Συνεχίζεται το «σκληρό ροκ» από την παράταξη του Π. Μανούρη για τις συνέργειες στη Ν. Ιωνία

Συνεχίζεται το «σκληρό ροκ» από την παράταξη του Παναγιώτη Μανούρη στη Νέα Ιωνία. Αμέσως μετά την ορκωμοσία της νέας δημοτικής αρχής ο επικεφαλής της πλειοψηφούσας παράταξης επανέρχεται στο θέμα των συνεργειών μεταξύ παρατάξεων, χαρακτηρίζοντας ως «απαράδεκτη» την ενέργεια της δημάρχου Δέσποινας Θωμαΐδου να στείλει, παραμονή της τελετής, «ένα γενικόλογο κείμενο μέσω Τύπου, για δήθεν σύγκλιση προγραμματικών θέσεων».

Εξηγώντας σε ομιλία του στο Δημοτικό Συμβούλιο τις απόψεις της παράταξης Δημιουργία – Αλληλεγγύη, ο κ. Μανούρης σημείωσε: 

Ο νόμος ψηφίστηκε στην προσπάθεια να διαμορφωθεί μία κουλτούρα συνεργασιών για προγραμματικές συγκλίσεις. Εμείς ακόμα και πριν τις εκλογές ήμασταν έτοιμοι και πρόθυμοι να συνεργαστούμε, γιατί ο εκλογικός νόμος αυτό πρέσβευε ως ζητούμενο. Θεωρούμε όμως ότι η προσπάθεια διασφάλισης διοικησιμότητας στους Δήμους, με την παρέμβαση που έγινε από τη σημερινή κυβέρνηση, δίνει μεν δυνατότητες διοίκησης, αλλά ουσιαστικά καταργεί – πριν καν ξεκινήσει – τον «Κλεισθένη».

Από τη στιγμή που οι πολίτες ψήφισαν και εξέλεξαν αρχές με βάση αυτόν τον νόμο, έπρεπε να φανεί στην πράξη αν υπήρχε δυνατότητα συνθέσεων. Εμείς διαφωνήσαμε με τον «Κλεισθένη» και με το εκλογικό σύστημα, διαβλέποντας τη μη διοικησιμότητα και τα προβλήματα που θα δημιουργούσε. Όμως θα έπρεπε να εφαρμοστεί πρώτα και αφού γίνουν οι όποιες συγκλίσεις ή φανούν τα προβλήματα, να δοθούν λύσεις με νέα παρέμβαση.

Επιπλέον, στην περιοχή μας καμία πρωτοβουλία δεν υπήρξε για συγκλίσεις. Κυκλοφόρησε απλώς ένα γενικόλογο και προσχηματικό κείμενο μέσω Τύπου, στο οποίο δεν μπορεί να διαφωνήσει κανένας γιατί – επιτρέψτε μου να το πω – μοιάζει με το γνωστό «τι είν’ η Πατρίδα μας; Μην είναι οι κάμποι, μην είναι τα βουνά;».

Επίσης, πρώτη φορά κείμενο υποτιθέμενης προσπάθειας σύνθεσης απόψεων δίνεται στη δημοσιότητα παραμονή της ορκωμοσίας. Και μάλιστα κείμενο που είναι κατά βάση μία έκθεση ιδεών για την ωραία πόλη. Παρακολουθώντας όσα συμβαίνουν σε Δήμους που ενδιαφέρονται ουσιαστικά για συγκλίσεις δυνάμεων, διαπιστώνουμε ότι συνήθως στέλνονται επιστολές ή προσκλήσεις και γίνονται συζητήσεις μεταξύ παρατάξεων για να υπάρξουν ευρύτερες συναινέσεις, άσχετα από οφίτσια, που θα μπορούσαν να προκύψουν στη συνέχεια, αλλά όχι εκ των προτέρων.  

Δηλώνουμε, λοιπόν, δημοσίως ότι ουδέποτε ως παράταξη δεχτήκαμε πρόσκληση για συζήτηση επί προγραμματικών θέσεων. Και επαναλαμβάνω: επί προγραμματικών θέσεων και όχι επί έκθεσης ιδεών με θέμα μία ωραία πόλη.