Σπ. Παπασπύρος προς Λ. Παπασταθόπουλο και Γ. Οικονόμου: Η εμμονική διαστροφή να βλέπετε παντού φαντάσματα κατήντησε γραφική

Με αφορμή τη θύελλα αντιδράσεων που έχει ξεσπάσει, σχετικά με τη διαδικασία που εφάρμοσε ο ΠΑΟΔΑΠ για να προσλάβει συμβασιούχους εργαζόμενους, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Οργανισμού, Σπύρος Παπασπύρος, κάνει λόγο για «προσπάθεια ανακοπής της λειτουργίας του Δήμου, ένα “σαμποτάρισμα”, ευθέως ή πλαγίως».

Ειδικότερα, ο κ. Παπασπύρος αναφέρει στη σχετική ανακοίνωση:

Πιστεύω ότι ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε τέτοιος εκχυδαϊσμός στην τοπική πολιτική σκηνή και μάλιστα σε επίπεδο των επικεφαλής παρατάξεων. Υπήρξαν έντονες και σκληρές (ίσως και κάποιες φορές άδικες) κριτικές κατά των διοικήσεων του Δήμου ή των ΝΠΔΔ, ακόμη και από εμένα τον ίδιο. Αυτό που δεν υπήρξε ποτέ όμως και από κανέναν, ήταν η προσπάθεια ανακοπής της λειτουργίας του Δήμου, το «σαμποτάρισμα», ευθέως ή πλαγίως. Όπως και ποτέ δεν υπήρξαν κουτσομπολίστικοι αναληθείς ισχυρισμοί.

Αναφέρομαι,  κατ’ αρχήν, σε μια ανακοίνωση  που εξέδωσε προ ημερών οι κ. Λεωνίδας Παπασταθόπουλος (στέλεχος του κ. Σταθόπουλου, μέλος του Δ.Σ. του ΠΑΟΔΑΠ) και δευτερευόντως σε αυτήν του κ. Γιώργου Οικονόμου, για την λειτουργία των προγραμμάτων του ΠΑΟΔΑΠ. Τόσο ο κ. Παπασταθόπουλος (ατομικά υποτίθεται) όσο και ο κ. Οικονόμου, στο ίδιο ακριβώς μοτίβο, σαν να είναι συνεννοημένοι, αντιδρούν στην διαδικασία που επέλεξε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΑΟΔΑΠ, για την πρόσληψη συμβασιούχων καθηγητών Φυσικής Αγωγής, Εικαστικών και Μουσικής. Θα μπορούσα να το κατανοήσω αυτό ως πολιτική θέση και αντίληψη, αν  ήταν ειλικρινές.

Δεν είναι όμως έτσι. Γιατί, όσον αφορά στον κ. Παπασταθόπουλο, ακριβώς την ίδια διαδικασία ακολουθούσε επί πέντε συνεχή χρόνια η παράταξή του και ο ίδιος, σε πολλές άλλες δραστηριότητες. Και απορώ πώς σήμερα κατακρίνει αυτό που έκανε και ο ίδιος πριν, «ολίγον έγκυος» δεν υπάρχει. Άλλωστε την ίδια διαδικασία χρησιμοποίησε για προσωπικούς του σκοπούς, ανεξάρτητα εάν δεν του «βγήκε». Ή είσαι καθέτως αντίθετος ή δεν μπορείς να είσαι αλά καρτ.

Όσον αφορά στον κ. Οικονόμου, με εξέπληξε δυσάρεστα. Σε συνάντηση στα γραφεία του ΠΑΟΔΑΠ, κάναμε μια διεξοδικότατη συζήτηση. Σε κάθε αντίθεσή του που παρέθετε, του αντιπαρέθετα στοιχεία που την κατέρριπταν και δεν τα αντέκρουσε. Του αποδείξαμε ότι οποιαδήποτε άλλη διαδικασία όχι απλά δεν διασφαλίζει εργαζόμενους και ΠΑΟΔΑΠ, αλλά οδηγεί σε αυτό που συνέβαινε τα πέντε χρόνια της διοικήσεως του κ. Σταθόπουλου στις συγκεκριμένες δομές: Από την μια συμβασιούχοι που εργάζονταν οκτώ μήνες αλλά ήσαν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι τους τέσσερις και από την άλλη  χρέη για τον ΠΑΟΔΑΠ (κάτι που γνωρίζει όπως είπε αλλά ουδέποτε κατήγγειλε, όπως λέγεται για να μη θίξει τον κ. Σταθόπουλο). Νόμιζα ότι τα είχε καταλάβει αυτά που είπαμε, αλλά μάλλον έσφαλα. Πέραν αυτών, αυτά τα οποία αναφέρει για δήθεν «εκβιασμούς» ή  «εξαναγκασμό» των εργαζομένων, θα πρέπει να τα υποστηρίξει με στοιχεία (που σαφώς και δεν υπάρχουν, αφού ουδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο) αλλιώς θα είναι μια ακόμη συκοφαντία. Θα περίμενα από τον κ. Οικονόμου να ακολουθεί την φωνή της λογικής και της εποικοδομητικής αντιπολιτεύσεως και να μην παρασύρετε από προσωπικά πάθη, κάτι που θα αποβεί σε αυτοκαταστροφικό. 

Όσον αφορά στα υπόλοιπα τα οποία αναφέρουν οι κ.κ. Παπασταθόπουλος και Οικονόμου, τα κουτσομπολίστικα υπονοούμενα και τα λοιπά, που είναι αυτά που εκχυδαΐζουν την τακτική της αντιπολιτεύσεως που φαίνεται ότι επιλέγουν να ακολουθήσουν, θα τους απαντήσω ως εξής: Αγαπητοί κύριοι, η προσπάθειά σας να τρομοκρατήσετε τις υπηρεσίες, να μη λειτουργήσουν τα προγράμματα του ΠΑΟΔΑΠ, να μην πληρωθούν οι συμβασιούχοι υπάλληλοι και να μην μπορούν να κάνουν χρήση των υπηρεσιών οι πολίτες, για να πληγεί η δημοτική αρχή, θα πέσει στο κενό. Γνωρίζω ότι έχετε θορυβηθεί από το γεγονός ότι ο ΠΑΟΔΑΠ, μετά από μια πενταετία αδράνειας και μαρασμού, τον τελευταίο χρόνο έχει μπει σε μια σταθερή  πορεία οργανώσεως και ανακάμψεως (έστω και με κάποια λάθη και καθυστερήσεις) και αυτήν προσπαθείτε να ανακόψετε. Εγκληματείτε όμως και θα είστε υπόλογοι έναντι των πολιτών, που υποτίθεται ότι υπηρετείτε. Και κάτι τελευταίο: Η εμμονική διαστροφή να βλέπετε παντού φαντάσματα «ύποπτων» ενεργειών, κατήντησε γραφική και κουραστική.