Π. Μπόλλας: Δ. Φωκιανός και Γ. Θεοδωρακόπουλος, άνθρωποι τόσο… ίδιοι

Βολές κατά του δημοτικού συμβούλου Λυκόβρυσης – Πεύκης Γιάννη Θεοδωρακόπουλου και του τέως δημάρχου του Δήμου Δημήτρη Φωκιανού αφήνει με επιστολή του ο Παναγιώτης Μπόλλας, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΕΑΠ, ως εκπρόσωπος της παράταξης της μείζονος μειοψηφίας Κοινωνία Ενεργών Πολιτών.

Ο κ. Μπόλλας τοποθετείται επί των πολιτικών εξελίξεων στην πόλη με έμφαση στον διαχειριστικό έλεγχο στο Νομικό Πρόσωπο «Παιδεία – Κοινωνική Προστασία και Αλληλεγγύη» (ΚΟΙΠΑΠ) και σημειώνει την απουσία του κ. Θεοδωρακόπουλου από σημαντικές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως αυτή για το ΚΟΙΠΑΠ. Κάνει λόγο, επίσης, για «συνεχείς πιέσεις από τον κ. Φωκιανό προς όλες τις παρατάξεις στις οποίες μετέχουν σήμερα δημοτικοί σύμβουλοι της διοίκησης του, μέχρι του σημείου να προσπαθεί να τις χειραγωγεί».

Ακολουθεί η επιστολή:

Φωκιανός και Θεοδωρακόπουλος. Άνθρωποι τόσο αντίθετοι αλλά και τόσο… ίδιοι.

Ασφαλώς και σε κανέναν μας πλέον δεν προξενεί κάποια έκπληξη το γεγονός ότι σε κρίσιμη και πάλι ψηφοφορία για τον Δήμο μας, στο Δ.Σ. της 21/7/2015, ο κος Θεοδωρακόπουλος, έλαμψε διά της απουσίας του.

Βέβαια, η αιτιολόγηση αυτής του της απουσίας, τούτη τη φορά είχε να κάνει με την αιφνίδια αποδήμηση στενού συνεργάτη της παράταξής του και είναι λογικό, ως γεγονός, να προκαλεί τη συμπάθεια των συμπολιτών μας.

Εάν βέβαια τούτο συνέβαινε για πρώτη φορά, είναι σίγουρο ότι κανείς δεν θα είχε το ηθικό δικαίωμα να πει το οτιδήποτε ή ακόμα και να κάνει λόγο για φυγομαχία.

Επειδή, όμως, ο ίδιος ως πολιτικό πρόσωπο έχω θητεύσει και ως διοίκηση και ως μέλος της αντιπολίτευσης στην παράταξη Θεοδωρακόπουλου, είμαι υποχρεωμένος να τονώσω τη μνήμη των συμπολιτών μας καταδεικνύοντας την ίδια συμπεριφορά από την πλευρά του και σε άλλες περιπτώσεις που αφορούσαν στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων για τον Δήμο μας, όπως αυτή που αφορούσε στον διαχειριστικό έλεγχο του ΚΟΙΠΑΠ.

Ο κ. Θεοδωρακόπουλος είναι εκείνος που προκλητικά απουσίασε και από τη λήψη απόφασης για την πρόσφατη αναχρηματοδότηση των δανειακών υποχρεώσεων του Δήμου, πράξη που κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι υπήρξε κορυφαία και κομβική για τη συνέχιση της λειτουργίας του και της ίδιας της ύπαρξής του.

Ο κ. Θεοδωρακόπουλος είναι επίσης εκείνος που λίγο πριν από την ψηφοφορία για την ανάληψη των χρεών των Δημοτικών Επιχειρήσεων από τον Δήμο, ύψους περίπου 800.000 ευρώ, επέλεξε να αποχωρήσει.

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι ο κ. Θεοδωρακόπουλος στις κρίσιμες αποφάσεις, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο «αιτιολογημένα» ή «αναιτιολόγητα» επιλέγει την αποχή, ενώ κατά τα «ελαφρά» και «εύπεπτα» είναι πάντοτε πρόθυμος να παρουσιάζεται ως καλός συνεργάτης προς τις άλλες αντιπολιτευόμενες πτέρυγες, μια εκ των οποίων αποτελεί και η παράταξή μας με επικεφαλής την κα Γώγου.

Κι επειδή είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα σπεύσουν να με κατηγορήσουν για έλλειψη σεβασμού σχετικά με το γεγονός της αιφνίδιας αποδήμησης στενού συνεργάτη της παράταξής του κ. Θεοδωρακόπουλου, ας μου επιτραπεί να προβώ στην εξής ιστορική αναδρομή, χωρίς να επιζητώ τα εύσημα από κανέναν και ιδιαιτέρως σήμερα.

Στις 29/1/2001, δεν είχα συμπληρώσει ούτε 20 ημέρες που ήμουν δημοτικός σύμβουλος. Την ημέρα εκείνη κηδεύτηκε ο πατέρας μου ύστερα από αιφνίδιο θάνατο. Όμως την ημέρα εκείνη συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο, όπου ανάμεσα στα θέματα θα έπρεπε να αποφασιστεί η αγορά από τον Δήμο μας κοινόχρηστου-αθλητικού χώρου, του γνωστού και ως οικόπεδο Σαφιολέα.

Είναι αλήθεια ότι δεν ήμουν στην κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση για να παρευρεθώ από την αρχή της συνεδρίασης. Πήγα, όμως, λίγο πριν από την έναρξη της συζήτησης επί του συγκεκριμένου θέματος, μετείχα σε αυτήν, προσπαθώντας μάλιστα να κατευνάσω και διχογνωμίες που είχαν ανακύψει ανάμεσα σε συμβούλους της τότε διοίκησης του κ. Καμάρα, ψήφισα ασφαλώς θετικά και αποχώρησα.

Τούτο, το λέω μόνο και μόνο γιατί θέλω να καταστήσω σαφές προς όλους, πως το βέβαιο είναι ότι συμπολίτες μας εκλέγουν δημοτικούς συμβούλους για να λαμβάνουν αποφάσεις για το καλό της πόλης, όπως, εκείνοι τα κρίνουν ανά περίπτωση και δεν τους ενδιαφέρει εάν βρίσκονται ή όχι κάθε φορά σε καλή ή μη ψυχολογική κατάσταση ή ακόμη κι εάν βιώνουν κάποια δύσκολη στιγμή ως άνθρωποι.

Γι΄ αυτό λοιπόν, ως διατελέσαν μέλος της διοίκησης Θεοδωρακόπουλου, αισθάνομαι την υποχρέωση να τον προκαλέσω και να τον παρακαλέσω να εξηγήσει για ποιο λόγο, εκτός από τον φαινομενικό, δεν θέλησε να ψηφίσει υπέρ του διαχειριστικού ελέγχου στο ΚΟΙΠΑΠ, συμπαρασύροντας τον κ. Μπαλδεράνο, πέραν βεβαίως του γεγονότος ότι και δύο μέλη από τη δική μας παράταξη που ήταν στην αίθουσα και έλαβαν μέρος στη συζήτηση, ψήφισαν, δυστυχώς, αρνητικά.

Στον αντίποδα αυτού, γίνεται κάθε μέρα όλο και φαεινότερο το γεγονός ότι ο πρώην δήμαρχος κ. Φωκιανός, ασκεί συνεχείς πιέσεις προς όλες τις παρατάξεις στις οποίες μετέχουν σήμερα δημοτικοί σύμβουλοι της δικής του διοίκησης, μέχρι του σημείου να προσπαθεί να τις χειραγωγεί.

Δεν είναι τυχαίο ότι από τη συγκεκριμένη συζήτηση απουσίαζαν και πάλι προβεβλημένα στελέχη των διοικήσεων του (πρώην πρόεδρος Δ.Σ., πρώην αντιδήμαρχος) που… όλως τυχαίως… εκλέγονται από τη Λυκόβρυση.

Είναι οι ίδιοι που, τουλάχιστον το πλείστον εξ αυτών, απουσίαζαν και από τη συζήτηση για την πλατεία στο οικόπεδο Πέρρου.

Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι με την ανάληψη των καθηκόντων του κ. Φωκιανού στον ενιαίο δήμο Λυκόβρυσης – Πεύκης, είχα με έγγραφό μου ζητήσει τον έλεγχο σε όλα τα Νομικά Πρόσωπα, Οργανισμούς και Επιχειρήσεις των δύο Δήμων που μόλις είχαν συγχωνευτεί, προκειμένου να γνωρίζουμε όλοι τι ο καθένας «φέρνει» στον νέο Δήμο και ο κ. Φωκιανός είχε τότε επιδεικτικά αρνηθεί, φέρνοντας στο Δ.Σ. συζήτηση επιλεκτικά μόνο με τη Δημοτική Επιχείρηση της Πεύκης για έλεγχο, πράγμα το οποίο, όπως ήταν λογικό, προκάλεσε και πέτυχε την αρνητική ψήφο της συντριπτικής πλειοψηφίας τόσο των δικών του συμβούλων, όσο και των αντιπολιτευόμενων.

Γνωρίζουμε όλοι ότι τελικά ο κ. Φωκιανός, καθ΄ όλη τη διάρκεια της θητείας του ως δήμαρχος Λυκόβρυσης – Πεύκης, έθεσε ως αιχμή του δόρατος της «πολιτικής» του τον δήθεν υπερχρεωμένο Δήμο Πεύκης, χωρίς να θελήσει να αποσαφηνίσει, με τις αρχές της πληθυσμιακής αναλογικότητας, αλλά και των υποδομών και της λειτουργικότητας το τι συνεισέφερε ο ένας Δήμος και το τι ο άλλος κατά τον χρόνο της συνένωσής τους.

Μήπως τελικά τα χρέη της Λυκόβρυσης ύψους 4.300.000 ευρώ ήταν πάρα πολλά για έναν Δήμο με μετριότατες έως ανύπαρκτες υποδομές και λειτουργικότητα.

Μήπως επίσης τα 13.000.000 ευρώ χρέος της Πεύκης ήταν μάλλον λίγα για έναν Δήμο με πανθομολογούμενα αξιοζήλευτες υποδομές, λειτουργικότητα και ποιότητα ζωής, που τον συγκαταλέγουν στους τρεις κορυφαίους δήμους των Βορείων Προαστίων;

Και για να μη θεωρήσουν κάποιοι ότι η λήθη έχει αρχίσει να επιδρά στη μνήμη μας, είναι μεν προς τιμή των πέντε δημοτικών συμβούλων της παράταξης του κ. Μαυρίδη, το γεγονός ότι υπερψήφισαν για να γίνει ο διαχειριστικός έλεγχος στο ΚΟΙΠΑΠ, αλλά μια εξ΄ αυτών, η κ. Πατούλη, ακόμη δεν έχει ανακοινώσει το πόρισμα και τα αποτελέσματα του αντίστοιχου ελέγχου που η ίδια εισηγήθηκε από τον περασμένο Σεπτέμβριο, λαμβάνοντας μάλιστα και τις θετικές ψήφους των συμβούλων της δικής μας παράταξης.

Ως προς το θέμα αυτό, θεωρώ ότι ό χρόνος έχει πλέον φτάσει, εάν δεν έχει αρχίσει ήδη να λειτουργεί αρνητικά ως προς την ίδια την κ. Πατούλη, για το εάν δέχεται πιέσεις ώστε να μην τον ανακοινώσει, για το εάν θα πρέπει οι συμπολίτες μας να γνωρίζουν τα αποτελέσματα για έναν έλεγχο που αδρά πλήρωσαν ή ακόμα και για το εάν η ίδια επίτηδες δεν τον ανακοινώνει για να χρησιμοποιήσει τα αποτελέσματά του ως μοχλό πίεσης στον κατάλληλο χρόνο.

Σε ό,τι αφορά στον εαυτό μου και επειδή οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης δίνουν ευκαιρίες προβολής και επικοινωνίας, πλην όμως, δίνουν, δυστυχώς,  και την ευκαιρία στα «μηδενικά» να γίνουν «νούμερα» ή ακόμα και να «κάνουν το νούμερό» τους, κρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία, έχω να πω, στους πολιτικά και μη συγγενείς του κ. Φωκιανού, ότι το κλείσιμο του πρώτου πολιτικού μου κύκλου χαρακτηρίζεται από όλους τους κανόνες της χρηστής διοίκησης, αποδεικτικά της οποίας ζήτησα να λάβω με την αίτησή μου για οποιοδήποτε έλεγχο, τον οποίο και ο κ. Φωκιανός αρνήθηκε να κάνει.

Ως εκ τούτου είμαι ευτυχής γιατί κατά τη διάρκεια της δεκατετράχρονης θητείας μου ως δημοτικού συμβούλου, αντιδημάρχου και προέδρου ΝΠΔΔ, όλοι μου οι πολιτικοί αντίπαλοι με «εμίσησαν» γιατί δεν βρήκαν κάτι μεμπτό εις βάρος μου και πάνω απ΄ όλα, γιατί κανείς από αυτούς δεν μπόρεσε ποτέ να πει ότι σε ό,τι ασχολήθηκα δεν παρουσίασα έργο.

Με όλα τα παραπάνω, θεωρώ ότι γίνεται αντιληπτό σε όλους μας, ότι με το θέμα των ελέγχων στον Δήμο μας υπάρχει σοβαρό έλλειμμα κατάδειξης της διαφάνειας, με τους κ. Φωκιανό και Θεοδωρακόπουλο να παρουσιάζονται τόσο αντίθετοι ως προς τη «λαϊκή κατανάλωση», αλλά όμως να είναι συνάμα και τόσο ίδιοι.

Παναγιώτης Μπόλλας

πρ. Αντιδήμαρχος Πεύκης