Ένας πολίτης ρωτά να μάθει τι ακριβώς συμβαίνει με το πρώην Στρατόπεδο Σπυρούδη
Ποιότητα Ζωής

Ένας πολίτης ρωτά να μάθει τι ακριβώς συμβαίνει με το πρώην Στρατόπεδο Σπυρούδη

Την αντίθεσή του με τον τρόπο που η δημοτική Αρχή Αγίας Παρασκευής αξιοποιεί μέχρι σήμερα την έκταση στο πρώην Στρατόπεδο Σπυρούδη εκφράζει, μέσω επιστολής του, ο Αγιοπαρασκευιώτης πολεοδόμος – πολιτικός μηχανικός Κώστας Κουρούνης.

Στην παρέμβασή του, μεταξύ άλλων, κάνει παρατηρήσεις για τη  λειτουργία του θερινού Δημοτικού Κινηματογράφου, αλλά και για την ύπαρξη ή μη γενικότερου σχεδίου αξιοποίησης του χώρου.

Ακολουθεί η επιστολή του κ. Κ. Κουρούνη:

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Το γνωστό σε όλη την Αγία Παρασκευή πρώην Στρατόπεδο Σπυρούδη έχει έκταση 38 στρέμματα. Οι δρόμοι που περιβάλλουν το οικοδομικό τετράγωνο του Στρατοπέδου, εδώ και 44 χρόνια, υπάρχουν στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, αλλά όχι στην πραγματικότητα. Από τα 38 στρέμματα, ενάμισι στρέμμα ανήκει στο παρεκκλήσι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και άλλα δέκα στο γήπεδο με τις κερκίδες και το υπαίθριο γυμναστήριο, όπου τα μισά όργανα δεν δουλεύουν.

Μια ηλεκτρική τρόμπα στο κέντρο του Στρατοπέδου φουσκώνει ένα πλακέ μπαλόνι που, με τη βοήθεια ναυτικών σχοινιών τύπου μανίλα, χωρίς ροδάντζες, κρατιέται όρθιο και έλαβε το όνομα «οθόνη». Μπροστά στην «οθόνη» βρίσκεται μια κερκίδα, πίσω από αυτήν τρεις χημικές τουαλέτες και όλα αυτά μαζί βαφτίστηκαν «Δημοτικός Κινηματογράφος».

Ο «Κινηματογράφος» στήθηκε με λεφτά από τους φόρους μας μέσα σε μια έκταση που ανήκει σε όλους μας. Για τον λόγο αυτό προσήλθα σε δύο παιδικές ταινίες και μία μουσική παράσταση, όμως κάτσαμε μπροστά στις ελάχιστες επίγειες καρέκλες διότι -χωρίς να θέλω να παρασυρθώ σε χαρακτηρισμούς- οι κερκίδες δεν προορίζονται για κινηματογράφους. Εν μέσω capital controls, οικονομικής καταστροφής και πολιτικής αβεβαιότητας, υπολογίζω ότι προβλήθηκαν καμιά τριανταριά ταινίες. Από αυτές, σε δύο μεταγλωττισμένες παιδικές ταινίες παρατήρησα αθρόα προσέλευση.

Λίγο πιο πάνω, μια καντίνα αμφίβολης αισθητικής και άγνωστου καθεστώτος λειτουργίας, ανάμεσα στο παρεκκλήσι και στα κτίρια πολιτιστικών δραστηριοτήτων του Δήμου, πουλάει σουβλάκια και μπίρες στους θεατές του «Κινηματογράφου».

Ένα αινιγματικό δίκτυο τσιμεντόδρομων, παράλληλα σε μια μυστηριώδη συρμάτινη περίφραξη, με διπλές πύλες, έκανε την εμφάνισή του μέσα στο κατακαλόκαιρο του 2015. Η περίφραξη αυτή απομονώνει καμιά δεκαριά αδιαμόρφωτα στρέμματα του στρατοπέδου με άγνωστο προορισμό.

Διάφορες ενθουσιώδεις ανακοινώσεις από πλευράς Δήμου, με ελάχιστες λεπτομέρειες αλλά με πάρα πολλές φωτογραφίες, κάνουν λόγο για αποχέτευση, για φύλαξη, για διαμορφώσεις και τα λοιπά.

ΤΑ ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ

Δεν έχουμε δει το εγκεκριμένο σχέδιο γενικής διάταξης. Δεν ξέρουμε βάσει ποίου προγραμματισμού έγιναν όλες αυτές οι φθηνές και πρόχειρες μεν, αλλά υπερβολικά μόνιμες εργασίες. Ούτε ξέρουμε κανέναν που να ξέρει. Έψαξα στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ για προϋπολογισμό, διαδικασίες ανάθεσης, επιτροπή επίβλεψης – παραλαβής και άλλα τέτοια, αλλά δεν βρήκα τίποτα. Για την οικονομία του λόγου είμαι διατεθειμένος να δεχθώ ότι κάπου θα υπάρχουν όλα αυτά.

Αλλά εάν υπάρχει σχέδιο, δεν θα έπρεπε να είχε βγει σε δημόσια διαβούλευση; Να το πάρουμε στα χέρια μας, να διασταυρώσουμε τη νομιμότητά του, να κάνουμε προμετρήσεις και επιμετρήσεις, να το κοστολογήσουμε και εμείς. Να δούμε αν η λύση που προκρίθηκε είναι λειτουργική.

Να μάθουμε σε ποιο γενικότερο σχεδιασμό εντάσσονται όλα αυτά. Να εξετάσουμε τις εναλλακτικές προτάσεις που απορρίφθηκαν. Να μάθουμε ποια μεθοδολογία σχεδιασμού ακολουθήθηκε. Τι σκοπεύουν να κάνουν με την διάνοιξη της Γραβιάς, στο ύψος της οδού Σπάρτης και με τη διάνοιξη της κεντρικής εισόδου που οφείλει να φτάνει μέχρι την Περικλέους. Την Περικλέους, βεβαίως βεβαίως.

ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ

Δεν είναι ρητορικά τα ερωτήματα, ούτε το θέμα είναι παίξε γέλασε.

Αφορά δημοτική περιουσία αντικειμενικής αξίας μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που προορίζεται για χρήση από εμάς και από τις επόμενες γενιές. Σε τέτοιου είδους εκτάσεις δεν παρεμβαίνεις χωρίς ενημέρωση, χωρίς διαβούλευση, χωρίς διαφάνεια και κυρίως χωρίς εγκεκριμένο σύμφωνα με τον νόμο σχέδιο.

Οι κοινόχρηστοι χώροι, η περιουσία μας, προστατεύονται από τον συνταγματικό νομοθέτη ως δημόσια αγαθά εκτός πάσης συναλλαγής. Και προστατεύονται με τον πλέον απόλυτο τρόπο, τόσο από την εκμετάλλευση με σκοπό το κέρδος, όσο και από την προχειρότητα, δηλαδή την έλλειψη συγκεκριμένου και εγκεκριμένου σχεδιασμού.

Η προστασία από την προχειρότητα(*) είναι ίσως σημαντικότερη γιατί αποξενώνει τον δημότη από την Πολιτική και απαξιώνει τον θεσμό της Αρχής. Και οι Αρχές δεν πρέπει να απαξιώνονται, ακόμα και αν αυτοί που προσωρινά τις υπηρετούν δεν τα πολυκαταφέρνουν.

Διότι αργότερα -πού ξέρεις; – μπορεί να αναλάβουν άλλοι που διαθέτουν ικανότητες, κοστολογημένο σχέδιο και συγκεκριμένο όραμα.

(*) Βλέπε άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος και τη σχετική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπου τα βασικά θέματα της αναγκαιότητας της χωρικής και της πολεοδομικής πολιτικής, της πολιτικής για την προστασία του περιβάλλοντος, της σύνδεσής τους και της υποχρέωσης των αρμόδιων οργάνων του κράτους και της αυτοδιοίκησης να επεξεργάζονται και εφαρμόζουν τέτοιες πολιτικές παραμένουν αναλλοίωτες αξίες, που καταγράφηκαν ήδη από το 1975 ως πρωτοποριακές συνταγματικές διατάξεις. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet