Λαϊκή Συσπείρωση Παπάγου – Χολαργού: Η δημοτική αρχή καταψήφισε ψήφισμα για το ΚΕΘΕΑ

Ψήφισμα για της διατήρησης του αυτοδιοίκητου του ΚΕΔΘΕΑ κατέθεσε στο Δημοτικό Συμβούλιο η Λαϊκή Συσπείρωση Παπάγου – Χολαργού, το οποίο, όπως ενημερώνει η ίδια η παράταξη καταψηφίστηκε από τη δημοτική αρχή.

Συγκεκριμένα η Λαϊκή Συσπείρωση Παπάγου – Χολαργού εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Η δημοτική αρχή καταψήφισε ψήφισμα της Λαϊκής Συσπείρωσης Παπάγου – Χολαργού με αίτημα την απόσυρση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που καταργεί το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ και πλήττει τα «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά.

Η κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων) συνιστά έκφραση του αυταρχισμού της κυβέρνησης της Ν.Δ. που εκδηλώνεται σε όλα τα πεδία. Αυτή η κατάργηση βάλλει ευθέως κατά των «στεγνών προγραμμάτων» απεξάρτησης που χρησιμοποιεί το ΚΕΘΕΑ. Και αυτό γιατί το αυτοδιοίκητο είναι με βάση επιστημονικά κριτήρια το μοντέλο που συνδέεται με την εφαρμογή των «στεγνών» μεθόδων απεξάρτησης. Η θεραπευτική λειτουργία αυτών των μεθόδων βασίζεται στη συλλογική δράση και στη συλλογική ανάληψη ευθύνης, που αποτελούν βασικά εργαλεία των θεραπευτικών κοινοτήτων. Με την ΠΝΠ αλλάζει ο χαρακτήρας του ΚΕΘΕΑ.

Στα 37 χρόνια της λειτουργίας του το ΚΕΘΕΑ με τα δωρεάν προγράμματά του απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης επέτρεψε σε εκατοντάδες ανθρώπους κάθε χρόνο να βγαίνουν «καθαροί» από τον δρόμο των ναρκωτικών, χωρίς δηλαδή τη χρήση οποιασδήποτε ναρκωτικής ουσίας, και να εντάσσονται λειτουργικά στην κοινωνική ζωή και δράση. Και αυτό παρά τους περιορισμούς που αντιμετώπιζε το ΚΕΘΕΑ, όπως η ανεπαρκής χρηματοδότηση (ενδεικτικά την τελευταία δεκαετία η χρηματοδότησή του μειώθηκε κατά 25% και κατά 7% την τελευταία χρονιά) και η άρνηση των διαδοχικών κυβερνήσεων για νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με αποτέλεσμα την τελευταία δεκαετία να έχει μειωθεί το προσωπικό του κατά 20%, ενώ έχει γίνει καθεστώς η πρόσληψη εργαζομένων με μερική απασχόληση (οι οποίοι αποτελούν το 11% του συνόλου του προσωπικού). Αυτό το γεγονός έχει αρνητικές συνέπειες στη θεραπευτική διαδικασία που απαιτεί τη σταθερή σχέση θεραπευτή και θεραπευομένου.

Στο εξής το αμειβόμενο επταμελές διοικητικό συμβούλιο του ΚΕΘΕΑ θα διορίζεται από τον υπουργό Υγείας, ενώ προηγουμένως το Δ.Σ. εκλεγόταν με συλλογικές διαδικασίες από τους εργαζομένους, τους θεραπευομένους και τις οικογένειές τους με εθελοντική και χωρίς αμοιβή συμμετοχή των μελών του Δ.Σ. Η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση θα λογοδοτεί μόνο σε αυτούς που την διορίζουν και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι δεν θα έχουν λόγο. Παράλληλα, ο υπουργός θα κάνει κουμάντο και για τα θέματα αρμοδιότητας της Γενικής Συνέλευσης του ΚΕΘΕΑ. Έτσι διευκολύνεται η γενικευμένη επίθεση στις κοινωνικές υπηρεσίες και σε αυτόν τον τομέα. Είναι το πρώτο βήμα για την αποδόμηση της δωρεάν και δημόσιας αντιμετώπισης των εξαρτήσεων στη βάση της πρόσβασης χωρίς όρους και προϋποθέσεις όλων των εξαρτημένων ατόμων στις υπηρεσίες απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης και για να ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση και σε αυτό το πεδίο. Εξάλλου στη συζήτηση για αυτό το θέμα στη βουλή ο υφυπουργός Υγείας της κυβέρνησης δήλωνε ότι αντιμετωπίζει το ΚΕΘΕΑ ως «σύμπραξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα».

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την τοξικοεξάρτηση προσδιορίζει την τοξικομανία ως ιατρικό κυρίως πρόβλημα. Και για αυτό προτάσσει ως μοντέλο θεραπείας τα υποκατάστατα ηρωίνης, όπως η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη.

Αυτή την πολιτική της Ε.Ε. υιοθετούν όλα τα κόμματα που στηρίζουν την Ε.Ε. και τις πολιτικές της. Έτσι πριν από δεκαπέντε χρόνια Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ ψήφισαν ότι η τοξικοεξάρτηση είναι μια χρόνια αυτοπροκαλούμενη υποτροπιάζουσα νόσος.

Αυτή η πολιτική της Ε.Ε. για τα ναρκωτικά αρνείται ότι η εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες είναι κοινωνικό φαινόμενο στο οποίο ενέχονται πολλοί παράγοντες, όπως οικογένεια, κοινωνία, κουλτούρα, οικονομική κατάσταση, πολιτιστικό περιβάλλον, η προσωπικότητα του ατόμου, και το οποίο έχει τις ρίζες του για τον τρόπο εμφάνισης και διάδοσής του στα αδιέξοδα που γεννά το καπιταλιστικό σύστημα.

Τον δρόμο για την επίθεση της Ν.Δ. στο ΚΕΘΕΑ και στο «στεγνό» θεραπευτικό πρόγραμμά του διευκόλυνε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, προωθώντας τη συνεργασία των διαφόρων φορέων και στο όνομα του πλουραλισμού των θεραπευτικών μεθόδων, δρομολόγησε τη μετατροπή του ΚΕΘΕΑ σε υποστηρικτική δομή των προγραμμάτων υποκατάστασης και ναρκοθέτησε τα «στεγνά» προγράμματα.

Με την πολιτική και την ιδεολογία του ο ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε στο να γιγαντωθεί η κοινωνική ανοχή στα ναρκωτικά και η εξάρτηση από αυτά. Καλλιέργησε αυτή την ανοχή υποστηρίζοντας τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό ανάμεσα σε σκληρά και μαλακά ναρκωτικά. Προσδίδοντας στην κάνναβη τον χαρακτηρισμό βιομηχανική και ιατρική, καλλιέργησε τη νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής χρήσης της κάνναβης, την αποδοχή ως τρόπου διασκέδασης της φυγής από την πραγματικότητα. Το ζήτημα της κάνναβης καθίσταται ακόμη σοβαρότερο, αφού αποτελεί την πρώτη ουσία με την οποία αρχίζει τη χρήση ναρκωτικών το 90% των εξαρτημένων ατόμων. Έτσι υπονομεύεται οποιαδήποτε πολιτική πρόληψης στον τομέα των ναρκωτικών, ιδίως στον νεανικό πληθυσμό, και εξοβελίζεται το κίνητρο για θεραπεία.  

Η αποδοχή των χώρων εποπτευόμενης χρήσης, ζήτημα που άνοιξε η Ν.Δ. το 2012 και τους νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2018, αποκαλύπτει την αντίληψη και των δύο κομμάτων για τις εξαρτήσεις.

Έτσι «πρόοδος» και «συντήρηση» συναντιούνται στην κοινή αποδοχή της ναρκωκουλτούρας ως τρόπου ζωής. Θέλουν νεολαία ναρκωμένη και στο περιθώριο, ανθρώπους σκιές έξω από την κοινωνική δράση. Κι αυτό γιατί προκειμένου να περάσει η στρατηγική για τη κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, επιδιώκονται οι λιγότερες δυνατές αντιδράσεις και ένα μέσο για αυτό τον στόχο είναι η διάδοση των ναρκωτικών. Αντί να παλεύει η νεολαία για τα δικαιώματά της στη μόρφωση, στην υγεία, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στην εργασία, είναι προτιμότερο να είναι στη θολούρα των ναρκωτικών και ανίκανη για ουσιαστική δράση ή να θεωρεί ότι η χρήση κάνναβης συνιστά «ριζοσπαστική» πράξη κατά του συστήματος.

Το μόνο κόμμα που αντιτάσσεται συνολικά σε αυτή τη στρατηγική και σε αυτές τις αντιλήψεις για τα ναρκωτικά είναι το ΚΚΕ, που έχει ασίγαστο μέτωπο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Η αντίληψή του για το ζήτημα της τοξικοεξάρτησης έχει ως βάση τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον στο κέντρο της κοινωνίας ως παραγωγό και συμμέτοχο στην κοινωνική και πολιτική ζωή. Παλεύει για μια κοινωνία με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις διευρυμένες ανάγκες του. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι στο περιθώριο της ζωής και της δράσης.

Μπορεί τα ναρκωτικά να είναι κοινωνικό φαινόμενο, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο τοξικομανής δεν μπορεί να αλλάξει σήμερα τη ζωή του και αύριο να γίνει συμμέτοχος στην κοινωνική ζωή. Και ο δρόμος για αυτό περνά μέσα από τα «στεγνά» προγράμματα, που απελευθερώνουν τους ανθρώπους από την εξάρτηση από οποιαδήποτε εξαρτησιογόνο ουσία και επιτρέπουν την κοινωνική επανένταξή τους.

Τα προγράμματα υποκατάστασης ως μέσο θεραπείας από τη φύση τους δεν στοχεύουν στο κτύπημα του φαινομένου της τοξικοεξάρτησης στη ρίζα του, αφού υποκαθιστούν μια εξαρτησιογόνο ουσία με μία άλλη. Μάλιστα αν λάβουμε υπόψη μας την ανάπτυξη του φαινομένου της πολυτοξικομανίας στη χώρα μας, με τους επτά στους δέκα εξαρτημένους να κάνουν παράλληλη χρήση τριών και πάνω ουσιών, μάλλον επιτείνουν το πρόβλημα παρά το περιορίζουν, Τα προγράμματα υποκατάστασης ανοίγουν τον δρόμο για τον συμβιβασμό με το φαινόμενο της χρήσης ναρκωτικών. Δημιουργούν ένα νέο κύκλωμα διακίνησης υποκατάστατων εξαρτησιογόνων ουσιών και ενισχύουν την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας προσφέροντάς της μια νέα αγορά για τη μαζική παραγωγή υποκατάστατων ηρωίνης.

Η αποτυχία των προγραμμάτων με υποκατάστατα έχει αποδειχθεί στην πράξη. Για παράδειγμα, σε χώρες της Ευρώπης η μεθαδόνη είναι η κύρια εξαρτησιογόνος ουσία για την οποία εξαρτημένα άτομα απευθύνονται σε στεγνά προγράμματα, όπως στη Δανία, που είναι περίπου ο ένας στους δύο, ενώ στην ίδια χώρα το 45% των θανάτων από ναρκωτικά οφείλεται σε ουσίες με βάση τη μεθαδόνη.

Για εμάς η αντιμετώπιση του φαινομένου των ναρκωτικών στηρίζεται στο τρίπτυχο: πρωτογενής πρόληψη, θεραπεία με στεγνά προγράμματα, κοινωνική επανένταξη.

Το φαινόμενο των ναρκωτικών αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις στη χώρα μας. Η χρήση τους έχει τριπλασιαστεί στις μαθητικές ηλικίας, ενώ ο πειραματισμός με τα ναρκωτικά και κυρίως με την κάνναβη έχει κατέβει στην ηλικία των 14 ετών, με τη χρήση κάνναβης στον μαθητικό πληθυσμό να είναι περίπου 9% (24% στο σύνολο της Ε.Ε. και 36% τις ΗΠΑ). Στην πάλη κατά των ναρκωτικών δίνουμε έμφαση στην πολιτική για τη μείωση της ζήτησης ναρκωτικών, δηλαδή στην πρωτογενή πρόληψη. Ουσιαστικό συστατικό της πρόληψης είναι η πάλη κατά του διαχωρισμού σε «μαλακά» και «σκληρά» ναρκωτικά, ο οποίος αθωώνει στην κοινωνία και ιδίως στη νεολαία τη χρήση των ναρκωτικών, αφού η κάνναβη είναι το πρώτο βήμα για τη χρήση άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών.

Σε αυτή τη βάση στηρίζουμε την ουσιαστική λειτουργία του ΚΕΘΕΑ και παλεύουμε ενάντια στην αλλοίωση του χαρακτήρα του, ο οποίος βασίζεται στα στεγνά προγράμματα και στην κοινωνική επανένταξη του πρώην χρήστη. Απαιτούμε την πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος και την πρόσληψη επαρκούς μόνιμου επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού για να μπορεί να επιτελεί το έργο του. Απαιτούμε τη δημόσια δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης με ουσιαστικά μέτρα στήριξης.

Η δημοτική αρχή με την καταψήφιση του ψηφίσματος της Λ.Σ. για το ΚΕΘΕΑ, αλλά και με την πράξη της  εδώ και χρόνια να μην έχει ζητήσει και να μην έχει στηρίξει προγράμματα του ΚΕΘΕΑ στον Δήμο μας δείχνει ποια είναι η στάση της για αυτό το ζήτημα. Η Λαϊκή Συσπείρωση, η παράταξη του ΚΚΕ, διεκδικεί και θα απαιτήσει, ενεργοποιώντας και τους μαζικούς φορείς της περιοχής μας, την εφαρμογή δωρεάν επιστημονικών στεγνών προγραμμάτων απεξάρτησης, επανένταξης, πρόληψης, κόντρα στην ανοχή της ναρκωκουλτούρας.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Παπάγου – Χολαργού

• Ο επικεφαλής Αντώνης Ρεκλείτης
• Ο δημοτικός σύμβουλος Γεώργιος Ρεμούνδος
• Η τοπική σύμβουλος Πηνελόπη Χανιά