«Πατέρας Αφέντης» στον Πολυχώρο «Δαγκλή 16»

Η ταινία «Πατέρας Αφέντης» (πρωτότυπος τίτλος «Padre Patrone») προβάλλεται αυτή την Κυριακή 17 Απριλίου 2016, στις 19:30, στον Πολυχώρο «Δαγκλή 16» στην Πεύκη, ως «Ταινία των εφτάμισυ», με ελεύθερη, όπως πάντα, είσοδο.

Σε σκηνοθεσία των Αδελφών Ταβιάνι, δυο μεγάλων Ιταλών δημιουργών και σενάριο των ίδιων από το (αυτοβιογραφικό) βιβλίο του Gavino Ledda (Γκαβίνο Λέντα).

«Σήμερα έτυχε στον Γκαβίνο. Αύριο θα τύχει σε σας». Ο μικρός Γκαβίνο είναι μόλις έξι ετών όταν ο πατέρας του τον παίρνει από το σχολείο με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο, προορίζοντάς τον για βοσκό, ως το μεγαλύτερο παιδί που έχει υποχρέωση να συνεισφέρει στον αγώνα της οικογένειας ως προς το ζην. Οι μέθοδοι της εποχής ως προς τη διαπαιδαγώγηση και τη συνέτιση ενός μικρού παιδιού είναι λίγο πολύ γνωστές, με τον Γκαβίνο να μεγαλώνει στα βουνά της Σαρδηνίας παρέα με τα πρόβατα, τον σκύλο και το ξύλο από τον πατέρα του. Στα 20 του χρόνια που επιστρέφει από το βουνό, δεν είναι παρά ένα φοβισμένο αγρίμι που εξακολουθεί να τρέμει τη σκιά του αυταρχικού γονιού του. Θέλει να φύγει από το χωριό, η μοναδική φορά όμως που το καταφέρνει είναι όταν ο πατέρας του και πάλι αποφασίζει αντί για αυτόν και τον στέλνει εθελοντή στον στρατό, ως μηχανικό ραδιοφώνων. Η πρώτη όμως αυτή φορά που ο νεαρός Γκαβίνο βρίσκεται μακριά από την οικογένειά του είναι και καθοριστική…

Η πραγματική ιστορία του Γκαβίνο Λέντα, γιου ενός βοσκού στη Σαρδηνία, ο οποίος κατάφερε να ξεφύγει από τις σκληρές, σχεδόν βάρβαρες συνθήκες ζωής του και τον τυραννικό πατέρα του, καταφέρνοντας να γίνει ένας διακεκριμένος γλωσσολόγος και συγγραφέας. Μοντέρνο και συναισθηματικά τραχύ νεορεαλιστικό δράμα, ένα κινηματογραφικό χρονικό-μάρτυρας του τέλους μιας εποχής κι ενός ολόκληρου πολιτικοκοινωνικού μοντέλου. Οι Paolo και Vittorio Taviani κάνουν μια ταινία που, περισσότερο από μια απεικόνιση της βίας (πατρικής, ταξικής, κοσμικής), είναι μια ταινία για την ενηλικίωση και τα σημάδια που αυτή αφήνει πάνω σου για πάντα. Μια καταγγελία για τον ζυγό της επιβίωσης που σβήνει για πάντα τη διεκδίκηση μιας «ανώτερης» ζωής. Ένα μανιφέστο για την ατομική αυτοδιάθεση που κερδίζεται μόνο όταν απαρνηθείς το ρόλο που κάποιοι άλλοι επέλεξαν για σένα. Ένας ύμνος στη γλώσσα, που θα γίνει νομοτελειακά η επιστήμη του ήρωα, ακριβώς και μόνο επειδή μεγαλώνοντας έμαθε να ζει και να ονειρεύεται μέσα στην απόλυτη σιωπή.

Πρωταγωνιστούν οι: Omero Antonutti (Ομέρο Αντονούτι, ως πατέρας Ledda), Saverio Marconi (Σαβέριο Μαρκόνι, ως Gavino Ledda), Marcella Michelangeli (Μαρτσέλα Μικελάντζελι, ως μητέρα Ledda), Fabrizio Forte (Φαμπρίτσιο Φόρτε, ως νεαρός Gavino), Marino Cenna (Μαρίνο Σένα, ως νεαρός βοσκός), Stanco
Molnar (Στάνκο Μολνάρ, ως Sebastiano), Nanni Moretti (Νάνι Μορέτι, ως Cesare), Gavino Ledda (ως ο εαυτός του).

Η ταινία τιμήθηκε με το Χρυσό Φοίνικα καθώς και με το βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Βενετίας του 1977.