Συλλυπητήρια Μ. Διακολιού για τον θάνατο του Νίκου Κάββαλου

Τα συλλυπητήριά της για τον θάνατο του δημοτικού συμβούλου Αμαρουσίου Νίκου Κάββαλου εκφράζει η ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος της πόλης Μαίρη Διακολιού.

Συγκεκριμένα, στο συλλυπητήριο μήνυμά της σημειώνει:

Θερμά συλλυπητήρια για τον θάνατο του Μαρουσιώτη, φίλου και δημοτικού συμβούλου Νίκου Κάββαλου.

Ο Νίκος Κάββαλος υπηρέτησε την Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι Μαρουσιώτες τον τιμούσαν σταθερά με την εμπιστοσύνη και την ψήφο τους επί δεκαετίες.

Πρόσφερε στην πόλη μας από πολλές θέσεις διοικητικής ευθύνης, αλλά και μέσα από τη συμμετοχή του σε συλλόγους.

Κυρίως όμως, αποτελούσε πρότυπο πολιτικού ανδρός, για την αξιοπρέπειά του, τον αυτοδιοικητικό του λόγο, τη δημοκρατικότητά του. Ήταν από τους ελάχιστους που είχε το ηθικό ανάστημα να αντιμετωπίζει με πολιτικούς όρους ακόμη και όσους έτυχε να διαφωνήσουμε με τις πολιτικές που στήριξε στα ύστερα της πολιτικής του πορείας. Και γι΄ αυτό, επάξια κέρδισε την εκτίμησή μας στο πρόσωπό του.

Η διαλλακτικότητά του, η ευελιξία του, ο λόγος του -λιτός από ανούσιες καλολογικές εξάρσεις αλλά μεστός από ουσία- αλλά και η σπάνια αρετή του να μπορεί να ακούει με σοβαρότητα τις απόψεις των άλλων και ενίοτε να τις υιοθετεί, είναι δυσεύρετα στοιχεία πολιτικού στις μέρες μας και αποδείξεις για το ότι αποτέλεσε διαχρονικά ένα κόσμημα για το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας.

Όραμά του για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν η ενωτική δράση και γι΄ αυτό λειτουργούσε πάντα με συνεργατικό πνεύμα και με μοναδικό κριτήριο το δημοτικό συμφέρον.

Ο ίδιος, σεμνός, έντιμος, εργατικός, αποτελεσματικός, έτοιμος πάντα να προσφέρει και να βοηθήσει τους συμπολίτες του.

Το ίδιο ήθος και ευγένεια έδειξε σαν πατέρας. Υπεραγαπούσε τις κόρες του, που τις γαλούχησε με αρχές και ιδανικά. Πάντα μιλούσαν με αγάπη και σεβασμό για κείνον, ενώ δεν έκρυβαν και τον δίκαιο θαυμασμό τους.

Ο Νίκος Κάββαλος ήταν ένας άνθρωπος με εσωτερική δύναμη. Αντιμετώπισε αγέρωχα, με γενναιότητα την αρρώστια του και πέθανε γαλήνιος στο πλάι των κορών του που του κρατούσαν τα χέρια.

Ο Σόλων έλεγε: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Για τον Νίκο Κάββαλο, τώρα που έφτασε για εκείνον το επίγειο τέλος, ξέρουμε ότι όλοι πρέπει να τον μακαρίζουμε. Έφυγε από κοντά μας γεμάτος από τη στοργή της οικογένειάς του, γεμάτος από την αναγνώριση των πολιτικών του φίλων, γεμάτος από τον σεβασμό των πολιτικών του αντιπάλων και -κυρίως- γεμάτος από την αγάπη των Μαρουσιωτών.

Ο θάνατός του είναι μεγάλη απώλεια για το Μαρούσι μας και για όσους είχαμε την τύχη και την τιμή να τον γνωρίσουμε. Η μνήμη του θα παραμείνει ανεξίτηλη στο μυαλό, στην καρδιά και την ψυχή μας και το παράδειγμά του θα φωτίζει για πάντα τον αυτοδιοικητικό μας δρόμο.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.