι ξεκάθαρα δεν στηρίζουν ούτε το έργο ούτε την ανεύρεση χρηματοδοτήσεως. Ο τρίτος δολιχοδρομεί με μία ανακοίνωσή του με την οποία δηλώνει ότι, εκών άκων, ψήφισε ναι σε κάτι που δεν πιστεύει και εμμέσως εύχεται να μην είναι βιώσιμο και να “μπει λουκέτο”. Δεν αλλάζουν όμως έτσι προς το καλύτερο τα πράγματα.

Η ιστορία της προσπάθειας κατασκευής κολυμβητηρίου στην πόλη είναι λίγο πολύ γνωστή. Θα επισημάνω ορισμένα ιστορικά γεγονότα, για υπενθύμιση ή ενημέρωση (όσων δεν τα γνωρίζουν, οι επικεφαλής των παρατάξεων τα γνωρίζουν σίγουρα):
Οι πρώτες ενέργειες έγιναν το 1989, όταν εγκρίθηκαν οι όροι διακηρύξεως δημοπρασίας του έργου: “Μελέτη – Κατασκευή κλειστού Κολυμβητηρίου Δήμου Αγίας Παρασκευής στο ΟΤ 111”. Το έργο διεκόπη οριστικά το 1994, όταν (λόγω πολλών θεμάτων) το ΣτΕ ακύρωσε τις αποφάσεις νομάρχου, βάσει των οποίων είχαν εκδοθεί οι οικοδομικές άδειες, με αποτέλεσμα οι άδειες αυτές να μην ισχύουν. Από το 1994 έως το 2004, ουδεμία ενέργεια πραγματοποιήθηκε.

Το 2002 ο “ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΝΟΜΟΣ” λύνει το πρόβλημα του ρυμοτομικού σχεδίου, αλλά καμία έκδοση αδείας ή νομιμοποίηση της υφιστάμενης κατασκευής δεν πραγματοποιείται. Οι ενέργειες έγιναν προς την κατεύθυνση της ευρέσεως πόρων χρηματοδοτήσεως. Το 2003 αυτό επιτυγχάνεται με το ποσό των 3.500.000,00 ευρώ, μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, η δε έγκριση χρηματοδοτήσεως ολοκληρώθηκε μέσα από το πρόγραμμα “Θησέας”, το έτος 2005. Το 2007 έγινε δημοπράτηση αλλά, λόγω γραφειοκρατίας, καθυστερήσεων και ολιγωρίας, η διαγωνιστική διαδικασία εξελίχθηκε έως το 2010. Εν τω μεταξύ, η χρηματοδότηση από το πρόγραμμα “ΘΗΣΕΑΣ” χάθηκε, γιατί η κατακύρωση του αποτελέσματος της δημοπρασίας έπρεπε να έχει γίνει έως 31 Δεκεμβρίου 2009. Το 2013, ελλείψει της χρηματοδοτήσεως, αλλά και ιδίων πόρων, (εποχή κρίσεως και μνημονίων) ο διαγωνισμός έπρεπε να ακυρωθεί, όπως και έγινε.

Σήμερα, έχουμε μια ακόμη (μετά το 2005-2009) ευκαιρία να αποπερατώσουμε το κολυμβητήριο. Η δημοτική αρχή, προχώρησε σε μια έξυπνη λύση: Να επιλέξει την διαδικασία της “αποπερατώσεως αυθαιρέτου”, με νόμο του 2017, και αυτό έπραξε. Πραγματοποίησε τις μελέτες που έπρεπε να επικαιροποιηθούν, με ελάχιστο κόστος λίγων δεκάδων χιλιάδων ευρώ (η προηγούμενη δημοτική αρχή είχε προϋπολογίσει, σε συνεργασία με την τότε περιφερειάρχη Ρ. Δούρου, 1.200.000 ευρώ για τις μελέτες) και προχωρά σε αναζήτηση χρηματοδοτήσεως μέρους ή του συνόλου του έργου. Με τη διαδικασία που προκρίθηκε από τη δημοτική αρχή, τη μοναδική ρεαλιστική, πρακτική και ταχεία, το κολυμβητήριο θα αποπερατωθεί και ένα άγος για την πόλη θα εκλείψει. Σύμφωνα με αυτή την διαδικασία, της αποπερατώσεως αυθαιρέτου, το έργο πρέπει να γίνει ακριβώς όπως είχε σχεδιασθεί αρχικώς, καμία αλλαγή δεν επιτρέπεται. Οποιαδήποτε αλλαγή, αν απαιτηθεί, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μετά την αποπεράτωσή του.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η ευκαιρία αυτή δεν πρέπει να χαθεί όπως αυτή της περιόδου 2006-2009, όταν ο κ. Μυλωνάκης ήταν υπεύθυνος των αθλητικών πραγμάτων στην πόλη. Ούτε να παραμείνουν στάσιμα, όπως την περίοδο 2017-2019, όταν η τότε δημοτική αρχή δεν έκανε ή δεν σκέφθηκε να κάνει χρήση του ευεργετήματος του νόμου. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δεν υποστηριχθεί η σημερινή προσπάθεια, σε 33 χρόνια από σήμερα πάλι θα μιλάμε για το “φάντασμα του κολυμβητηρίου”».